*************************************************************************************************************
WIADOMOŚCI – TUDÓSÍTÁSOK – ZPRÁVY
Gazeta członków ruchu politycznego COEXISTENTIA-WSPÓLNOTA
A COEXISTENTIA-EGYÜTTÉLÉS politikai mozgalom tagjainak lapja
Noviny členů politického hnutí COEXISTENTIA-SOUŽITÍ
nr 78 (7/2016) 23.8.2016 r.
*************************************************************************************************************
|
Zdjęcie z
obrad Zarządu Polskiej Sekcji Narodowej ruchu politycznego COEXISTENIA w dniu
13.7.2016 r. (www.zwrot.cz) / Snímek
z jednání Výboru Polské národní sekce politického hnutí COEXISTENTIA dne
13.7.2016 (www.zwrot.cz)
Rezygnacja Karola Madzi z członkostwa w ruchu
politycznym COEXISTENTIA / Rezignace
Karla Madzii na členství
v politickém hnutí COEXISTENTIA
W środę 13.7.2016 r. odbyło się
zebranie Zarządu Polskiej Sekcji Narodowej ruchu politycznego COEXISTENTIA.
Głównym punktem obrad było omówienie rezygnacji Karola Madzi, który pełnił
funkcje przewodniczącego Polskiej Sekcji Narodowej i zastępcy przewodniczącego Ruchu,
z członkostwa w ruchu politycznym COEXISTENTIA. Zarząd Polskiej Sekcji
Narodowej COEXISTENTII jego rezygnację przyjął. Jednocześnie zobowiązał
przewodniczącego COEXISTENTII, Józefa Przywarę, wysłać Ministerstwu Spraw
Wewnętrznych RC wniosku o skreślenie go z rejestru osób odpowiedzialnych za
ruch polityczny COEXISTENTIA. Jego obowiązki aż do Konwentu Polskiej Sekcji
Narodowej, który odbędzie się w listopadzie 2016 r., pełnił będzie Tadeusz
Toman. Karol Madzia będzie startować wyborach do Rady Województwa
Morawsko-Śląskiego z listy partii politycznej Úsvit a Blok proti islamizaci. Zabranie Rady Wykonawczej, które
miało odbyć się po zakończeniu obrad zarządu Polskiej Sekcji Narodowej, z braku
kworum, odwołano.
|
Ve středu 13.7.2016 se konala schůze
Polské národní sekce politického hnutí COEXISTENTIA. Hlavním bodem schůze bylo
projednání rezignace Karla Madzii, který byl předsedou Polské národní sekce a
místopředsedou Hnutí, na členství v politickém hnutí COEXISTENTIA. Současně
uložil předsedovi COEXISTENTIE Josefu Przywarovi, zaslat Ministerstvu vnitra ČR
návrh na vyškrtnutí ho ze seznamu osob zodpovědných za politické hnutí
COEXISTENTIA. Jeho povinností bude, až do Konventu Polské národní sekce, který
se bude konat v listopadu 2016, plnit Tadeusz Toman. Karel Madzia bude
kandidovat ve volbách do Zastupitelstva Moravskoslezského kraje z kandidátní
listiny politické strany Úsvit a Blok proti islamizaci. Schůze Výkonné rady,
která se měla konat po ukončení jednání výboru Polské národní sekce, z důvodu scházejícího
kvóra, se nekonala.
Obradowała Grupa 3x3 / Jednala Skupina 3x3
W środę 3.8.2016 r. spotkali się w
ramach Grupy 3x3 w Czeskim Cieszynie przedstawiciele Polskiej Sekcji Narodowej
ruchu politycznego COEXISTENTIA, Zarządu Głównego PZKO i Rady Kongresu Polaków
w RC. Gospodarzem spotkania była COEXISTENTIA, Kongres Polaków w TC
reprezentował jego przewodniczący Mariusz Wałach, delegacji PZKO przewodniczył
prezes PZKO, Jan Ryłko. Omawiano temat zbliżających się wyborów senackich i
wojewódzkich. Pierwsza tura wyborów do Senatu Parlamentu Republiki Czeskiej i
wybory do sejmików wojewódzkich odbędzie się 7. i 8.10.2016 r. Polska Sekcja
Narodowa COEXISTENTII podjęła uchwałę, że poprze w wyborach senackich w okręgu
wyborczym nr 73 w pierwszej turze, ewentualnie w drugiej turze Jerzego
Cieńciałę. Jeżeli chodzi o wybory do Sejmiku Województwa Morawsko-Śląskiego
proponujemy, aby każdy głosował na partię według własnego sumienia i ewentualny
głos preferencyjny oddał polskiemu kandydatowi – mówił podczas spotkania
Tadeusz Toman, pełniący obowiązki przewodniczącego Polskiej Sekcji Narodowej
COEXISTENTII. We wrześniu odbędzie się Rada Przedstawicieli Kongresu Polaków w
Republice Czeskiej, na którą będą zaproszeni wszyscy kandydaci. Natomiast
Zarząd Główny PZKO nie planuje już spotkań w kandydatami.
Ve středu 3.8.2016 se setkali v
rámci Skupiny 3x3 v Českém Těšíně zástupci Polské národní sekce politického
hnutí COEXISTENTIA, Hlavního výboru PZKO a Rady Kongresu Poláků v ČR. Na
setkání pozvala COEXISTENTIA Kongres Poláků v ČR, který zastupoval jeho
předseda Mariusz Wałach a delegací PZKO, kterou vedl její předseda Jan Ryłko.
