*************************************************************************************************************
WIADOMOŚCI – TUDÓSÍTÁSOK – ZPRÁVY
Gazeta członków ruchu politycznego
COEXISTENTIA-WSPÓLNOTA
A COEXISTENTIA-EGYÜTTÉLÉS politikai mozgalom
tagjainak lapja
Noviny členů politického hnutí
COEXISTENTIA-SOUŽITÍ
nr 96
(8/2018)
18.12.2018 r.
*************************************************************************************************************
Wybory wójtów
Volby starostů
WĘDRYNIA
/ VENDRYNĚ – Wybory wójta gminy
przebiegały w Wędryni w środę 30.10.2018 r. dokładnie według przysłowia „Gdzie
dwaj się biją, trzeci korzysta”. Jak jest już w Wędryni tradycją, wójta,
zastępcę wójta i członków zarządu gminy wybierali radni przed głosowanie tajne.
To znaczy, że najpierw wybrano trzyosobową komisję wyborczą z przewodniczącym,
Rajmundem Sikorą (SNK Vendryně) na czele. A później każdy radny wchodził za kotarę,
gdzie przygotował swoją kartę wyborczą, którą potem wrzucił do urny. W
pierwszej i drugiej turze głosowania o stanowisko wójta walczyli liderzy dwu
zwycięskich ugrupowań wyborczych – Bogusław Raszka (COEX) i Ivo Špaček (SNK
Vendryně). Ani jednemu nie udało się uzyskać zwykłej większości głosów (9). Do
trzeciej tury awansował już tylko Ivo Špaček. Ale nawet to nie pomogło, pomimo
że o stanowisko wójta ubiegał się sam. Ponownie nie uzyskał zwykłej większości
głosów. Rozpoczęły się kolejne, tym razem dłuższe pertraktacje. W końcu SNK
Vendryně zdecydowała się zawnioskować na stanowisko wójta, Rajmunda Sikorę,
41-letniego przewodniczącego klubu sportowego. Temu, w odróżnieniu od
poprzednich kandydatów, udało się uzyskać zwykłą większość głosów wszystkich radnych.
Za głosowało 16 radnych, jeden był przeciwko. Wybory zastępcy wójta były potem
już tylko rezultatem zawartego pomiędzy oboma obozami porozumienia. Poprzedni
wójt, Bogusław Raszka, został wybrany zastępcą wójta. Na Bogusława Raszkę
zagłosowało wszystkich 17 radnych. Mieszkańcy, których zebrało się w Czytelni
ok. 70, skwitowali to burzą oklasków. – Niektórzy ludzie po wczorajszej sesji
stwierdzili, że nie ma sensu chodzić na wybory, skoro mając najwięcej głosów,
nie zostałem wójtem. Wybór wójta to już jednak sprawa polityki, ja zaś wyżej od
niej stawiam moralność i czyste sumienie. Z nowym wójtem zamierzam
współpracować ku pożytkowi Wędryni i jej mieszkańców – powiedział Raszka. / Znáte
přísloví: „Když se dva perou, třetí se směje”? Přesně tak skončily ve středu
30.10.2018 volby starosty obce. Jak už bývá ve Vendryni zvykem, starostu,
místostarostu a členy rady volili zastupitelé tajnou volbou. Což znamená, že si
nejdřív vybrali tříčlennou volební komisi, jejímž předsedou byl zvolen Raimund
Sikora (SNK Vendryně). A pak každý člen zastupitelstva vcházel za plentu, kde
si připravil svůj hlas, který nakonec hodil do urny. V prvním a druhém kole o
post starosty bojovali dva lídři vítězných stran – Bohuslav Raszka (COEX) a Ivo
Špaček (SNK Vendryně). Ani jednomu se nepovedlo získat nadpoloviční většinu
hlasů (9). Do třetího kola už šel pouze Ivo Špaček. Ale ani to nepomohlo, i
když se o post ucházel sám. Opět nezískal nadpoloviční většinu hlasů. Začalo
další, tentokrát delší vyjednávání. Nakonec se SNK Vendryně rozhodla navrhnout
na post starosty Raimunda Sikoru, 41-letého předsedu tělovýchovného spolku.
Tomu se na rozdíl od předchozích kandidátů povedlo získat většinu hlasů všech
zastupitelů. Za hlasovalo 16 radních, jeden byl proti. Následná volba
místostarosty už byla pouze výsledkem dohody uzavřené mezi oběma tábory.
Předchozí starosta, Bohuslav Raszka, byl zvolen místostarostou. Bohuslava
Raszku volilo všech 17 členů zastupitelstva. Občané, kterých se sešlo v Čítárně
asi 70, reagovali bouřlivým potleskem. – Někteří lidé po včerejším zasedání
prohlásili, že nemá cenu účastnit se voleb, protože přestože jsem získal
nejvíce hlasů, nebyl jsem zvolen starostou. Avšak volba starosty je už
záležitosti politiky, naopak já dávám přednost morálce a čistému svědomí. S novým
starostou hodlám spolupracovat pro dobro Vendryně a jejich občanů – řekl Raszka.
|
|
Kandydaci ubiegający się o stanowisko wójta Wędryni – Bogusław Raszka (COEX) i Ivo Špaček (SNK Vendryně)
Kandidáti, kteří se ucházeli o post
starosty obce Vendryně – Bohuslav Raszka (COEX) a Ivo Špaček (SNK Vendryně)
|
|
Głosuje wójt poprzedniej kadencji, Bogusław Raszka (COEX), ostatecznie wybrany zastępcą wójta
Volí starosta minulého volebního
období, Bohuslav Raszka (COEX), nakonec zvolen místostarostou obce
JABŁONKÓW
/ JABLUNKOV – W dniu 30.10.2018 r.
jabłonkowscy radni wybrani do rady gminy w tegorocznych wyborach złożyli
ślubowanie. Wskazali również, kto będzie rządził w Jabłonkowie przez następne
cztery lata. Burmistrzem był wybrany jednogłośnie Jiří Hamrozi (KDU-ČSL), nowym
zastępcą burmistrza został Luboš Čmiel. Aczkolwiek burmistrz wybrany był
jednogłośnie, wybory zastępcy wójta już tak spokojnie nie przebiegały. Opozycja
już podczas omawiania programu obrad rady wnioskowała, aby do wyborów mogli się
ustosunkować również obywatele, których było w sali więcej jak czterdzieści.
Jednak na to nie zgodziła się koalicja (KDU-ČSL, ODS, ANO 2011 oraz NEZÁVISLÍ i
Strana soukromníků), dlatego ludzie, którzy przyszli obejrzeć obrady rady,
ostatecznie mogli swój pogląd wyrazić dopiero po wyborach członków zarządu,
burmistrza i zastępcy burmistrza i po wyborze przewodniczących komitetów.
Kateřina Chybidziurowa (ČSSD) zwróciła uwagę na to, że drugie miejsce w
wyborach uzyskała ČSSD i taką decyzję wyborców miałby według niej zwycięzca
wyborów respektować. Niemniej w końcu w Jabłonkowie zwyciężyła koalicja
KDU-ČSL, ODS, ANO 2011 oraz NEZÁVISLÍ i Strana soukromníků. ČSSD razem z
SNK-Jablunkov 2018 i Soužití-Wspólnotą znalazła się w opozycji. ČSSD
wnioskowała, aby zastępcą burmistrza wybrano Chybidziurową, wniosek ten jednak
przepadł. Nie zdobył również akceptacji wniosek opozycji, aby do zarządu oprócz
radnych koalicji wybrano również radnych opozycji. / Dne 30.10.2018
jablunkovští kandidáti zvoleni do zastupitelstva v letošních volbách složili
slib. Určili také, kdo bude vést Jablunkov další čtyři roky. Starostou byl
jednohlasně zvolen Jiří Hamrozi (KDU-ČSL), novým místostarostou se stal Luboš
Čmiel. Ačkoli byl starosta zvolen jednohlasně, volba místostarosty tak poklidně
neprobíhala. Opozice už při projednávání programu zastupitelstva navrhla, aby
se k volbě vedení města mohli vyjádřit také občané, kterých bylo v sále víc než
čtyřicet. S tím však nesouhlasila koalice (KDU-ČSL, ODS, ANO 2011 a NEZÁVISLÍ a
Strana soukromníků), takže nakonec lidé, kteří se přišli podívat na jednání
zastupitelstva, mohli svůj názor vyjádřit až po zvolení členů rady, starosty a
místostarosty a po zvolení předsedů výborů. Kateřina Chybidziurová (ČSSD)
poukázala na to, že se ve volbách na druhém místě umístila ČSSD a toto
rozhodnutí voličů by podle ní měl vítěz voleb respektovat. Nicméně nakonec v
Jablunkově zvítězila koalice KDU-ČSL, ODS, ANO 2011 a NEZÁVISLÍ a Strana
soukromníků. ČSSD se společně s SNK-Jablunkov 2018 a Soužití-Wspólnota ocitli v
opozici. ČSSD navrhla, aby byla místostarostkou Chybidziurová, tento návrh však
neprošel. Neprošel také návrh opozice, aby v radě kromě radních koalice byli
také radní opozice.
|
|
Renata Kulkowa (Soužití-Wspólnota) podczas obrad Rady Miasta Jabłonkowa
Renata Kulková (Soužití-Wspólnota)
na jednání Zastupitestva Města Jablunkov
NAWSIE
/ NÁVSÍ – Zebranie
ustawodawcze rady gminy w Nawsiu miało spokojny przebieg. Ożywienie w sali,
konkretnie w stołówce szkoły podstawowej nastało dopiero, kiedy Roman Kantor
(ANO 2011) przedstawił sprzeciw, aby członkami zarządu zostali Marcel Kokeš
(Nezávislí pro Návsí) i Vladimír Šnajdr (Sdružení nezávislých). Jednak według
radcy prawnego gminy Nawsie, Tomasza Jakubika, sprzeciw nie był uzasadniony.
Obaj kandydaci zostali w końcu wybrani członkami zarządu. Trzecim do paczki
jest Jarosław Madzia (COEX). Pozostałymi dwoma członkami zarządu są nowy
zastępca wójta Marian Waszut (KDU-ČSL) i wójt Lenka Husárowa (Sdružení
nezávislých). – Dziękuję wszystkim za zaufanie. Od nas teraz zależy, abyśmy
podejmowali dobre decyzje w interesie naszej gminy – stwierdziła wójt. Nawsie
posiada piętnastoosobową radę. Przewodniczącym Komitetu ds. Mniejszości
Narodowych została Romana Molinek (COEX), przewodniczącym Komitetu Finansowego
Roman Kantor, natomiast na czele Komitetu Kontrolnego jest Adam Kawulok
(SPD-Tomio Okamura). / Ustavující zasedání zastupitelstva v Návsí mělo
poklidný průběh. Oživení v sále, konkrétně v jídelně základní školy nastalo
poté, co Roman Kantor (ANO 2011) přednesl námitku proti tomu, aby se radními
stali Marcel Kokeš (Nezávislí pro Návsí) a Vladimír Šnajdr (Sdružení
nezávislých). Podle právního zástupce obce Návsí Tomáše Jakubika však byla
námitka neopodstatněná. Oba kandidáti se členy rady obce Návsí nakonec stali.