Bylo projednáváno téma blížících se senátních a krajských voleb. První kolo
voleb do Senátu Parlamentu ČR a volby do krajských zastupitelstev se budou
konat 7. a 8.10.2016. Polská národní sekce COEXISTENTIE přijala usnesení o
podpoře v prvním a případně i druhém kole senátních voleb ve volebním obvodu č.
73 Jiřího Cieńcialu. Pokud jde o volby do Zastupitelstva Moravskoslezského
kraje navrhujeme, aby každý volil podle vlastního svědomí a případný
preferenční hlas dal polskému kandidátovi – řekl v průběhu setkání Tadeusz
Toman, pověřen plnit povinnosti předsedy Polské národní sekce COEXISTENTIE. V
září se bude konat Rada představitelů Kongresu Poláků v České republice, na
kterou budou pozvání všichni kandidáti. Naopak Hlavní výbor PZKO již neplánuje
setkání s kandidáty.
|
Zdjęcie z
obrad Grupy 3x3 w dniu 3.8.2016 r. (www.zwrot.cz) /
Snímek z jednání Skupiny 3x3 dne 3.8.2016 (www.zwrot.cz)
Notatka ze spotkania „Grupy 3x3“,
które odbyło się w dniu 3.8.2016 r. w salce zebrań Zarządu Głównego PZKO, ul.
Strzelnicza 209/28, Czeski Cieszyn
Obecnych
na spotkaniu przedstawicieli Rady Kongresu Polaków w RC, Zarządu Głównego PZKO
oraz Polskiej Sekcji Narodowej Ruchu Politycznego COEXISTENTIA-WSPÓLNOTA (dalej
PSN COEX) przywitał p. inż. Tadeusz Toman, pełniący obowiązki przewodniczącego
PSN COEX oraz przedstawił temat omawianej sprawy. Dotyczyła ona wyborów do
samorządów wojewódzkich (w tym przypadku do Województwa Morawsko-Śląskiego)
oraz wyborów do Senatu Parlamentu Republiki Czeskiej w okręgu wyborczym nr 73.
1.
Przedstawił stanowisko COEX, który w wyborach do samorządu Województwa
Morawsko-Śląskiego nie startuje, ponieważ w związku z antyeuropejskimi
wystąpieniami ugrupowania Úsvit, nie podpisał umowy dotyczącej wspólnej listy
wyborczej. W sprawie wyborów do Senatu Parlamentu Republiki Czeskiej
oświadczył, że PSN COEX popiera jednoznacznie kandydaturę Jerzego Cieńciały.
2.
Określił sens obecnego spotkania, dotyczący uzgodnienia sposobu postępowania,
jak w zakresie wyborów do samorządu Województwa Morawsko-Śląskiego, tak do
Senatu Parlamentu Republiki Czeskiej, aby działania ukierunkować na mobilizacje
polskiego społeczeństwa do uczestnictwa w wyborach oraz uświadomienie mu
możliwości wyboru tego czy innego kandydata.
3.
W dyskusji przedstawiono następujące stanowiska: a) Kongres Polaków w RC jako
organizacja społeczna jest statutowo
apolityczna, ale zdecydowano, że podczas obrad Rady Przedstawicieli Kongresu
Polaków poszczególni kandydaci startujący w wyborach senackich będą mogli przedstawić
swój program wyborczy, b) każdy kandydat z list wyborczych, który będzie chciał
się zaprezentować polskiemu społeczeństwu, w miesięczniku ZWROT lub w Głosie
Ludu, swoje zamierzenia, będzie mógł to uczynić formą artykułu sponsorowanego,
c) Zarząd Główny PZKO w swoich działaniach nie przewiduje lansowania wybranego
kandydata, ale uczuli członków związku na potrzebę uczestnictwa wyborach oraz
na możliwość wyboru kandydatów, którzy są członkami PZKO, d) PSN COEX będzie,
poprzez swoje struktury, oddziaływała na potencjalnych wyborców, aby uczestniczyli
w wyborach i aby głosowali na kandydatów-Polaków.
4.
Uzgodniono, że następne spotkanie w ramach „Grupy 3x3“ odbędzie się 23 września
o godz. 16.00 w salce zebrań Zarządu Głównego PZKO, ul. Strzelnicza 209/28,
Czeski Cieszyn.
W
Czeskim Cieszynie 3.8.2016 r.
Obecność
: lista obecności
Zanotował:
Stanisław Gawlik
Kandydaci w wyborach do Senatu Parlamentu RC
w obwodzie nr 73 / Kandidáti
ve volbách do Senátu Parlamentu ČR v obvodu č. 73
Petr Gawlas (ČSSD) z Jabłonkowa, obecny senator / z Jablunkova, současný senátor,
Jerzy Cieńciała (Občané spolu-Nezávislí) z Wędryni,
pełnomocnik rządu ds. województw morawsko-śląskiego, usteckiego i
karlowarskiego, rektor Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Prawa w Pradze / z Vendryně, zmocněnec vlády pro
moravskoslezský, ústecký a karlovarský kraj, rektor Vysoké školy podnikání a
práva v Praze,
Pavla Golasowská (KDU-ČSL) z Trzyńca, poseł na Sejm
Parlamentu RC / z Třince, poslankyně
Poslanecké sněmovny Parlamentu ČR,
Gustav Pilch (KSČM) z Trzyńca, prezes przedsiębiorstwa rolnego / z Třince, předseda zeměnělského podniku,
Ivo Raška (ANO2011) z Trzyńca, lekarz / z Třince, lékař,
Jan Osoba (Úsvit-Národní koalice) z Czeskiego Cieszyna, technik
maszynowy / z Českého Těšína, strojírenský
technik
Światowe Dni Młodzieży i wizyta papieża w Polsce /
Světové dny mládeže a návštěva
papeže v Polsku
Z wizytą w Polsce 27-31.7.2016 r.
przebywała głowa kościoła rzymskokatolickiego, papież Franciszek. Głównym celem
jego wizyty były obchody Światowego Dnia Młodzieży (ŚDM) w Krakowie. W
krakowskich Brzegach papież celebrował mszę św. dla 2,5 miliona pielgrzymów.
Wśród uczestników ŚDM byli również goście z Republiki Czeskiej, w tym z terenu
Zaolzia. „Na czas trwania ŚDM Kraków opanowało szaleństwo i pozytywna energia”
– powiedziała wolontariuszka z Karwiny. Papież modlił się w byłym niemieckim
obozie koncentracyjnym
Auschwitz-Birkenau i odprawił mszę św. na Jasnej Górze w Częstochowie z
okazji obchodów 1050-lecia chrztu Polski.
|
Na zdjęciu:
Na lotnisku w krakowskich Balicach polski prezydent, Andrzej Duda z małżonką,
wita papieża Franciszka.
Polsko ve dnech 27-31.7.2016
navštívila hlava římskokatolické církve – papež František. Hlavním cílem jeho
návštěvy byly Světové dny mládeže v Krakově. V krakovských Brzezích papež
sloužil mši sv. pro 2,5 milionu poutníků. Mezi účastníky Světových dnů mládeže
byli také hosté z České republiky, včetně území Zaolzí. „Po dobu trvání SDM
Krakov opanovalo šílenství a pozitivní energie” – řekla volontérka z Karviné.
Papež se modlil v bývalém německém koncentračním táboře Auschwitz-Birkenau a
sloužil mši sv. na Jasné hoře v Częstochově u příležitostí 1050. výročí křtu
Polska.
Rada Miejska w Trzyńcu obradowała 14.6.2016 r. / Zastupitelstvo Města Třinec jednalo 14.6.2016
Rada
Miejska w Trzyńcu (RMT) omawiała tradycyjną agendę, na przykład budżet miasta,
podział dotacji i z tym związane umowy z organizacjami prawnymi i
stowarzyszeniami, sprzedaż gruntów i budynków. Omawiano również sprawy
personalne. RMT wzięła do wiadomości rezygnację inż. Michaela Trojki z
wszystkich funkcji, w tym członka RMT, wybrała inż. Wiesława Wanię członkiem
Zarządu Miejskiego w Trzyńcu (ZMT). W punkcie „różne” poinformowano m.in. o
zorganizowaniu dla seniorów, obywateli miasta powyżej 85 lat, wycieczki
autobusowej na Jaworowy. Właśnie w tym punkcie, który umożliwiał zabrać głos
obywatelom miasta, obecnym na galerii, wystąpił pan Karol Madzia. Najpierw
podziękował Miastu w imieniu klubu seniora za zorganizowanie wyjazdu na
Jaworowy. Następnie wystąpił z, jak to określił, „negatywną informacją”.
Oskarżył radnego, mgr Bogusława Kokotka, o niewywiązywanie się z obietnic
dotyczących ochrony praw polskiej mniejszości narodowej, konkretnie instalacji
dwujęzycznych napisów. Kokotek reagował, obaj panowie posiłkowali się rozmowami
z Konsulem Generalnym Rzeczypospolitej Polskiej w Ostrawie i argumentowali
m.in., że pan konsul był fałszywie informowany. Madzia domagał się, aby Kokotek
usprawiedliwił się za swoje zaniedbania, Kokotek natomiast reagował, że nie ma
za co się usprawiedliwiać. Madzia na koniec dodał, że pan Kokotek jest kłamcą i
powiedział, że „sprawa będzie miała dogrywkę gdzie indziej”.
Zastupitelstvo
Města Třinec (ZMT) projednávalo tradiční agendu, například rozpočet města,
rozdělení dotací a s tím spojené smlouvy s právnickými osobami a sdruženími,
prodej pozemků a budov. Projednávány byly také personální záležitosti. ZMT
vzalo na vědomí informaci o rezignaci Ing. Michaela Trojky na všechny funkce,
včetně člena ZMT, zvolila Ing. Wiesława Waniu členem Rady Města Třinec (RMT). V
bodě „různé” byla sdělena m. j. informace o uspořádání pro seniory, občany
města starší 85 let, autobusového výletu na Javorový vrch. Právě v tomto bodě,
který umožňoval ujmout se slova občanům
města, přítomným na galerií, promluvil pan Karel Madzia. Nejdříve poděkoval
městu jménem klubu seniora za uspořádání zájezdu na Javorový vrch. Následně
sdělil, jak to označil, „negativní informaci”. Obvinil člena zastupitelstva,
mgr. Bohuslava Kokotka, o neplnění závazků týkajících se ochrany práv polské
národnostní menšiny, konkrétně instalace dvojjazyčných nápisů. Kokotek
reagoval, oba pánové se odvolávali na jednání s Generálním konzulem Polské
republiky v Ostravě a dokazovali, m. j., že pan konzul je nesprávně informován.
Madzia se dožadoval Kokotkovy omluvy za svou nečinnost, naopak Kokotek řekl, že
se nemá za co omlouvat. Na závěr Madzia doplnil, že Kokotek je lhář a řekl, že
„věc bude mít dohru někde jinde”.