Třetím do party je Jaroslav Madzia (COEX). Zbylými dvěma členy rady jsou nový
místostarosta obce Marian Waszut (KDU-ČSL) a starostka Lenka Husárová (Sdružení
nezávislých). – Děkuji všem za důvěru. Je na nás abychom dělali správná
rozhodnutí ve prospěch naší obce – podotkla starostka. Návsí má patnáctičlenné
zastupitelstvo. Předsedou výboru pro národnostní menšiny se stala Romana
Molinek (COEX), předsedou finančního výboru je Roman Kantor a v čele
kontrolního výboru je Adam Kawulok (SPD-Tomio Okamura).
MOSTY
KOŁO JABŁONKOWA / MOSTY U JABLUNKOVA
– Kolejny społecznik zaangażowany na rzecz polskiego społeczeństwa został
wybrany na wójta gminy. W środę 5.11.2018 r. radni Mostów koło Jabłonkowa
powierzyli to stanowisko Andrzejowi Niedobie (MOSTY PLUS), prezesowi Miejscowego
Koła PZKO. Pierwsza sesja nowo wybranego samorządu odbyła się w Domu PZKO.
Cieszyła się dużym zainteresowaniem mieszkańców. Zebranie zainaugurował Josef
Szotkowski (KDU-ČSL), wójt poprzedniej kadencji. Piętnastu radnych wybranych w
październikowych wyborach złożyło ślubowanie. Wszyscy jednogłośnie zgodzili
się, że wybór wójta, jego zastępcy oraz pozostałych członków zarządu będzie
publiczny. Na stanowisko wójta zostali zgłoszeni dwaj kandydaci. KDU-ČSL, która
zdobyła największy odsetek głosów w wyborach, zgłosiła Romana Szotkowskiego.
Jego kontrkandydatem był Niedoba, lider listy MOSTY PLUS. Niedoba otrzymał
jedenaście głosów, cztery osoby wstrzymały się od głosowania. Po wyborze nowego
wójta w sali rozległy się oklaski. Niedoba przejął w tym momencie prowadzenie
zebrania. W dalszej kolejności został wybrany zastępca wójta, Martin Procházka
(NEZÁVISLÍ). W skład zarządu weszli ponadto Roman Szotkowski, Josef Szotkowski
oraz Tomáš Kohut (NEZÁVISLÍ). / Další v pořadí veřejný činitel, který se
angažuje ve věci polské společnosti, byl zvolen starostou obce. Ve středu
5.11.2018 členové zastupitelstva Mostů u Jablunkova svěřili toto postavení
Ondřeji Niedobovi (MOSTY PLUS), předsedovi Místní skupiny PZKO. První zasedání
nově zvoleného zastupitelstva se konalo v Domě PZKO. Těšilo se velkým zájmem
občanů. Zasedání zahájil Josef Szotkowski (KDU-ČSL), starosta minulého
volebního období. Následně patnáct členů zastupitelstva zvolených v říjnových
volbách složilo slib. Všichni jednohlasně souhlasili, aby volba starosty, jeho
zástupce a ostatních členů rady byla veřejná. Na post starosty byli přihlášeni
dva kandidáti. KDU-ČSL, která získala ve volbách největší procento hlasů,
přihlásila Romana Szotkowského. Jeho soupeřem byl Niedoba, lídr kandidátky
MOSTY PLUS. Niedoba získal jedenáct hlasů, čtyři osoby se zdržely hlasování. Po
volbě se ze sálu ozval bouřlivý potlesk. V tomto okamžiku Niedoba převzal
řízení schůze. Následně byl zvolen místostarosta Martin Procházka (NEZÁVISLÍ).
Do rady byli zvoleni rovněž Roman Szotkowski, Josef Szotkowski a také Tomáš
Kohut (NEZÁVISLÍ).
|
|
Andrzej Niedoba (MOSTY PLUS), nowo wybrany wójt Mostów koło Jabłonkowa
Ondřej Niedoba (MOSTY PLUS), nově
zvolen starostou Mostů u Jablunkova
Źródło / zdroj: www.gorolweb.cz, www.glosludu.cz,
informacje własne / vlastní informace
Zebranie Koexistencia opp.
/ Schůze Koexistencia o.p.s.
Obrady
organizacji pożytku publicznego Koexistencia opp. przebiegały we czwartek
29.11.2018 r. w Czeskim Cieszynie. Na obrady byli zaproszeni: dyrektor
Koexistencii opp. Tadeusz Toman, członkowie zarządu Koexistencii opp.: Zoltan
Domonkos (przewodniczący), Władysław Drong, Stanisław Gawlik, Władysław
Niedoba, Tadeusz Kornuta, Paweł Wania, członkowie rady nadzorczej opp.:
Bogusław Kaleta (przewodniczący), Józef Pietrus, Arpad Kosár. Rokowanie miało
kworum. Obrady zagaił i przywitał obecnych przewodniczący zarządu Koexistencii
opp. Zoltan Domonkos. Następnie dyrektor Koexistencii opp. Tadeusz Toman
wygłosił sprawozdanie z działalności Koexistencii opp. za okres od
16.5.2018 do 29.11.2018 r. Władysław Niedoba, księgowy Koexistencii opp.,
przekazał informację o sytuacji finansowej organizacji. Ze względu na ograniczone
środki finansowe uzgodniono ograniczyć działalność wydawniczą i skoncentrować
się na działalności prelekcyjnej. Stanisław Gawlik, sekretarz Koexistencii
opp., przedstawił wniosek planu działalności na następny 2019 rok. Obejmuje on
wydanie czterech numerów „WTZ“ (97, 98, 99, 100), wydanie publikacji
książkowej, wydanie ulotki do wyborów do Parlamentu Europejskiego,
zorganizowanie dwóch wykładów naukowych, współpracę z Międzygeneracyjnym
Uniwersytetem Regionalnych PZKO. Uczestnicy rokowania przyjęli sprawozdanie
z działalności Koexistencii opp. za okres czasu od 16.5.2018 do 29.11.2018
r. i wniosek planu działalności Koexistencii opp. na 2019 rok.
Jednání obecně prospěšné společnosti Koexistencia
o.p.s. se konalo ve čtvrtek 29.11.2018 v Českém Těšíně. Na jednání byli
pozvání: ředitel Koexistencie o.p.s. Tadeusz Toman, členové správní rady
Koexistencie o.p.s.: Zoltán Domonkos (předseda), Władysław Drong, Stanislav
Gawlik, Vladislav Niedoba, Tadeusz Kornuta, Pavel Wania, členové dozorčí rady
Koexistencie o.p.s.: Bohuslav Kaleta (předseda), Josef Pietrus, Arpád Kosár.
Jednání bylo usnášení schopné. Jednání zahájil uvítáním přítomných předseda
správní rady Koexistencie o.p.s., Zoltán Domonkos. Následně ředitel
Koexistencie o.p.s., Tadeusz Toman přenesl zprávu o činnosti Koexistencie
o.p.s. za období od 16.5.2018 do 29.11.2018. Vladislav Niedoba, účetní
Koexistencie o.p.s., sdělil informaci o finanční situaci společnosti.
S ohledem na omezené finanční prostředky bylo dohodnuto omezit
vydavatelskou činnost a soustředit se na přednáškovou činnost. Stanislav
Gawlik, tajemník Koexistencie o.p.s., předložil návrh plánu činnosti na
následující rok 2019. Zahrnuje on vydání čtyř čísel „WTZ“ (97, 98, 99, 100),
vydání knižní publikace, vydání letáku k volbám do Evropského parlamentu,
uspořádání dvou vědeckých přednášek, spolupráci s Mezigenerační regionální
univerzitou PZKO. Účastníci jednání přijali zprávu o činnosti Koexistencie
o.p.s. za období od 16.5.2018 do 29.11.2018 a návrh plánu činnosti Koexistencie
o.p.s. na rok 2019.
Zaczęły imprezy mikołajowe
Byly zahájené mikulášské
besídky
Imprezy
mikołajowe w bieżącym roku rozpoczęły się w Miejscowym Kole PZKO Końska-Osówki.
Św. Mikołaj przybył z prezentami do dzieci już 1.12.2018 r. Podczas spotkania,
oprócz kolędowania przy akompaniamencie akordeonu, zorganizowano również pyszny
poczęstunek. / Mikulášské besídky byly v letošním roce zahájeny v Místní
skupině PZKO Konská-Osůvky. Sv. Mikuláš přišel s dárky pro děti už 1.12.2018. V
průběhu setkání, kromě koledování za doprovodu harmoniky, bylo připraveno
rovněž znamenité občerstvení.
|
|
Mikołaj w MK PZKO w Trzyńcu-Osówkach
Mikuláš v MS PZKO Třinec-Osůvky
(www.zwrot.cz)
Jubileusz 100-lecia niepodległości Polski i Czech
Jubileum 100leté
nezávislosti Polska a Česka
W niedzielę 9.12.2018 r. odbyła się w Piotrowicach
koło Karwiny, w nowym Centrum Kultury, impreza wspomnieniowa z okazji 100.
rocznicy powstania Polski i Czech (właściwie Czechosłowacji). Jej organizatorem
było Miejscowe Koło PZKO w Piotrowicach. Jubileusz odbył się przy wsparciu
finansowym z funduszów Unii Europejskiej z projektu „Synegia-integracja
społeczności i instytucji pogranicza Godowa i Petrovic u Karvine”. Referat o
wydarzeniach sprzed 100 lat wygłosił Tadeusz Toman. W programie kulturalnym wystąpiły
dzieci czeskiej szkoły podstawowej w Piotrowicach koło Karwiny. Przedstawiono
krótką prezentację MK PZKO w Piotrowicach autorstwa Romana Karolczyka oraz
wideo o budowie Centrum Kultury. Imprezę prowadziła przewodnicząca Koła,
Jadwiga Karolczyk. Klub Kobiet przygotował skromny poczęstunek. W imprezie
wziął udział wójt Gminy Piotrowice koło Karwiny Marian Lebiedzik i sekretarz
Urzędu Gminy w Godowie Brygida Dobisz. / V neděli 9.12.2018 se konala v
Petrovicích u Karviné, v novém Kulturním centru, vzpomínková slavnost u
příležitosti 100leté nezávislosti Polska a Česka (vlastně Československa).
Jejím pořadatelem byla Místní skupina PZKO Petrovice. Jubileum se konalo s
finanční podporou z prostředků Evropské unie z projektu „Synergie-integrace
společnosti a institucí Godowa a Petrovic u Karviné”. Referát o událostech z
doby před 100 lety přednesl Tadeusz Toman. V kulturním programu vystoupily děli
české základní školy Petrovice u Karviné. Byla uvedena krátká prezentace MS
PZKO Petrovice, jejíž autorem byl Roman Karolczyk a také video o výstavbě
Kulturního centra. Akci řídila předsedkyně Skupiny, Jadwiga Karolczyk. Klub žen
připravil skromné občerstvení. Akce se zúčastnili, starosta obce Petrovice u
Karviné, Marian Lebiedzik, a tajemník Úřadu obce Godow, Brygida Dobisz.