Kto jest członkiem Rady Miejskiej w Trzyńcu, Zarządu
Miejskiego w Trzyńcu i Komitetu ds. Mniejszości Narodowych RMT / Kdo je členem Zastupitelstva Města Třinec, Rady
Města Třinec a Výboru pro národnostní menšiny ZMT
Stan na
dzień 15.6.2016 r. jest następujący / Stav
ke dni 15.6.2016 je následující: Rada Miejska w Trzyńcu / Zastupitelstvo
Města Třinec – RNDr. Věra Palkovská (STAN+NK – SNK Osobnosti pro Třinec),
MUDr. Štěpán Rucki (STAN+NK – SNK Osobnosti pro Třinec), Mgr. Petr Šiška
(STAN+NK – SNK Osobnosti pro Třinec), Radim Kozlovský (STAN+NK – SNK Osobnosti
pro Třinec), Mgr. Ivo Kaleta (STAN+NK – SNK Osobnosti pro Třinec – STAN), Mgr.
Martina Wolna (STAN+NK – SNK Osobnosti pro Třinec), Anna Gavendová (STAN+NK –
SNK Osobnosti pro Třinec), Bc. Bohdan Sikora (STAN+NK – SNK Osobnosti pro
Třinec), PhDr. Milada Hejmejová (STAN+NK – SNK Osobnosti pro Třinec), Mgr. Jiří
Zabystrzan (STAN+NK – SNK Osobnosti pro Třinec), Libuše Koppová (STAN+NK – SNK
Osobnosti pro Třinec), Mgr. Karel Bieringer (STAN+NK – SNK Osobnosti pro
Třinec), Bc. Regina Szpyrcová (STAN+NK – SNK Osobnosti pro Třinec), MUDr. Tomáš
Buzek (STAN+NK – SNK Osobnosti pro Třinec), Martin Vaňka (STAN+NK – SNK
Osobnosti pro Třinec), Adolf Bolek (STAN+NK – SNK Osobnosti pro Třinec), MUDr.
Jan Větech (ČSSD), Martin Sikora (ČSSD), Ing. Miroslav Doseděl, MUDr. Radana
Šoltésová (ČSSD), Marek Broda (ČSSD), Mgr. Marian Plucnar (ČSSD), Mgr. Bc.
Pavla Golasowská, DiS (KDU-ČSL), Ing. Miroslav Boublík (KSČM), Ing. Michael
Trojka (KDU-ČSL) zrezygnował / rezignoval, mgr Bogusław Kokotek (TOP
09), Ing. Gustav Pilch (KSČM), inż. Wiesław Wania (KDU-ČSL), JUDr Janina
Kantorowa (TOP 09), inż. Jan Ferenc (COEX+NK – Soužití-Wspólnota), Alena
Kostková (KSČM), inż. Zbigniew Chodura
zrezygnował, mgr. Anna Bystrzycka (COEX+NK – Soužití-Wspólnota), PharmDr
Lech Branny (Úsvit přímé demokracie), Zarząd Miejski w Trzyńcu / Rada Města
Třinec – RNDr Věra Palkovská (burmistrz / starostka), Mgr. Ivo Kaleta
(zastępca burmistrza / místostarosta), Radim Kozlovský (zastępca burmistrza /
místostarosta), Anna Gavendová, Bohdan Sikora, Mgr. Karel Bieringer, Regina
Szpyrcová, Martina Wolna, mgr Bogusław Kokotek, JUDr Janina Kantorowa, inż.
Wiesław Wania, Komitet ds. Mniejszości Narodowych RMT / Výbor pro
národnostní menšiny ZMT – mgr Bogusław Kokotek (przewodniczący / předseda),
Mgr. Věra Sajdok, JUDr Jana Kantorowa, inż. Wiesław Wania, Josef Padych zrezygnował / rezignoval, dokooptowana
/ kooptována Renata Harvanová, Ladislav Pech, inż. Mariusz Zawadzki, Jan
Kaleta, Mária Rosolová, Ing. Georgos Topalidis, Erich Ondraszka, dokooptowany
Stanislav Kotlár (źródło / zdroj: www.trinecko.cz).
Pani Burmistrz Miasta Trzyńca pisze przewodniczącemu ruchu
politycznego COEXISTENTIA / Paní starostka
Města Třinec píše předsedovi politického hnutí COEXISTENTIA
Przewodniczącemu
ruchu politycznego COEXISTENTIA, Józefowi Przywarze, list następującej treści,
przesłała burmistrz Miasta Trzyńca (MT), RNDr. Věra Palkovská. Czytamy w nim:
„Szanowny Panie Przewodniczący, zwracam się do Pana w sprawie, na którą nie
możemy – jako przedstawiciele Miasta Trzyńca – nie zwrócić uwagi. W trakcie 12.
sesji Rady Miejskiej w Trzyńcu (RMT), które odbyło się we wtorek 14.6.2016 r.,
doszło do pożałowania godnego incydentu, którego głównym aktorem (i to w
negatywnym tego słowa znaczeniu) był pan Karol Madzia, przewodniczący Polskiej
Sekcji Narodowej ruchu politycznego COEXISTENTIA. Do meritum problemu – Rada
Republikowa ruchu politycznego COEXISTENTIA podczas swoich obrad w dniu
14.5.2016 r. w Piotrowicach koło Karwiny zadecydowała, aby zaproponować zmianę
nazwy stacji kolejowej „Třinec (Trzyniec)” na „Třinec-železárny (Trzyniec
Huta)”, o tej sprawie w następnych dniach były poinformowane niektóre gazety
regionalne, a w dniu 24.5.2016 r. sprawę omawiał również Komitet ds.