Komunální volby na
Slovensku 10. listopadu 2018
Komunální volby na Slovensku ovládli nestraníci, Ficův Směr
znovu oslabil
V
sobotních komunálních volbách na Slovensku stejně jako před čtyřmi lety uspěli
hlavně nezávislí kandidáti. Z politických stran nejlepšího výsledku opět
dosáhli vládní sociální demokraté (Směr-SD) expremiéra Roberta Fica, kteří ale
oslabili a přišli o posty šéfů radnic také v několika větších městech. Vyplývá
to z výsledků voleb, které po sečtení všech hlasů zveřejnil slovenský
statistický úřad. Kromě primátorů a starostů voliči vybírali také poslance
městských a obecních zastupitelstev.
Nezávislí kandidáti obsadí křesla starostů a primátorů ve více než dvou
pětinách z celkového počtu zhruba 2900 obcí a měst na pětimilionovém Slovensku.
Směr-SD samostatně získal funkce 592 primátorů a starostů, v předchozích
obecních volbách v roce 2014 to bylo 847. Kromě toho uspěli i kandidáti, které
Směr-SD podpořil v různých koalicích s dalšími stranami.
Nejsilnější vládní strana Směr-SD ztratila v sobotních volbách úřady primátorů
i ve třech krajských městech, a to v Košicích, v Žilině a v Nitře. Směr-SD tak
již nebude mít primátora v žádném z osmi krajských měst. „Stranicky jsme opět
vyhráli. Chtěli jsme více, ale navzdory tomu, jak nás pomlouvali, osočovali, je
to velmi příjemný výsledek,“ řekl Fico ve vysílání televize TA3. Poukázal
rovněž na volební výsledky parlamentních opozičních stran, které v komunálních
volbách výrazně zaostaly za Směrem-SD a podle Fica se „vypařily“. Fico také
nastínil možnost debaty o převzetí volebního systému z České republiky, kde
primátoři a starostové nejsou voleni přímo, ale obsazení těchto pozic v
samosprávě je výsledkem koaličních dohod v zastupitelstvech.
Ficova strana, která se v posledních letech potýká s poklesem popularity,
oslabila již v dalších volbách. Směr-SD zaznamenal ztráty v parlamentních
volbách v roce 2016 i v loňských krajských volbách. Fico, jenž před čtyřmi lety
neuspěl v přímé volbě prezidenta, letos v březnu rezignoval z postu premiéra v
zájmu řešení politické krize po vraždě novináře Jána Kuciaka a jeho partnerky.
„Směr ztratil všechna krajská města. Ztratil ovšem zejména schopnost přesvědčit
lidi, že dokáže vládnout,“ komentoval výsledky hlasování list Denník N. List
Sme, označil sobotní hlasování za volby změn, hovořit o drtivé porážce Směru-SD
je podle něj ale příliš brzy. V Bratislavě bude novým primátorem architekt
Matúš Vallo, který kandidoval za koalici neparlamentních stran Progresivní
Slovensko a Spolu a který získal 36,5 procenta hlasů. Na druhém místě s
podporou 22,9 procenta skončil bývalý šéf televize Markíza i Rozhlasu a
televize Slovenska Václav Mika. Až třetí místo obsadil úřadující šéf radnice
Ivo Nesrovnal. Vallo už v noci oznámil své vítězství ve slovenské metropoli.
„Spolu změníme Bratislavu na lepší místo pro život,“ prohlásil na tiskové
konferenci Vallo, který před volbami vedl mohutnou a nákladnou volební kampaň.
Jednačtyřicetiletý Vallo je vnukem někdejšího slovenského básníka a ministra
kultury v období komunismu Miroslava Váleka. Novému primátorovi Bratislavy k
vítězství gratuloval i Nesrovnal, který zároveň přiznal vlastní porážku.
V Košicích, druhém největším městě Slovenska, uspěl s výrazným náskokem
kandidát koalice stran pravého středu Jaroslav Polaček. Za ním skončil
dosavadní viceprimátor za Směr-SD Martin Petruško, který se postavil do čela
košické radnice dříve v tomto roce poté, co se bývalý primátor a místopředseda
Směru-SD Richard Raši stal vicepremiérem.
Strana Maďarské Komunity (Magyar Közösség Pártja, MKP) samostatně získala funkce 115 starostů, to je více než před
čtyřmi lety (tenkrát to bylo 107 míst). Smíšené Slovensko – maďarská strana
Most – Híd, Bély Bugára, má 105 starostů v maďarských okresech a 22
starostů v severních, slovenských regionech. V příštích čtyřech
letech ovšem strana Most – Híd nebude mít ani jednoho zastupitele v košických
samosprávách. Strana Maďarské Komunity (Magyar Közösség Pártja) přitom v Košicích získala 9
zastupitelských míst, z toho dvě místa v celoměstském zastupitelství.
MKP řídí 5 měst, Most – Híd dvě. Dvojitá koalice MKP a Most – Híd získala 31
starostovských míst. MKP v jiných koalicích získala 21 starostovských
míst. Celkem je 1242 samostatně kandidujících zastupitelů za MKP, kým Most –
Híd jich má 910.
Voleb se zúčastnilo 48,67 procenta oprávněných
voličů, oproti předchozím volbám (48,34 procenta) se tak účast zvýšila jen
nepatrně. Policie i úřady dostaly během hlasování podněty k prověření podezření
z kupování hlasů či porušení moratoria na vedení kampaně, podle šéfa státní
komise pro volby Eduarda Bárányho hlasování ale obecně proběhlo korektně. Zpracoval:
Zoltán Domonkos
|
|
Dumna polska armia, zdjęcie odprawy
wojskowej pod Pomnikem Nieznanego Żołnierza w Warszawie
Hrdá polská armáda, na snímku
ceremonie u hrobu Neznámého vojína („TÝDEN”” 48/2018)
Wójtowie, zastępcy wójtów
i przewodniczący komitetów, którzy wybrani byli z list kandydackich
COEXISTENTII / Starostové, místostarostové a předsedové výborů, kteří byli
zvoleni z kandidátních listin COEXISTENTIE
Ruch Polityczny COEXISTENTIA obronił w wyborach komunalnych
5. i 6.10.2018 r. wynik sprzed czterech lat i uzyskał łącznie 41 mandatów. W
Olbrachcicach, Kocobędzu, Wędryni, Nydku, Koszarzyskach, Gródku, Milikowie,
Nawsiu, Łomnej Dolnej i Bukowcu uzyskaliśmy samodzielnie razem 29 mandatów, w
Lutyni Dolnej, Cierlicku, Ropicy, Jabłonkowie, Mostach koło Jabłonkowa i Piosku
uzyskaliśmy na listach stowarzyszenia z kandydatami niezależnymi razem 12
mandatów. Dodatkowo mamy 7 mandatów koalicyjnych z KDU-ČSL (4 w Hawierzowie, 3
w Karwinie). /
Politické hnutí COEXISTENTIA obhájilo v komunálních volbách 5. a 6.10.2018
výsledek z voleb před čtyřmi roky a získalo celkem 41 mandátů. V Albrechticích,
Chotěbuzi, Vendryni, Nýdku, Košařiskách, Hrádku, Milíkově, Návsí, Dolní Lomné a
Bukovci jsme získali samostatně 29 mandátů, v Dolní Lutyni, Těrlicku, Ropici,
Jablunkově, Mostech u Jablunkova a Písku jsme získali celkem 12 mandátů na
kandidátkách sdružení s nezávislými kandidáty. Navíc máme 7 mandátů koaličních
s KDU-ČSL (4 v Havířově, 3 v Karviné).
Wójtowie / Starostové:
Mosty k. Jabłonkowa / Mosty u Jablunkova: Ing. Andrzej
Niedoba (COEX+NK – MOSTY PLUS),
Ropica / Ropice: Mgr. Uršula Waniowa (COEX+NK – Pro rozvoj
Ropice),
Milików / Milíkov: Ewa Kawulok (COEX),
Koszarzyska / Košařiska: Janusz Klimek (COEX),
zastępca prezydenta miasta / náměstek primátora:
Hawierzów / Havířov: Ing. Bogusław Niemiec (KDU-ČSL + STAN –
Společně pro Havířov),
zastępca wójta / místostarosta:
Wędrynia / Vendryně: Bogusław Raszka (COEX),
Ropica / Ropice: Samuel Hlawiczka (COEX+NK – Pro rozvoj
Ropice),
członkowie zarządów gmin / členové rad obcí:
Lutynia Dolna / Dolní Lutyně: Mgr. Jan Czapek (COEX+NK –
Soužití-Wspólnota),
Olbrachcice / Albrechtice: MUDr. Stanisław Kowalski (COEX),
Wędrynia / Vendryně: Janusz Ondraszek (COEX),
Wędrynia / Vendryně: David Peprník (COEX),
Nawsie / Návsí: Jarosław Madzia (COEX),
Nydek / Nýdek: Stanisław Szturc (COEX),
Gródek / Hrádek: Ing. Danuta Cieślar (COEX),
Gródek / Hrádek: Paweł Pilch (COEX),
Kocobędz / Chotěbuz: Ing. Bronisław Mrózek (COEX),
przewodniczący komitetów ds. mniejszości narodowych /
předsedové výborů pro národnostní menšiny:
Wędrynia / Vendryně: Mgr. Roman Zemene (COEX),
Cierlicko / Těrlicko: Mgr. Barbara Smugala (COEX+NK),
Mosty k. Jabł. / Mosty u Jablunkova: Ing. Jadwiga Onderek
(COEX+NK – MOSTY PLUS),
Nydek / Nýdek: Ing. Michał Milerski (COEX),
Bukowiec / Bukovec: Ing. Robert Kulig (COEX),
Milików / Milíkov: Anna Cieślar (COEX),
Piosek / Písek: Ing. Władysław Jakubik (COEX+NK – Piosek-Písek),
Kocobędz / Chotěbuz: Roman Bulawa (COEX),
Łomna Dolna / Dolní Lomná: Iwan Kluz (COEX),
Koszarzyska / Košařiska: Natalia Kantor (COEX),
przewodniczący komitetów ds. finansów / předsedové
finančních výborů:
Wędrynia / Vendryně: Mgr. Marek Lakota (COEX),
Mosty k. Jabłonkowa / Mosty u Jablunkova: Alojzy Martynek
(COEX+NK – MOSTY PLUS),
Gródek / Hrádek: inż. Danuta Cieślar (COEX),
przewodniczący komitetów ds. kontroli / předsedové
kontrolních výborů:
Gródek / Hrádek: MVDr. Roman Polok (COEX).
Zarządy miast i gmin na Zaolziu
Rady měst a obcí na Záolzí
Bogumin / Bohumín (7) – Ing. Petr Vícha (ČSSD, burmistrz / starosta), Ing. Lumír
Macura (ČSSD, zastępca burmistrza / místostarosta), Igor Bruzl (ČSSD), Ing.
Aleš Drobek (ČSSD), Mgr. Adrian Kuder (ČSSD), Mgr. Věra Palková (ČSSD), Ing.
Yvona Placzková (ČSSD).
Rychwałd / Rychvald (5) – Milan Starostka (ANO 2011, burmistrz / starosta),
Ing. Pavel Staněk (SPD-Tomio Okamura, zastępca burmistrza / místostarosta),
Václav Pavlík (Nezávislí – změna pro Rychvald, zastępca burmistrza /
místostarosta), René Budník (ANO 2011), Lukáš Oprchalský (ANO 2011).
Pietwałd / Petřvald (5) – Ing. Jiří Lukša (KSČM, wójt / starosta), Ing. Petr
Dvořáček (ČSSD, zastępca wójta / místostarosta),Ing. Václav Holeček (ODS), Bc.
Martin Miksa (KSČM), Mgr. Šárka Němcová (NEZÁVISLÍ PRO PETŘVALD).
Lutynia Dolna / Dolní Lutyně (5) – Mgr. Pavel Buzek (STAN, wójt /
starosta), Bc. Jan Fismol (NEZ, zastępca wójta / místostarosta), Jan Wolf
(STAN), Mgr. Jana Josieková (KDU-ČSL), Mgr. Jan Czapek (Soužití-Wspólnota).
Piotrowice koło Karwiny / Petrovice u Karviné (7) – doc. Ing. Marian Lebiedzik Ph.D.
(ČSSD, wójt / starosta), Jaromír Krótki (ČSSD, zastępca wójta / místostarosta),
Mgr. Jaroslava Folterová (ČSSD), Ing. Marek Wawreczka (KDU-ČSL), Bruno Kencki
(ČSSD), Ing. Kamil Tobola (ČSSD), Ing. Kazimierz Faja (ČSSD).
Orłowa / Orlová (9) – Mgr. Miroslav Chlubna (Koalice NEZ + Změna pro lidi,
burmistrz / starosta), Miroslav Koláček (KSČM, zastępca burmistrza /
místostarosta), Bc. Naděžda Kubáková („Volím Orlovou”, zastępca burmistrza /
místostarosta), Ing. Pavel Dendis (SPD-Tomio Okamura), Petr Koláček (KSČM),
Roman Owczarzy (SPD-Tomio Okamura), Mgr. Ing. Kateřina Plintová (Koalice NEZ +
Změna pro lidi), Petr Stuchlík (Koalice NEZ + Změna pro lidi), Ľuboslav
Vršanský (SPD-Tomio Okamura).
Dziećmorowice / Dětmarovice (5) – Ing. Ladislav Rosman (Přátelé
rozvoje obce, wójt / starosta), Ing. Marek Svrčina (Přátelé rozvoje obce,
zastępca wójta / místostarosta), Ing. Leonard Mynář (ODS, zastępca wójta /
místostarosta), Ing. Kamila Badurová (Přátelé rozvoje obce), Miroslav Wowra
(KSCM).
Dąbrowa / Doubrava (5) – Mgr. Dáša Murycová (NEZ, wójt / starosta), Ivana
Siekierová (NEZ, zastępca wójta / místostarosta), Vojtěch Branny (SNK Evropští
demokraté), Ing. Marek Hanzel, MBA (NEZ), Mgr. Raromíra Jasenková (SNK
Evropští demokraté).
Karwina / Karviná (11) – Mgr. Jan Wolf (ČSSD, prezydent miasta / primátor),
Ing. Lukáš Raszyk (ČSSD, zastępca prezydenta miasta / náměstek primátora), Ing.
Miroslav Hajdušík MBA (KSČM), Mgr. Andrzej Bizoń (ČSSD), Vladimír Kolek
(ANO 2011), Mgr. Blanka Dadoková (ČSSD), MUDr. Zdenek Vojkůvka (ČSSD), Mgr.
Dalibor Závacký (ČSSD), Radim Slíva (ČSSD), Karel Wiewiórka (KSČM),
MUDr. Martin Gebauer (ANO 2011).
Stonawa / Stonava – Ing. Andrzej Feber (ANO 2011, wójt / starosta),
Tomáš Wawrzyk (ANO 2011, zastępca wójta, místostarosta).
Olbrachcice / Albrechtice (5) – Ing. Henryk Feber (PROAL,
wójt / starosta), Mgr. et.Mgr. Jan Siostrzonek (ANO 2011), Ing. arch. Piotr
Kalina (PROAL), Juraj Legindi (ČSSD), MUDr. Stanisław Kowalski (COEX).
Sucha Górna / Horní Suchá (5) – Ing. Jan Lipner (SNK Horní Suchá,
wójt / starosta), Josef Žerdík (SNK Horní Suchá, zastępca wójta /
místostarosta), Ing. Martin Adamiec (SNK Horní Suchá), Ing. Marian Pilch (SNK
Horní Suchá), Ing. Marian Weiser (SNK Horní Suchá).
Błędowice Górne / Horní Bludovice (5) – Ing. Petra Ficková
(Nezávislí-Horní Bludovice, wójt / starosta), Milan Chroboček (Nezávislí-Horní
Bludovice, zastępca wójta / místostarosta), Ivan Jakeš (Nezávislí-Horní
Bludovice), David Kolář (Nezávislí-Horní Bludovice), David Struminský
(Nezávislí-Horní Bludovice).
Hawierzów / Havířov (11) – Bc. Josef Bělica (ANO 2011, prezydent miasta /
primátor), Ing. Ondřej Baránek (ANO 2011, zastępca prezydenta miasta / náměstek
primátora), Ing. Bogusław Niemiec (Společně pro Havířov, zastępca
prezydenta miasta / náměstek primátora), Mgr. Jana Feberová (ČSSD, zastępca
prezydenta miasta / náměstek primátora), Mgr. Stanislava Gorecká (ANO 2011,
zastępca prezydenta / náměstek primátora), Mgr. Daniel Vachtarčík (Hnutí pro
Havířov), Ing. Jan Martínek (ČSSD), Róbert Masarovič, MSc. (ANO 2011), Mgr. Iva
Georgiu (ANO 2011), Bc. Alena Olšoková (ANO 2011).
Cierlicko / Těrlicko (5) – Bc. Mgr. Martin Polášek (Nezávislí-Těrlická
koalice, wójt / starosta), Anna Mašinská (Nezávislí-Těrlická koalice, zastępca
wójta / místostarosta), Vanda Bielecká (Nezávislí-Těrlická koalice), Ing. Jiří
Nutil (Nezávislí-Těrlická koalice), Jan Kolář (ODS).
Kocobędz / Chotěbuz (5) – Ing. David Harok (ČSSD, wójt / starosta), Ing.
Stanisław Klimek (KDU-ČSL, zastępca wójta, / místostarosta), Ing. Marián
Matloch (ČSSD), Ing. Bronisław Mrózek (COEX), Ing. Jiří Vojtylka
(KDU-ČSL).
Czeski Cieszyn / Český Těšín (9) – Mgr. Gabriela Hřebáčkowa
(Nestraníci, burmistrz / starosta), Bc. Tomáš Pavelek (ANO 2011, zastępca
burmistrza / místostarosta), Ing. Vít Slováček (KDU-ČSL, zastępca burmistrza /
místostarosta), Karel Kula (Nestraníci), Mgr. Tomasz Pustówka
(Nestraníci), Ing. Pavla Dudysová (ANO 2011), Ing. Věra Maroszová (ANO 2011),
Mgr. Jan Czudek (KDU-ČSL), Ing. Kateřina Pindejová (KDU-ČSL).
Ropica / Ropice (5) – Mgr. Uršula Waniová, (Pro rozvoj Ropice, wójt /
starosta), Samuel Hlawiczka (Pro rozvoj Ropice, zastępca wójta /
místostarosta), Věstav Król („Na samotě u lesa”), Ing. Martina Opachová (ČSSD),
Ing. Gabriela Szmeková (BUDOUCNOST PRO ROPICI).
Wielopole / Vělopolí – Vladislava Latochová (SNK 2, wójt / starosta), Tomáš
Grohmann (SNK 1, zastępca wójta / místostarosta).
Trzanowice / Třanovice (5) – Mgr. Jiří Tomiczek (SNK Třanovice, wójt /
starosta), Miroslav Lejka (SNK Třanovice, zastępca wójta / místostarosta),
Radek Gociek (SNK Třanovice), Martin Guznar (SNK Třanovice), Ing. Břetislav
Korč (KDU-ČSL).
Toszonowice Górne / Horní Tošanovice – Ing. Petr Martiňák (SN za Horní
Tošanovice, wójt / starosta), Mgr. Tadeusz Grycz (SN za Horní
Tošanovice, zastępca wójta / místostarosta).
Gnojnik / Hnojník – Ing. Miroslav Molin (Volba pro Hnojník, wójt / starosta),
Ing. Jaroslav Heczko (Volba pro Hnojník, zastępca wójta / místostarosta).
Ligotka Kameralna / Komorní Lhotka – Miroslav Hampel (Nezávislí pro
Komorní Lhotku, wójt / starosta), Ing,. Andrea Sztefková (Nezávislí pro Komorní
Lhotku, zastępca wójta / místostarosta).
Rzeka / Řeka – Tomáš Tomeczek (Pro obec Řeka, wójt / starosta),
Jaroslava Sikorová (Pro obec Řeka, zastępca wójta / místostarosta).
Trzycież / Střitež – Miroslav Jaworek (SRPŠ při ZŠ a MŠ Střitež, wójt /
starosta), Petr Michálek (rezerwowy / náhradník, zastępca wójta /
místostarosta).
Śmiłowice / Smilovice – Ing. Miroslav Sikora („Smilovice-nazávislí”, wójt /
starosta), Henryk Mackowski („Smilovice-nazávislí”, zastępca wójta /
místostarosta).
Trzyniec / Třinec (11) – RNDr. Věra Palkovská (OSOBNOSTI PRO TŔINEC,
prezydent miasta / primátor), Mgr. Ivo Kaleta (OSOBNOSTI PRO TŔINEC, zastępca
prezydenta miasta / náměstek primátora), Radim Kozlovský (OSOBNOSTI PRO
TŔINEC), Bc. Vojtěch Dohnal (OSOBNOSTI PRO TŔINEC), Mgr. Bc. Pavla Golasowská,
DiS (KDU-ČSL), JUDr. Jana Kantorowa (OSOBNOSTI PRO TŔINEC), MUDr. Štěpán
Rucki CSc. (OSOBNOSTI PRO TŔINEC), Bc. Bohdan Sikora (OSOBNOSTI PRO TŔINEC),
Bc. Regina Szpyrcová (OSOBNOSTI PRO TŔINEC), Mgr. Ladislav Vrátný (OSOBNOSTI
PRO TŔINEC), Mgr. Martina Wolná (OSOBNOSTI PRO TŔINEC).