Mniejszości Narodowych RMT. Można powiedzieć, że do tego momentu sprawy
przebiegały standardowo. Dnia 14.6.2016 r. sprawa ta była przedstawiona również
RMT, jednak w sposób, który nie ma nic wspólnego z elementarną grzecznością.
Pan Karol Madzia podczas sesji otwartej w niewybredny i automatyczny sposób
oskarżał jednego z członków RMT, konkretnie mgr Bogusława Kokotka, który
piastuje jednocześnie funkcję przewodniczącego Komitetu ds. Mniejszości
Narodowych RMT, i nazwał go m.in. kłamcą. Aby umożliwić Panu zaznajomić się z
całym „przemówieniem” pana Madzi, przekazuję go Panu w załączniku (w
rzeczywistości przesłano skrót wystąpienia – red). Szanowny Panie
Przewodniczący, pomimo że uważamy, że chamskie i obraźliwe zachowanie pana
Madzi może spełniać istotę niektórych czynów karalnych według ustawy nr 40/2009
Dz. U., kodeks karny, nie chcemy (w przenośni) „sypać soli do rany”. W końcu –
uważamy, że zachowanie pana Madzi najbardziej szkodzi właśnie Pana ruchowi
politycznemu. Pomimo powyższego wierzymy, że stosunki przedstawicieli MT i
kierownictwa ruchu politycznego COEXISTENTIA są nadal przyjacielskie i
poprawne, i bardzo sobie życzymy, aby takie pozostały również w przyszłości.
Spróbujmy, Panie Przewodniczący, wspólnymi siłami uniemożliwić ekscesy podobne
do tych, które pokazał w dniu 14.6.2016 r. w ramach obrad RMT, pan Karol
Madzia. Z wyrazami szacunku RNDr. Věra Palkovská, burmistrz Miasta Trzyńca.
Do listu dołączona była dyskietka z
2-minutowym skrótem wypowiedzi panów Karola Madzi i Bogusława Kokotka.
Obsah
dopisu v českém jazyce: Vážený pane předsedo, obracíme se na
Vás se záležitostí, kterou nemůžeme – jakožto představitelé města Třince –
nechat bez povšimnutí. V rámci 12. zasedání města Třince, které se konalo v
úterý 14. června 2016, došlo k politováníhodnému incidentu, jehož hlavním
aktérem (myšleno v negativním slova smyslu) byl pan Karol Madzia, předseda
Polské národní sekce politického hnutí COEXISTENTIA.
K podstatě problému – Republiková rada
politického hnutí COEXISTENTIA na svém jednání dne 14. května 2016 v Petrovicích
u Karviné rozhodla navrhnout změnu názvu železniční stanice „Třinec (Trzyniec)”
na „Třinec-železárny (Trzyniec Huta)”;
o této věci byly v následujících dnech informována některá regionální
periodika a dne 24. května 2016 věc projednal také Výbor pro národnostní
menšiny Zastupitelstva Města Třinec. Dá se říct, že do té chvíle šlo o
standardní (ničím nevybočující) postup při projednávání věci. Dne 14. června
2016 bylo s touto záležitostí seznámeno také Zastupitelstvo Města Třinec, avšak
způsobem, který nemá nic společného s elementární slušností. Pan Karol Madzia
(v rámci veřejného zasedání) nevybíravě a opakovaně osočoval jednoho ze členů
Zastupitelstva Města Třinec, konkrétně Mgr. Bohuslava Kokotka, který zastává
také funkci předsedy Výboru pro národnostní menšiny Zastupitelstva Města
Třinec, a označil jej, mimo jiné za lháře. Abyste se mohl seznámit s celým
„proslovem” pana Madzii, zasíláme Vám jej příloze.
Vážený pane předsedo, byť se domníváme, že
hrubé a urážlivé jednání pana Madzii může naplňovat skutkovou podstatu
některých trestných činů dle zákona č. 40/2009 Sb., trestní zákoník, neradi
bychom (v přeneseném slova smyslu) „sypali do rány sůl”. Koneckonců – domníváme
se, že jednání pana Madzii nejvíce škodí právě Vašemu politickému hnutí.
Přes výše uvedené věříme, že vztahy
představitelů města Třince a vedení politického hnutí COEXISTENTIA jsou nadále
přátelské a korektní, a velmi si přejeme, aby byly takové i do budoucna.
Zkusme, pane předsedo, společnými silami zabránit excesům, jako byl ten, který
předvedl dne 14. června 2016 v rámci Zastupitelstva města Třince, pan Karol
Madzia. S pozdravem RNDr. Věra Palkovská, starostka města Třince.
Odpowiedź przewodniczącego ruchu politycznego COEXISTENTIA /
Odpověď předsedy politického hnutí
COEXISTENTIA
Józef
Przywara, przewodniczący ruchu politycznego COEXISTENTIA odpowiedział 2.7.2016
r.: Szanowna Pani Burmistrz, przekazano mi list, w którym informuje mnie Pani o
omawianiu wniosku naszego ruchu politycznego dotyczącego zmiany nazwy stacji
kolejowej „Třinec (Trzyniec)” na „Třinec-železárny (Trzyniec Huta)”, jak
również „o niewybrednym i automatycznym oskarżaniu jednego z członków Rady
Miejskiej w Trzyńcu, konkretnie mgr Bogusława Kokotka, przez pana Karola Madzię
(...)”. Najpierw chciałbym poinformować, że pan Karol Madzia zawiesił
członkostwo w ruchu politycznym COEXISTENTIA i na dzień dzisiejszy nie jest
członkiem naszego ruchu politycznego. Dlatego nie chciałbym wypowiadać się w
sprawie sporów personalnych między oboma panami, osobiście potępiam formę,
którą wybrał pan Karol Madzia.