Wędrynia / Vendryně (5) – Raimund Sikora DIS (SNK Vendryně, wójt /
starosta), Bogusław Raszka (COEX, zastępca wójta /
místostarosta), Mgr. Alena Bazgierová (SNK Vendryně), Janusz Ondraszek (COEX),
David Peprník (COEX).
Nydek / Nýdek (5) – Mgr. Jan Konečný (Sdružení nezávislých kandidátů , wójt /
starosta), Milan Suszka (Sdružení nezávislých kandidátů, zastępca wójta /
místostarosta), Miroslav Přibyla (Sdružení nezávislých kandidátů), Česlav
Vychodil (Sdružení nezávislých kandidátů), Stanislav Szturc (COEX).
Bystrzyca / Bystřice (5) – Mgr. Roman Wróbel (SNK – Jasně, čitelně,
srozumitelně, wójt / starosta), Mgr. Pavel Čmiel (SNK: Pro klidnou a
prosperující Bystřici, zastępca wójta / místostarosta), Ing. Radek Olszar
Ph.D., MBA (SNK: Pro klidnou a prosperující Bystřici), Ing. Mariusz Wałach
(SNK – Jasně, čitelně, srozumitelně), Radek Neumann (SNK – Jasně, čitelně,
srozumitelně).
Koszarzyska / Košařiska – Janusz Klimek (COEX, wójt /
starosta), Daniel Mazur (KDU-ČSL, zastępca wójta / místostarosta).
Gródek / Hrádek (5) – Robert Borski (Hrádek-náš domov, wójt / starosta), Ing.
Martin Byrtus (Hrádek-náš domov, zastępca wójta / místostarosta), Ing. Dana
Cieślarová (COEX), Paweł Pilch (COEX), Petr Dudys
((Hrádek-náš domov).
Milików / Milíkov – Ewa Kawulok (COEX, wójt / starosta), Jiří Kantor
(KDU-ČSL, zastępca wójta / místostarosta).
Nawsie / Návsí (5) – PaedDr. Lenka Husárová (Sdružení nezávislých, wójt
/ starosta), Marian Waszut (KDU-ČSL, zastępca wójta / místostarosta),
Marcel Kokeš (Nezávislí pro Návsí), Jaroslav Madzia (COEX), Mgr.
Vladimír Šnajdr (Sdružení nezávislých).
Jabłonków / Jablunkov (7) – Ing. Jiří Hamrozi (KDU-ČSL, burmistrz / starosta),
Luboš Čmiel (ANO 2011, zastępca burmistrza / místostarosta), Mgr. Eva Gawlasová
(Nezávislí a strana soukromníků), Bc. Marek Jachnicki (KDU-ČSL), Ing. Petr
Sekula (ANO 2011), Petr Tvrzník (KDU-ČSL), Ing. David Sventek, MBA (ODS).
Boconowice / Bocanovice – Ing. Martin Paduch („Pro obec Bocanovice”, wójt /
starosta), Libor Szotkowski („Pro obec Bocanovice”, zastępca wójta /
místostarosta).
Łomna Dolna / Dolní Lomná – Renata Pavlinowa (SNK obce Dolní Lomná,
wójt / starosta), Miroslav Stefek (SNK obce Dolní Lomná, zastępca wójta /
mstostarosta).
Łomna Górna / Horní Lomná – Kamil Kawulok (SNK Salajka, wójt / starosta), Mgr.
Leona Mikulová (SNK Horní Lomná, zastępca wójta / místostarosta).
Bukowiec / Bukovec – Monika Czepczorová (PRO BUKOVEC, wójt / starosta), Daniel
Hořava (ČSSD, zastępca wójta / místostarosta).
Piosek / Písek – Věra Szkanderová (ZA PÍSEK SPOLEČNĚ, wójt / starosta),
Ing. Jan Kurzycz (ZA PÍSEK SPOLEČNĚ, zastępca wójta / místostarosta).
Pioseczna / Písečná – Bc. David Čmiel (SNK „Písečná-místo pro život”, wójt /
starosta), Mgr. Pavel Kantor (SNK „Písečná-místo pro život”, zastępca wójta /
místostarosta).
Mosty koło Jabłonkowa / Mosty u Jablunkova (5) – Ing. Andrzej Niedoba (MOSTY
PLUS, wójt / starosta), Ing. Martin Procházka (NEZ, zastępca wójta /
místostarosta), Tomáš Kohut (NEZ), Ing. Roman Szotkowski (KDU-ČSL), Josef
Szotkowski (KDU-ČSL).
Herczawa / Hrčava – Marek Sikora lic. (ANO 2011, wójt / starosta), Petr
Koziel (ANO 2011, zastępca wójta / místostarosta).
Przeczytaliśmy w tygodniku „TÝDEN”
Přečetli jsme v týdeníku
„TÝDEN”
W
tygodniku „TÝDEN” z 19.11.2018 r. możemy przeczytać artykuł „Czesko-polskie
stulecie” („Česko-polské století”), którego autorem jest Tomáš Vlach,
korespondent Czeskiego Radia – Radiożurnal z Warszawy. Zamieszczamy obszerne
fragmenty tego artykułu. / V
týdeníku „TÝDEN” ze dne 19.11.2018 můžeme přečíst článek „Česko-polské
století”, jehož autorem je Tomáš Vlach, editor Českého rozhlasu – Radiožurnálu
ve Varšavě. Zveřejňujeme rozsáhle úryvky tohoto článku.
Dwa
tygodnie po czeskiej rocznicy 100-lecie istnienia obchodziła również Polska.
Tylko do Warszawy 11 listopada zjechało ponad 200 tysięcy ludzi z symbolami
narodowymi i flagami, tymczasem defilada wojskowa zwabiła do Pragi co najwyżej
40 tysięcy uczestników. Są Polacy większymi patriotami?
Jest niedziela 11 listopada po godzinie trzeciej i dokładnie w tym momencie
powinien stąd wyruszyć pochód niepodległości, który tradycyjnie organizują
polscy nacjonaliści. W tym roku z jego organizacją związane jest trochę więcej
podniecenia, najpierw go ratusz zakazał, później sąd ponownie pozwolił. W końcu
inicjatywę przejęli liderzy rządzącej partii Prawo i Sprawiedliwość (PiS),
którzy poinformowali, że sami będą w nim brać udział, a jego organizatorem
będzie armia. Wynikiem tej decyzji jest przede wszystkim chaos (...).
Nacjonaliści są zdania, że pochód organizują oni, to samo mówią działacze
rządowi. „Nasz pochód będzie biało czerwony, mówmy mu tak,” ogłosił polski
prezydent Andrzej Duda do tłumu, ale reproduktory trzaskają tak, że mu niemal
nie było rozumieć. Młodzicy w tłumie zapalają ognie sztuczne, które wydają
ostre światło i tyle dymu, że wszyscy kaszlą i duszą się. Nad podziw to w
świątecznym transie nie przeszkadza nawet rodzicom z małymi dziećmi. Wyłażę na
balustradę, z dymu widać powódź biało czerwonych polskich flag, gdzie tylko
sięgnąć wzrokiem. „Nie, nie, nie jesteśmy żadnymi nacjonalistami”, mówi Jacek,
który bierze udział w pochodzie razem z przyjaciółką aż z Krakowa. W ręce
chorągiew, na rękawie biało czerwona opaska, na ubraniu wstęga w tych samych
barwach, to wszystko jest niemal obowiązkowym wyposażeniem prawdziwego Polaka.
Ludzie są obwieszeni symbolami narodowymi jak choinki wigilijne. Właśnie
to jest zasadniczą różnicą obchodów setnej rocznicy Czechosłowacji, które
pokazały 28 października trochę inny obrazek.
Nasze obchody były bardziej cywilizowane, spokojniejsze, a większość obywateli
wykorzystała je na sport i przygotowanie chat na zimę. O ile coś zwabiło do
stolicy, była to defilada wojskowa, w której wzięło udział według oceny armii
co najwyżej 40 tysięcy uczestników, część ludzi zniechęcił deszcz. Jednak
pamięć nieznanego żołnierza przyszło pod Pomnik Narodowy na Witkowie uczcić już
tylko kilka tysięcy ludzi, niemal wyłącznie żołnierze, weterani lub wojskowi
zapaleńcy. Na polskich obchodach było wszędzie pełno ludzi a ulice zabarwiły
się białoczerwonymi flagami.. I to nie tylko w czasie pochodu (który w
warunkach czeskich nie miał alternatywy), ale również podczas ceremonii przy
grobie nieznanego żołnierza, podczas historycznej rekonstrukcji przyjazdu „ojca
państwa polskiego”, marszałka Józefa Piłsudskiego lub podczas odsłonięcia
pomnika kolejnego wybitnego bojownika o niepodległość – Ignacego
Daszyńskiego...
Czesi i Polacy swoje nowoczesne państwo mają niemal tak samo długo i przeżyli
podobne wstrząsy historyczne. Podczas drugiej wojny światowej niektórzy
politycy skupieni koło Jana Masaryka i Milana Hodžy popierali nawet pomysł
konfederacji. Ale dlaczego duma narodowa obu narodów jest tak różna? Jak
przypomina na łamach polskiego czasopisma Historia Do Rzeczy historyk polski
Marek Gołęzowski, mieli to Czesi (i Słowacy) o wiele łatwiejsze od Polaków.
Walczyli przeciw jednemu wrogowi w postaci Austro-Węgier i swoją niepodległość
w końcu otrzymali pokojowo bez przemocy. „Potem nie możemy się dziwić, że Czesi
posiadali na Zachodzie tak wielkie sympatie,” pisze Gołęzowski. Polska była
jego zdaniem w o wiele bardziej złożonej sytuacji – ponad 120 lat podzielona
była między Austro-Węgry, Prusy i Rosję. Natomiast polskie legiony walczyły
razem z Austro-Węgrami i wstępowali do nich Polacy z szeregów jeńców armii
rosyjskiej licząc na to, że Wiedeń w nagrodę udzieli im niepodległość. Kiedy
Austro-Węgry runęły i były pokonane, Polacy musieli pogodzić się z faktem, że
stali po niewłaściwej stronie, i odpowiednio to prezentować. W końcu wszystko
naprawili późniejszymi czynami.
Niepodległa Polska powstała oficjalnie 11 listopada 1918 roku, ostatniego dnia
pierwszej wojny światowej, kiedy jego terytorium zgodnie z umową kapitulacyjną
zaczęły opuszczać wojska niemieckie. Władzę przejęło wtedy kilka tymczasowych rządów,
a najsilniejszy z nich, warszawski mianował dowódcę wojskowego, Józefa
Piłsudskiego, „naczelnikiem państwa”. Niepodległość była dla 80 procent ludzi
zaskoczeniem. W niektórych regionach, przede wszystkim na wschodzie, przeważali
Żydzi i Ukraińcy, którzy nowego państwa w ogóle nie chcieli. „Ważne jest, że
dwudziestu procent ludzi państwa chciało i szło za swym celem,” mówi w rozmowie
dla polskiego Newsweeka, dawny dysydent, dziś dziennikarz i wydawca, Adam
Michnik.
Czechosłowacja i Polska musiały sobie swoje miejsce na mapie wywalczyć. Jednak
z jedną różnicą. Polska musiała zawsze o swoją państwowość bić się z o wiele
większą werwą niż my. Pierwszy akt zaczął się już na przełomie lat 1918 i 1919,
kiedy powstająca armia czechosłowacka zajęła Sudety i uderzyła przeciw
węgierskiej odnodze Armii Czerwonej, która zajęła południową Słowację. Polacy
od wiosny 1919 roku dwukrotnie walczyli z całą Rosją bolszewicką. W wojnie
pełnej przewrotów, front przesuwał się od Warszawy aż po Kijów, a sprawą honoru
o wiele mniejszej i słabszej Polski jest, że się od bolszewików nie dała
pokonać.
Również w okresie międzywojennym panowały w Polsce i w Czechosłowacji inne
stosunki. W 1926 roku Piłsudski na czele armii zajął Warszawę i do swojej
śmierci w 1935 roku panował w kraju w sposób autorytarny sam. „Czechosłowacja
była krajem lepiej zarządzanym, o wiele bardziej demokratycznym, z silniejszą
gospodarką. Jednak ani to nie pomogło,” mówi Tomothy Snyder, historyk
amerykański zajmujący się historią Europy Wschodniej. Druga wojna światowa
pochłonęła nie tylko Polskę i Czechosłowację, ale również Kraje Bałtyckie,
Austrię i liczne inne kraje powstałe w 1918 roku. Różnica była ponownie taka,
że Polska we wrześniu 1939 roku broniła się przed agresją niemiecką z bronią w
ręku a jego wschodnią część dodatkowo zajął Związek Radziecki, który później w
Katyniu jeszcze wymordował 22 tysięcy oficerów i reprezentantów elity polskiej
(...). Również rozwój powojenny był o wiele bardziej surowy niż u nas.
Aczkolwiek Polska była niewątpliwie jednym z zwycięskich państw, wojska
radzieckie zachowywały się tu jak na podbitym terenie. Jeszcze kilka lat po
wojnie walczyli między sobą Sowieci (razem z miejscowymi komunistami) i
uczestnicy ruchu oporu Armii Krajowej, stale umierali ludzie i padały wyroki
śmierci.
Dziś stosunki czesko-polskie są znakomite, ale zawsze tak nie było, kraje
kilkakrotnie walczyły ze sobą. Głównym przedmiotem sporu było
Cieszyńskie, o które w 1919 roku walczyły oba kraje w wojnie siedmiodniowej, a
który zakończyła dopiero konferencja w Spa w lipcu 1920 roku. W 1938 roku
Polska wykorzystała dyktat monachijski i zabrała Czechosłowacji część
Cieszyńskiego i również już wcześniej żądane tereny Orawy i Spiszu. Po drugiej
wojnie światowej niektóre gorące głowy w dowództwie armii czechosłowackiej
rozważały „wyrównanie granic” na Śląsku, które w tym okresie Polska świeżo
otrzymała od Niemiec. Pociąg pancerny wtedy dojechał aż do dzisiejszego
Kłodzka, oddziały wojskowe poruszały się koło Raciborza. Czechosłowacja żądała
przekazania Kłodzka, Głubczyc i Raciborza, Polska ponownie Cieszyńskie. Wtedy
dyskusje o zmianie granic zdecydowanie odrzucili Sowieci. W 1947 roku podpisały
oba kraje umowę o przyjaźni a w 1958 roku o umowę o wytyczeniu wspólnej
granicy. Później w sierpniu 1968 roku armia polska uczestniczyła w inwazji
wojsk Układu Warszawskiego. W grudniu 1980 roku była według niektórych zeznań
Czechosłowacka Armia Ludowa w liczbie 17 tysięcy żołnierzy przygotowana w
ramach szerszej inwazji kierowanej z ZSSR uderzyć na Polskę. Z akcji Karkonosze
1980 w końcu zrezygnowano. (...)
Dva
týdny po českém výročí oslavilo sto let existence i Polsko. Jen do Varšavy se
11. listopadu sjelo přes 200 tisíc lidí s národními symboly a vlajkami, zatímco
do Prahy přilákala vojenská přehlídka nanejvýš 40 tisíc návštěvníků. Jsou
Poláci větší vlastenci?
Je neděle 11. listopadu po třetí hodině a přesně v těchto chvílích by odsud měl
vyjít pochod nezávislosti, který už tradičně organizují polští nacionalisté.
Letos kolem něho bylo trochu více rozruchu, nejdříve ho radnice zakázala, pak
ho soud opět povolil. Nakonec se iniciativy chopili lídři vládní strany Právo a
spravedlnost (PiS), kteří oznámili, že se ho sami zúčastní a organizovat ho
bude armáda. Výsledkem jsou především zmatky (...). Nacionalisté si pořád
myslí, že pochod organizují, a totéž říkají i vládní činitelé. „Náš pochod bude
červenobílý, říkejme mu tak,” prohlásil polský prezident Andrzej Duda k davům,
reproduktory ale prskají tak, že mu skoro není rozumět. Mladíci v davu zapalují
umělé pochodně, které vydávají ostré světlo a tolik dýmu, že všichni kašleme a
dusíme se. Kupodivu to ale ve svátečním transu vůbec nevadí ani rodičům s
malými dětmi. Vylézám na zábradlí, z dýmu vystupuje záplava červenobílých
polských vlajek, kam oko dohlédne. „Ne, ne, nejsme žádní nacionalisti”, říká
Jacek, jenž na marš vyrazil i s přítelkyni až z Krakova. V ruce prapor, na
rukávu červenobílou pásku, na oblečení stuhu ve stejných barvách, to vše je
skoro povinná výbava správného Poláka. Lidé jsou ověšeni národními symboly jako
vánoční stromečky. Právě v tom je zásadní rozdíl od oslav stého výročí
Československa, které ukázaly 28. října trochu jiný obrázek.
Naše oslavy byly civilnější, klidnější a většina obyvatel je využila ke sportu
nebo přípravě chalup na zimu. Pokud něco lákalo do metropole, pak to byla
vojenská přehlídka, kam přišlo podle odhadu armády nanejvýš 40 tisíc
návštěvníků, část lidí odradil déšť. Památku neznámého vojína přišlo ale k
Národnímu památníku na Vítkově uctít už jen několik tisíc lidí, vesměs vojáků,
veteránů či vojenských nadšenců. Na polských oslavách bylo všude plno a ulice
se zbarvily červenobílými vlajkami. A to nejen během pochodu (který v českém
prostředí neměl alternativu), ale také při ceremonii u hrobu neznámého vojína,
při historické rekonstrukci příjezdu „otce polského státu”, maršálka Józefa
Pilsudského, či odhalení pomníku dalšímu významnému bojovníkovi za nezávislost
– Ignacymu Daszyńskému...
Češi i Poláci mají svůj moderní stát zhruba stejně dlouho a prožili podobné historické
otřesy. Během druhé světové války dokonce někteří politici kolem Jana Masaryka
a Milana Hodži podporovali myšlenku konfederace. Proč je ale národní hrdost
obou národů tak odlišná? Jak připomíná v polském časopise Historia Do Rzeczy
polský historik Marek Gołęzowski, měli to Češi (a Slováci) daleko lehčí než
Poláci. Bojovali proti jednomu nepříteli v podobě Rakousko-Uherska a svou
nezávislost nakonec získali nenásilnou cestou. „Potom se nelze divit, že Češi
měli na Západě tak velké sympatie,” píše Gołęzowski. Polsko bylo podle něho v
daleko složitější situaci – přes 120 let bylo rozděleno mezi Rakousko-Uhersko,
Prusko a Rusko. Polské legie bojovaly naopak na straně Rakousko-Uherska a
vstupovali do nich Poláci z řad zajatců ruské armády v domnění, že Vídeň za
odměnu poskytne Polsku nezávislost. Když se pak Rakousko-Uhersko zhroutilo a
bylo poraženo, museli se Poláci s faktem, že stáli na nesprávné straně,
vyrovnat a vhodně ho prezentovat. Nakonec vše odčinili pozdějšími činy.
Samostatné Polsko oficiálně vzniklo 11. listopadu 1918, v poslední den první
světové války, kdy jeho území začala v souladu kapitulační dohodou opouštět
německá vojska. Moci se tehdy chopilo několik provizorních vlád, z nichž ta
nejsilnější, varšavská, jmenovala vojenského velitele, Józefa Pilsudského,
„náčelníkem státu”. Samostatnost byla pro 80 procent lidí překvapením. V
některých oblastech, zejména na východě, dominovali Židé a Ukrajinci, kteří si
nový stát vůbec nepřáli. „Důležité je, že dvacet procent lidí stát chtělo a šlo
za svým cílem,” říká v rozhovoru pro polský Newsweek, někdejší disident, dnes
novinář a vydavatel, Adam Michnik.
Československo i Polsko si své místo na mapě vybojovaly. Ale s jedním rozdílem:
Polsko se vždycky muselo o svou státnost rvát s mnohem větší vervou než my.
První dějství začalo už na přelomu let 1918 a 1919, kdy vzníkajíci
československá armáda obsadila Sudety a zasáhla proti maďarské odnoži Rudé
armády, jež obsadila jižní Slovensko. Poláci od jara 1919 dva roky válčili s
celým bolševickým Ruskem. Ve válce plné zvratů se fronta přesouvala od Varšavy
až po Kyjev a ke cti mnohem menšího a slabšího Polska budiž řečeno, že se od
bolševiků nenechalo porazit.
Také mezi válkami vládly v Polsku a Československu jiné poměry. V roce 1926
Piłsudski s armádou obsadil Varšavu a do své smrti roku 1935 řídil zemi
autoritativním způsobem sám. „Československo bylo lépe fungující, daleko
demokratičtější, se silnějším hospodářstvím. Moc to ale nepomohlo,” říká
Tomothy Snyder, americký historik zabývající se dějinami východní Evropy. Druhá
světová válka pohltila nejen Polsko a Československo, ale i Pobaltí, Rakousko a
mnohé jiné země vzniklé v roce 1918. Rozdíl byl opět v tom, že Polsko se v září
1939 bránilo německé agresi se zbraní v ruce a jeho východní část navíc obsadil
Sovětský svaz, který nakonec v Katyni ještě vyvraždil 22 tisíc důstojníků a
příslušníků polské elity (...). Také poválečný vývoj byl daleko drsnější než u
nás. Ačkoli Polsko bylo bezpochyby jedním z vítězných států, sovětské vojsko si
tu počínalo jako na dobytém území. Ještě několik let po válce mezi sebou
bojovali Sověti (spolu s domácími komunisty) a odbojáři Zemské armády, stále
umírali lidé a padaly rozsudky smrti.