Ruch polityczny COEXISTENTIA działa w
interesie ochrony praw mniejszości narodowych w większości gmin na Śląsku
Cieszyńskim. Forsowane przez nas cele są zawarte w statucie Ruchu. Dlatego
nikogo nie może dziwić, co zapewne Pani rozumie, że cele te będziemy nadal
bezkompromisowo forsować.
Ja osobiście jestem zdania, że
korzystniejsze są kontakty osobiste i forsowanie poszczególnych celów w ramach
obrad organów, które są do tego celu powołane. Natomiast faktem jest, że wnioskowani
przez nas kandydaci do Komitetu ds. Mniejszości Narodowych RMT, członkowie
stowarzyszeń obywatelskich polskiej mniejszości narodowej (pan Karol Madzia był
jednym z nich), byli odrzuceni. Dlatego jesteśmy zmuszeni nasze cele forsować
pośrednio, np. przez przesyłanie naszych postulatów pocztą, zamieszczanie
artykułów prasowych lub sposób, który wybrał pan Karol Madzia, wystąpienie w
ramach otwartej sesji obrad Rady Miejskiej w Trzyńcu.
O ile chodzi o meritum sprawy dotyczącej
działalności Komitetu ds. Mniejszości Narodowych RMT, chciałbym najpierw
dokładniej zaznajomić się z jego działalnością, dlatego stanowisko, o ile Pani
pozwoli, przekażę w terminie późniejszym.
Józef Przywara, przewodniczący ruchu
politycznego COEXISTENTIA.
Dopis adresovaný starostce Města
Třinec, RNDr. Věře Palkovské: Vážená paní starostko, převzal jsem dopis, ve kterém mne informujete o
projednávání návrhu našeho politického hnutí na změnu názvu železniční stanice
„Třinec (Trzyniec)“ na „Třinec-železárny (Trzyniec Huta)“, a také o
„nevybíravém a opakovaném osočování jednoho ze členů Zastupitelstva Města
Třinec, konkrétně Mgr. Bohuslava Kokotka panem Karolem Madziou (…)“. Předně
bych Vás měl informovat, že pan Karol Madzia pozastavil své členství
v politickém hnutí COEXISTENTIA a k dnešnímu dni není členem našeho
politického hnutí. Proto bych se nechtěl vyjadřovat k osobním sporům mezi
oběma pány, osobně odsuzuji formu zvolenou panem Karolem Madziou.
Politické hnutí COEXISTENTIA působí v zájmu ochrany práv
národnostních menšin ve většině obcí na Těšínském Slezsku. Prosazované námi
cíle jsou uvedeny ve stanovách Hnutí. Proto nikoho nemůže udivovat, což určitě
chápete, že tyto cíle budeme i nadále nekompromisně prosazovat.
Já osobně upřednostňuji osobní jednání a prosazování
jednotlivých cílů v rámci jednání orgánů, které jsou k tomu
ustanoveny. Skutečností je, že námi navrhováni kandidáti do Výboru pro
národnostní menšiny ZMT, členové občanských sdružení polské národnostní menšiny
(pan Karol Madzia byl jedním z nich), byli odmítnuti. Proto jsme nuceni
naše cíle prosazovat nepřímo, např. prostřednictvím žádostí zasílaných poštou,
zveřejňováním tiskových článků nebo způsobem, který zvolil pan Karol Madzia,
vystoupením v rámci otevřených jednání Zastupitelstva Města Třinec.
Pokud se jedná o věcné otázky související s činností
Výboru pro národnostní menšiny ZMT, chtěl bych se nejdříve důkladněji seznámit
s jeho činností, proto moje stanovisko, pokud dovolíte, Vám předám později.