Dnes jsou česko-polské vztahy vynikající, neplatilo to ale vždy, země spolu
několikrát i válčily. Hlavní předmětem sporu bylo Těšínsko, o něž se v roce
1919 střetly obě země v sedmidenní válce, kterou urovnala až konference ve Spa
v červenci 1920. V roce 1938 Polsko využilo mnichovského diktátu a odebralo
Československu část Těšínska a rovněž už dříve požadovaná území na Oravě a
Spiši. Po druhé světové válce některé horké hlavy ve velení československé
armády uvažovaly o „zarovnání hranic” ve Slezsku, které v tu dobu Polsko
čerstvě získalo od Německa. Obrněný vlak tehdy dojel až do dnešního Kladska,
vojenské oddíly se pohybovaly u Ratiboře. Československo požadovalo vydání
Kladska, Hlubčicka a Ratibořska, Polsko opět Těšínsko. Diskuse o změnách hranic
tehdy rezolutně smetli se stolu až Sověti. V roce 1947 podepsaly obě země smlouvu
o přátelství a v roce 1958 o vytýčení společné hranice. V srpnu 1968 se pak
polská armáda podílela na invazi vojsk Varšavské smlouvy. V prosinci 1980 byla
podle některých svědectví Československá lidová armáda v počtu 17 tisíc vojáků
připravena v rámci širší invaze řízené ze SSSR vpadnout do Polska. Z akce
Krkonoše 1980 nakonec sešlo. (...)
|
|
Pochód Niepodległości zmierza do
centrum Warszawy, przybyło rekordowe 200 tysięcy ludzi, którzy zjechali się z
całego kraju. („TÝDEN””
48/2018)
Z prasy polskiej
Z polského tisku
Coraz więcej wskazuje na to, że premier Andrej Babiš,
który wygrał wybory, szermując hasłami „wszyscy kradną”, sam zamieszany jest w
skandal finansowy.
Andrej Babiš niemal zawsze wygląda
jak z krzyża zdjęty, ale pozory mylą, bo jest człowiekiem sukcesu. Ten 64-latek
osiągnął prawie wszystko, czego pragną ludzie – fortunę, wpływy i władzę. Ma
majątek szacowany na 3,7 mld dolarów, restaurację La Paloma na Lazurowym
Wybrzeżu, 20 lat młodszą od siebie żonę Monikę. Kontroluje jeden z największych
czeskich holdingów Agrofert, konglomerat 250 spółek z branży chemicznej, rolnej
i spożywczej. Rok temu wygrał wybory parlamentarne. Kilka lat temu kupił
koncern wydający dwie największe czeskie gazety „MF Dnes” i „Lidové noviny”
oraz najczęściej słuchane w Czechach Radio Impuls. Wydało się, że jest
niezastąpiony. Afery i oskarżenia – m.in. że był agentem czechosłowackiej
bezpieki StB – spływały po nim jak po kaczce. Wyborcy jego partii ANO zdawali
się nie zwracać uwagi na zarzuty pod adresem swego idola.
A jednak ostatnie trzy tygodnie
mocno nadszarpnęły reputację Babiša jako człowieka, który rządzi Czechami
niczym dobry menadżer swoją firmą. Coraz więcej wskazuje na to, że polityk sam
zamieszany jest w paskudny skandal finansowy. Wszystko zaczęło się 12
listopada, gdy na stronie internetowej portali Seznam Zprávy pojawiło się
niewygodne dla Babiša nagranie. Dwójka dziennikarzy śledczych portalu dotarła
do jego syna z pierwszego małżeństwa. Mieszkający w Szwajcarii 35-letni Andrej
Babiš junior ujawnił, że na polecenie ojca został wywieziony w 2017 r. z Pragi
na Krym, by nie mógł zeznawać w sprawie swego udziału w tzw. aferze Bocianiego
Gniazda. Chodzi o rozbudowę za unijne pieniądze należącego do Babiša ośrodka
wypoczynkowo-szkoleniowego. Przed zeszłorocznymi wyborami prokuratura postawiła
Babišowi zarzut wyłudzenia unijnych subwencji. Aby dostać 50 mln koron (ok. 2
mln euro) z unijnego funduszu wspierania małych i średnich przedsiębiorstw,
wydzielił na kilka lat Bocianie Gniazdo z holdingu Agrofert jako odrębną
spółkę, której akcjonariuszami zostały m.in. jego dzieci. Syn potwierdził, że
podpisywał jakieś dokumenty tej inwestycji. Mówi, że postawiono go przed
wyborem: pojedzie na dłuższe wakacje na Krym i będzie milczał albo zostanie
zamknięty w szpitalu psychiatrycznym. Dziennikarze szukali juniora rok.
Mieszkająca z nim matka nie chciała zgodzić się na przeprowadzenie wywiadu
przed kamerami, uciekli się więc do podstępu – rozmowę nagrali kamerą
zamontowaną w okularach, stojąc w progu mieszkania. Ułatwiło to premierowi
przejście do kontrataku. Całą sprawę przedstawił jako spisek opozycji, mediów i
tajnych służb. Pojechał do Szwajcarii, gdzie udało mu się przekonać jego byłą
żonę do skrytykowania dziennikarzy z portalu Seznam Zprávy za wykorzystanie
chorego syna – opowiadał, że od 2015 r. cierpi on na schizofrenię. Nie udało mu
się jednak wyciszyć skandalu. Opozycja zażądała jego dymisji. „Nigdy nie
zrezygnuję. Nigdy. Niech wszyscy o tym pamiętają (...). Musicie mnie albo
odwołać, albo spróbować pokonać w wyborach Inaczej się mnie nie pozbędziecie”.
Opozycji ostatecznie zabrakło dziewięciu głosów, by odwołać Babiša.
Jiří Pehe, politolog, był szef gabinetu
prezydenta Václava Havla, uważa, że cała afera może mieć konsekwencje poważniejsze,
niż się dziś wydaje. W gruzach legł kreowany przez Babiša wizerunek człowieka,
który ponad wszystko dba o rodzinę. Tymczasem okazało się, że wciągnął w
finansową aferę dwoje swoich dzieci, w dodatku psychicznie chorych. „Wcześniej
czy później przeciwko Babišovi ruszy podobne postępowanie, jakie toczy się
przeciw rządom Polski i Węgier” – mówi Janusz Konieczny, który przygotowywał
dokumenty pozwalające oskarżyć premiera o konflikt interesów, jakie Partia
Piratów wysłała do Komisji Europejskiej. Jiří Pehe spodziewa się kolejnych prób
obalenia premiera przez opozycję. Jednak Babiš przetrwa z dwóch powodów. Po
pierwsze, nie ma alternatywy poza może rządem technokratów. Po drugie, popiera
go prezydent Zeman, który przed ostatnim głosowaniem powiedział cynicznie, że
nawet jeśli opozycja wygra, to on i tak wskaże Babiša na premiera.
(„Newsweek Polska”, 50/2018)
Stále více se ukazuje, že premiér Andrej Babiš, který
vyhrál volby, když šermoval hesly „všichni kradou”, sám je zapleten do
finančního skandálu.
Andrej Babiš téměř vždy vypadá
jako by byl z kříže sundán, ale zdání klame, protože je člověkem úspěchu. Tento
64-letý muž dosáhl téměř vše, po čem touží lidé – štěstí, vlivy a moc. Má
majetek odhadovaný na 3,7 mld dolarů, restauraci La Paloma na Blankytném
pobřeží, o 20 let mladší ženu Moniku. Vlastní jeden z největších českých
holdingů Agrofert, konglomerát 250 společností chemického, zemědělského a
potravinového odvětví. Před rokem zvítězil v parlamentních volbách. Před
několika lety koupil koncern, který je vydavatelem dvou největších českých
novin „MF Dnes” a „Lidových novin”, a také nejčastěji poslouchané v Česku Rádio
Impuls. Zdálo se, že je nenahraditelný. Aféry a obvinění – m.j. že byl agentem
československé státní bezpečnosti StB – nedělají na něho žádný dojem a stékají
po něm jako po kachně. Voliči jeho strany ANO zdá se si nevšímají obvinění
proti své modle.
A přece poslední tři týdny výrazně
poškodily pověst Babiše jako člověka, který vládne v Česku jako dobrý manažer
firmou. Stále více se ukazuje, že politik je zapleten do hnusného finančního
skandálu. Všechno začalo 12. listopadu, kdy na webových stránkách portálu
Seznam Zprávy je objevila nevýhodná pro Babiše nahrávka. Dva vyšetřovací
novináři portálu pronikli do jeho syna z prvního manželství. Bydlící ve
Švýcarsku 35-lety Andrej Babiš junior prozradil, že na příkaz otce byl v roce
2017 odvezen z Prahy na Krym, tak aby nemohl vypovídat ve věci své účastí v
tzv. Čapí hnízdo. Jedná se o přístavbu za unijní peníze rekreačního a školícího
střediska, který patří Babišovi. Před loňskými volbami prokuratura učinila
Babišovi výtku vymámení unijních subvencí. Aby mohl obdržet 50 mln korun (cca 2
mln euro) z unijního fondu podporujícího malé a střední firmy, vydělil na
několik let Čapí hnízdo z holdingu Agrofert jako samostatný spolek, jehož
akcionáři se stali m.j. jeho děti. Syn potvrdil, že podepisoval nějaké
dokumenty týkající se této investice. Řekl, že byl postaven před volbou: pojede
na delší prázdniny na Krym a bude mlčet nebo bude zavřen do psychiatrické
léčebny. Novináři hledali juniora rok. Matka, která s nim bydlí, nesouhlasila s
uskutečněním rozhovoru před kamerami, proto využili podvod – rozhovor nahráli
na kameru připevněnou v brýlích, když stáli na prahu bytu. To umožnilo
premiérovi přejít do protiútoku. Celou záležitost představil jako spiknutí
opozice, médií a tajných služeb. Odjel do Švýcarska, kde se mu podařilo
přesvědčit svou bývalou ženu zkritizovat novináře z portálu Seznam Zprávy za
zneužití nemocného syna – mluvil, že od roku 2015 je nemocen na schizofrenii.
Avšak nepodařilo se mu ztlumit skandál. Opozice žádala jeho demisi. „Nikdy
nerezignuji. Nikdy. Ať si to všichni pamatují (...) Musíte mne obvolat, nebo se
pokusit porazit mne ve volbách. Jinak se mne nezbavíte”. Nakonec opozici
chybělo devět hlasů k odvolání Babiše.
Jiří Pehe, politolog, bývalý šéf úřadu
prezidenta Václava Havla, se domnívá že celé aféra může mít dalekosáhlejší, než
se zdá, následky. V troskách lehl vytvářený Babišem obraz člověka, který nade
vše se stará o svou rodinu. Zatím se ukázalo, že do finanční aféry vtáhl své
dvě děti, navíc psychicky nemocné. „Dříve nebo později proti Babišovi se dá do
pohybu obdobné řízení, jaké je vedeno proti Polsku a Maďarsku” – řekl Janusz
Konieczny, který připravil dokumenty umožňující obvinit premiéra ve věci
konfliktu zájmů, které Pirátská strana zaslala Evropské komisi. Jiří Pehe
očekává další pokusy shrnutí premiéra opozicí. Avšak Babiš přečká ze dvou
důvodů: Za prvé, není alternativy možná kromě vlády technokratů. Za druhé,
podporuje ho prezident Zeman, který před posledním hlasováním cynicky
prohlásil, že ukáže na Babiše jako premiéra dokonce i kdyby opozice vyhrála.
80 rocznica kryształowej nocy
80 let od křišťálové nocvi
Wypalone synagogi i żydowskie kaplice i również
wybite wystawy sklepowe żydowskich właścicieli stały się symbolami drastycznego
pogromu, jaki miał miejsce na terytorium Rzeszy Niemieckiej właśnie przed 80
laty, w nocy z 9. na 10.11.1938 r. Według roztrzaskanego szkła wysypanego na
ulicę nazwano go noc kryształowa.
Pretekstem do rozpętania przemocy
stał się zamach na pracownika ambasady niemieckiej w Paryżu, Ernsta von Ratha,
którego dopuścił się 7.11.1938 r., w Paryżu w ambasadzie niemieckiej, 17-letni
młodzik żydowski, Herchel Feibel Gryszpan. Zranił niemieckiego dyplomatę dwoma
strzałami z pistoletu. Motywem jego czynu była prawdopodobnie chęć zemsty za
rodziców i siostrę, którzy pod koniec października byli, razem z tysiącami
polskich Żydów, zamieszkałych na terytorium Niemiec, wypędzeni do Polski.
Młodzika po dokonaniu czynu zatrzymały organy francuskie, które go następnie
przekazały Niemcom. Ale nawet wydanie zamachowca nie zatrzymało antyżydowskiego
szaleństwa. Przeciwnie, dla nazistów był to pożądany incydent, który umożliwił
im wywołać rozległą histerię. W ten sposób zamach propaganda niemiecka
przedstawiała jako element spisku żydowskiego, przeciwko któremu trzeba
niezwłocznie uderzyć.
Pogrom miał miejsce w Niemczech i
na terytorium ówczesnych Sudetów, w tym byłego pogranicza czechosłowackiego.
Według serweru holocaust.cz w Niemczech wypalono lub w inny sposób
zdemolowano 267 synagog i splądrowano około 7,5 tysiąca sklepów żydowskich.
Bezpośrednio podczas pogromu zabito niemal setkę Żydów, kolejnych 30 tysięcy,
najczęściej bogatszych, skończyło w obozach koncentracyjnych Dachau, Buchenwald
i Sachsenhausen, skąd byli uwolnieni dopiero po zobowiązaniu się do emigracji i
rezygnacji z majątku na korzyść Rzeszy Niemieckiej.
Zagłada dotknęła również
synagogi i majątki żydowskie na zajętym przez Niemców terytorium
czechosłowackim. Sympatycy nazistów nie zatrzymali się nawet przed
zbezczeszczeniem zmarłych: w Trutnowie naziści powiesili żydowskiego
nieboszczyka na lampę. Wypalone były synagogi m.in. w Libercu, Jabloncu,
Svitavach, Mostu, Sokolovie, Kynšperku nad Ohrzą i Czeskiej Lipie. Żydzi
uciekali przed nazistami do centralnej części kraju. Ucieczka ta jednocześnie
nie przebiegała nijak łatwo. Tzw. druga republika, która powstała po
odstąpieniu czeskiego pogranicza Niemcom, odwróciła się plecami do ówczesnych
żydowskich współobywateli i do uciekinierów zaliczała wyłącznie etnicznych
Czechów. Z polecenia czechosłowackiego ministerstwa spraw wewnętrznych Żydzi,
którzy nie mieli na zmniejszonym terytorium Czechosłowacji prawo domicylu, nie mogli
być wpuszczeni za linię demarkacyjną.
Naziści ogłosili, że pogrom nie
był w żaden sposób organizowany i że sami Żydzi wywołali sprawiedliwy gniew
ludzi, i wykorzystali go do dalszych antyżydowskich posunięć. Żydzi sami
musieli usunąć wyrządzone szkody i doprowadzić wygląd ulicy do pierwotnego
stanu. Ich majątki im władza nazistowska skonfiskowała i dodatkowo nałożyła na
nich grzywnę w wysokości jednego miliarda marek. W ten sposób noc kryształowa
tak posłużyła im do przyspieszenia wymuszonej aryzacji majątku żydowskiego.
Vypálené synagogy a židovské modlitebny se staly
spolu s vytlučenými výlohami židovských obchodů symbolem drastického pogromu,
který se odehrál na území Německé říše právě před 80 lety, v noci z 9. na
10.11.1938. Podle roztříštěného skla vysypaného na ulice získal název
křišťálová noc.
Záminkou k rozpoutání násilí se stal
atentát na pracovníka německého velvyslanectví v Paříži Ernsta von Ratha, který
7.11.1938 spáchal v Paříži na německém velvyslanectví 17-letý židovský mladík
Herchel Feibel Grynszpan. Německého diplomata těžce zranil dvěma výstřely z
pistole. Motivem jeho činu byla zřejmě snaha pomstit se za rodiče a sestru,
kteří byli koncem října spolu s tisícovkami dalších polských Židů žijících na
území Německé říše vypovězeni do Polska. Mladíka po činu zadržely francouzské
orgány, které ho posléze vydaly k potrestání do Německa. Vydání ale
protižidovskému běsnění nijak nezabránilo. Naopak pro nacisty šlo o vítaný
incident, který jim umožnil vyvolat rozsáhlou hysterii. Atentát tak německá
propaganda prezentovala jako součást židovského spiknutí, proti němuž je třeba
bezodkladně zasáhnout.
Pogrom se uskutečnil v Německu a na
území tehdejších Sudet, včetně bývalého československého pohraničí. Podle
serveru holocaust.cz bylo v Německu vypáleno či jinak zdemolováno 267 synagog a
vypleněno kolem 7,5 tisíce židovských obchodů a bytů. Přímo při pogromu byla
zabita téměř stovka Židů, dalších 30 tisíc, většinou majetnějších, skončilo v
koncentračních táborech Dachau, Buchenwald a Sachsenhausen, odkud byli
propuštěni až poté, co se zavázali k emigraci a vzdali majetku ve prospěch
Německé říše.
Zkáza poskytla také synagogy a židovské
majetky na obsazeném československém území. Příznivci nacistů se nezastavili
ani před zneuctěním zemřelých: v Trutnově nacisté pověsili židovského nebožtíka
na lampu. Vypálené byly synagogy m.j. v Liberci, Jablonci, Svitavách, Mostě,
Sokolově, Kynšperku nad Ohří a České Lípě. Židé prchali před nacisty do českého
vnitrozemí. Tento útěk přitom neprobíhal nijak hladce. Takzvaná druhá
republika, která vznikla po postoupení českého pohraničí Německu, se k
tehdejším židovským spoluobčanům otočila zády a za uprchlíky byla ochotna
považovat pouze etnické Čechy. Z příkazu československého ministerstva vnitra
nesměli být Židé, kteří neměli na zmenšeném území Československa domovské
právo, vpuštěni za demarkační čáru.
Nacisté prohlásili, že pogrom ne byl
nijak organizován a že sami Židé vyvolali spravedlivý hněv lidu, a využili ho k
dalším protižidovským opatřením. Židé sami museli odstranit způsobené škody a
uvést vzhled ulice do původního stavu. Jejich majetky jim nacistická moc
zabavila a navíc jim uložila pokuty ve výši jedné miliardy marek. Křišťálová
noc tak posloužila i k urychlení nucené arizace židovského majetku.
(„Deník”, 9.11.2018)
|
|
|
Płonące synagogi w Svitavach, Libercu i Sokolowie
Hořící synagogy v Svitavách, Liberci
a Sokolově („Karvinský deník”)
|
|
Ataki na synagogi i majątek żydowoski na zajętym terenie czeskiej pogranicza
Útoky na synagogy a židovský majetek
na obsazeném českém pohraničí („Deník”, 9.11.2018 r.)
|
|
Ile procent obywateli głosiło się do wyznania żydowskiego – według Spisu Powszechnego w Republice Czechosłowackiej z dnia 1.12.1930 r., Czechy, Morawy i Śląsk razem 1,1%
Kolik procent obyvatel se hlásilo k
židovské víře – dle Sčítání lidu v Republice Československé ze dne 1.12.1930,
Čechy, Morava a Slezsko celkem 1,1 % („Deník”, 9.11.2018 r.)
Wesołych Świąt / Veselé vánoce
Spokojnego spędzenia Świąt Bożego
Narodzenia oraz zdrowia,
szczęścia, pomyślności oraz sukcesów
w pracy społecznej
w Nowym pf. 2019 Roku życzy zarząd i rada nadzorcza
organizacji pożytku publicznego
Koexistencia opp.
i redakcja gazety członków ruchu
politycznego COEXISTENTIA-WSPÓLNOTA „Wiadomości-Tudósítások-Zprávy”.
Klidné prožití svátků Božího hodu,
zdraví, štěstí, pohodu
a také úspěchy ve společenské
činnosti v Novém pf. roce 2019 přeje
správní rada a dozorčí rada obecně
prospěsné společnosti Koexistencia o.p.s.
a redakce novin členů politického
hnutí COEXISTENTIA-SOUŽITÍ
„Wiadomości-Tudósítások-Zprávy”.
|
|
„Wiadomości-Tudósítások-Zprávy”,
wydawca / kiadó / vydavatel: Organizacja Pożytku Publicznego Koexistencia opp.
/ Koexistencia o.p.s. Közhasznú társaság / Obecně prospěšná společnost
Koexistencia o.p.s., IČO: 68899289, adres wydawcy / a kiadó címe / adresa
vydavatele: 737 01 Český Těšín / Czeski Cieszyn, Střelniční / ul. Strzelnicza
209/28, rada redakcyjna / szerkesztőbizottság / redakční rada: Tadeusz Toman
(redaktor naczelny / főszerkesztő / šéfredaktor), Zoltán Domonkos, Władysław
Drong, Stanisław Gawlik, Bogusław Kaleta, zamknięcie numeru / lapzárta /
uzávěrka čísla: 14.12.2018, treść numeru zamieszczona na stronach internetowych
www.coexistentia.cz,
w formie drukowanego zeszytu gazeta jest przekazywana instytucjom i archiwom,
czytelnikom wyłącznie na zamówienie / a kiadvány nyilvánosan elérhető a www.coexistentia.cz
honlapon, nyomtatott formában újságunkat intézmények és archívumok
számára készítjük, olvasók számára csak megrendelésre / obsah čísla zveřejněn
na webových stránkách www.coexistentia.cz,
v tištěné podobě jsou noviny poskytovány institucím a archivům, čtenářům pouze
na objednávku