Józef Przywara,
předseda Politického hnutí COEXISTENTIA. V Českém Těšíně, 2.7.2016
List adresowany przewodniczącemu Komitetu ds. Mniejszości
Narodowych Rady Miejskiej w Trzyńcu / Dopis
adresován předsedovi Výboru pro národnostní menšiny Zastupitelstva Města Třinec
List
przewodniczącemu Komitetu ds. Mniejszości Narodowych Rady Miejskiej w Trzyńcu,
mgr Bogusławowi Kokotkowi, był wysłany 30.6.2016 r. Przewodniczący ruchu
politycznego COEXISTENTIA pisze w nim między innymi: (…) W sprawie osobistych
sporów nie chciałbym zabierać głosu. Aby jednak rzeczowo odpowiedzieć na
zarzuty Pani Burmistrz, chciałbym poznać niektóre fakty związane z
działalnością Komitetu. (…) Głównym dokumentem ruchu politycznego COEXISTENTIA
jest Statut, przyjęty przez Kongres Ruchu w dniu 27.4.2013 r. Działalność ruchu
jest skierowana przede wszystkim na forsowanie praw związanych z ochroną praw
mniejszości narodowych. Dlatego nikogo nie może dziwić, że cele te
bezkompromisowo forsujemy i nadal będziemy forsować. Podstawowe cele Ruchu
zapisane w Statucie są w Trzyńcu realizowane, ale w niektórych aspektach dalece
niewystarczająco. COEXISTENTIA domaga się, aby było realizowane prawo na
korzystanie z języka ojczystego w kontaktach urzędowych. W odróżnieniu od
okolicznych miast i gmin, budynek Urzędu Miasta nie jest oznakowany dwujęzyczną
czesko-polską tablicą i innymi jeszcze polskojęzycznymi tablicami. Problemem,
który należy rozwiązać są polskojęzyczne śluby. Prawo do kształcenia w języku
ojczystym jest przez czeskie państwo gwarantowane, ale brakuje większego wkładu
finansowego MT, przeznaczonego na remonty budynków szkolnych. Złamana jest
ustawa o szkolnictwie, a mianowicie uniemożliwienie wprowadzenia nazwy szkoły Základní
škola a mateřská škola Gustawa Przeczka s polským jazykem vyučovacím, Třinec,
Nádražní 10 w wersji dwujęzycznej. Jeśli chodzi o prawo udziału w
rozwiązywaniu spraw dotyczących mniejszości narodowych nasz Ruch wielokrotnie
zwracał uwagę, że nie jesteśmy członkami komitetów i komisji powoływanych przez
MT, z wyjątkiem ograniczonej możliwości naszych radnych, i to jeszcze nie
zawsze. Obowiązuje prawo do szerzenia informacji w języku ojczystym, ale nie
jest ono wykorzystywane, artykuły prasowe w gazecie miejskiej są publikowane
wyłącznie w języku czeskim, z jednym wyjątkiem artykułu pani mgr Anny
Bystrzyckiej. Prosimy, aby Komitet zadbał, aby informacje w gazecie miejskiej
zamieszczano również w języku polskim. Domagamy się ponownej instalacji
dwujęzycznego szyldu na budynku dworca autobusowego. Nasi członkowie zwracają
uwagę, że na stacjach kolejowych są instalowane tablice nïemieckojęzyczne,
a nie polskojęzyczne. Kościoły ewangelicki i katolicki zawsze były ostoją
polskości na terenie Zaolzia. Obecnie zauważamy, że od tej tradycji się
oddalamy, i to nas martwi. Republika Czeska zobowiązała się realizować powyższe
prawa, ratyfikując Umowę Ramową Rady Europy o Ochronie Mniejszości Narodowych i
Europejską Kartę Języków Mniejszościowych lub Regionalnych. Naszym zdaniem
niewystarczająca jest informacja przekazywana obywatelom na temat finansowania
stowarzyszeń polskiej mniejszości narodowej. W związku z tym, że nie są nam
znane konkretne uchwały Komitetu, a jedynie jego prasowe komentarze, proponuję
osobiste spotkanie.”
Ciąg dalszy sprawy / Pokračování
záležitosti
Czy będzie
reakcja pani burmistrz i przewodniczącego Komitetu ds. Mniejszości Narodowych
RMT na wysłane listy i jaka? O sprawie będziemy informować. / Bude reakce paní
starostky a předsedy Výboru pro národnostní menšiny ZMT na zaslané dopisy a
jaká? O záležitosti budeme informovat.
Szkolnictwo polskie w Republice Czeskiej / Polské školství v České republice
Bystrzyca –
Dziewiętnastka dzieci z Bystrzycy i okolic wzięła udział w tygodniowym obozie
językowym zorganizowanym przez Stowarzyszenie Młodzieży Polskiej w Domu PZKO w Bystrzycy
– czytamy w „Głosie Ludu” z 23.7.2016 r. („Polska na wesoło”, maki).
Kierowniczką była Alicja Twardzik, która jest zarazem szefową zespołu
folklorystycznego „Łączka”. Pomagała jej Aneta Dziadek, tegoroczna absolwentka
Polskiego Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego (red. WTZ – nazwa nieoficjalna).
Dzieci zapoznały się przede wszystkim z geografią Polski, jej symbolami
narodowymi i kulturą, a co najważniejsze, miały żywy kontakt z językiem
polskim. W skład grupy uczestników weszły dzieci od sześciu do dziesięciu lat.
– Najbardziej zaciekawiły mnie legendy o powstaniu starych polskich miast –
powiedziała Monika Foniok z PSP im. Stanisława Hadyny w Bystrzycy (red. WTZ –
nazwa nieoficjalna). Dzięki obozowi poznałam nie tylko wiele nowych informacji
związanych z Polską, ale też nowych kolegów – powiedziała inna uczennica tej
szkoły, Justyna Navrátil. / Bystřice – Devatenáct dětí z
Bystřice a okolí se zúčastnilo týdenního jazykového tábora, který uspořádalo
Sdružení polské mládeže v Domě PZKO v Bystřici – čteme v „Glosu Ludu” z
23.7.2016 („Veselé Polsko”, maki). Vedoucím tábora byla Alicja Twardzik, která
je současně uměleckou vedoucí folklorního souboru „Łączka”. Pomáhala jí Aneta
Dziadek, letošní absolventka Polského gymnázia Juliusze Słowackého (red. WTZ –
neoficiální název). Děti se seznámily především se zeměpisem Polska, jeho
národními symboly a kulturou, a což je nejdůležitější, měly kontakt s živým
polským jazykem. Skupina byla složena z dětí ve věku od šesti do deseti let. –
Nejzajímavější byly pověsti o vzniku starých polských měst – řekla Monika
Foniok z PZŠ Stanislava Hadyny Bystřice (red. WTZ – neoficiální název). Díky
účasti na táboře jsem se seznámila nejen se zajímavými informacemi
souvisejícími s Polskem, ale také jsem získala nové přátelé – řekla jiná žákyně
této školy, Justyna Navrátil.
|
Zdjęcie Magdaleny Ćmiel zamieścił „Głos Ludu” z 23.7.2016 r.
Mosty
koło Jabłonkowa – Zadowolona obozowiczka
pisze w „Głosie Ludu” z 30.7.2016 r. o obozie mosteckich dzieci. – W
poniedziałek 4.7.2016 r. rozpoczęła się nasza wspólna obozowa przygoda. 17.
edycja obozu, którego pomysłodawcą i kierownikiem była dyrektor PSP w Mostach
koło Jabłonkowa (red. WTZ – nazwa
nieoficjalna), Maryla Hlávka-Kraina, odbyła się w tym roku w Domu
PZKO w Milikowie- Pasiekach. Do artykułu autorka dołączyła zdjęcie uczestników
obozu. / Mosty u Jablunkova – Spokojená
účastnice tábora píše v „Glosu Ludu” dne 30.7.2016 o táboře mosteckých dětí. –
V pondělí 4.7.2016 byla zahájena naše společná táborové dobrodružství. 17.
ročník tábora, kterého nápadem a vedoucím byla ředitelka PZŠ Mosty u Jablunkova
(red. WTZ – neoficiální název), Maryla Hlávka-Kraina, se konala tento rok v Domě PZKO
Milików-Pasieki. Článek doplnila autorka fotografii účastníků tábora.
|
Uczestnicy
przyszywali stonogi z guzików (Głos Ludu”, 30.7.2016 r.)
Wędrynia – W
„Głosie Ludu” z 2.8.2016 r. przeczytaliśmy artykuł redaktor Beaty Schönwald
„Dyrektorka, która pokochała radio”. Chodzi o rozmowę z dyrektor PSP w Wędryni
(red. WTZ – nazwa nieoficjalna), Elżbietą Wania, która w sierpniu bieżącego
roku przechodzi na emeryturę. W szkole uczy od 2005 roku języka polskiego i
wychowania muzycznego. Przedtem pracowała w redakcji polskiej Czeskiego Radia w
Ostrawie. Na pytanie, w jakiej kondycji oddaje szkołę swojemu następcy,
powiedziała: – Przede wszystkim przekazuję szkołę, która ma swego patrona, w
tym roku szkolnym zmieniliśmy nazwę na Polska Szkoła Podstawowa im. Wisławy
Szymborskiej (red. WTZ – nazwa nieoficjalna). Przekazuję szkołę ze 112
uczniami, wyposażoną w najnowsze pomoce naukowe, z pięknym ogrodem i zieloną
klasą, szkołę, w której panuje prawdziwie rodzinna atmosfera. Szkołę, na
terenie której organizowane są projekty, warsztaty, przedstawienia teatralne,
działania, które uczą dzieci samodzielności i pozwalają na rozwój w różnych
kierunkach. Myślę więc, że mój następca będzie się tutaj czuł dobrze i będzie
miał na czym budować. / Vendryně – V „Glosu Ludu” ze dne
2.8.2016 jsme přečetli článek redaktorky Beaty Schönwald „Ředitelka, která si
zamilovala rozhlas”. Jde o rozhovor s ředitelkou PZŠ Vendryně (red. WTZ –
neoficiální název), Elżbětou Wania, která v srpnu letošního roku jde do
důchodu. Ve škole učí od roku 2005 polský jazyk a hudební výchovu. Předtím
pracovala v polské redakci Českého rozhlasu Ostrava. Na dotaz, v jaké kondici
předává školu svému nástupci, řekla: – Především předávám školu, která má svého
patrona, v letošním školním roce jsme změnili název na Polská základní škola
Wislawy Szymborské (red. WTZ – neoficiální název). Předávám školu se 112 žáky,
vybavenou nejnovějšími učebními pomůckami, s krásnou zahradou a zelenou třídou,
školu ve které vládne opravdu rodinná atmosféra. Školu, ve které jsou pořádány
projekty, umělecké dílny, divadelní představení, činnosti, které učí děti
samostatnosti a umožňují jim rozvoj v různých odvětvích. Proto se domnívám, že
můj nástupce se zde bude cítit dobře a bude mít na čem stavět.
|
Zdjęcie dyrektor szkoły Eżbiety Wania zamieścił „Głos Ludu”
Milików – Festyn
Szkolny w Milikowie 18.6.2016 r. przebiegał pod znakiem igrzysk olimpijskich. W
ciekawy sposób do muzyki wszystkie sporty olimpijskie pokazali uczniowie
szkoły. Wystąpili również przedszkolacy. Zdjęcia redaktor Haliny Szczotka można
obejrzeć na www.zwrot.cz. / Milíkov –
Školní radovánky v Milíkově dne 18.6.2016 probíhaly ve znamení olympijských
her. Zajímavý způsobem pomoci hudby žáci školy předvedli olympijské sporty.
Vystoupili také předškoláci. Fotografie redaktorky Haliny Szczotky si můžeme
prohlédnout na www.zwrot.cz.
|
Festyn Szkolny w Milikowie (www.zwrot.cz.)
Trzyniec –
„Głos
Ludu” z 30.7.2016 r. na pierwszej stronie zamieszcza artykuł redaktor Danuty
Chlup „Początek dużego remontu” na temat remontu szkoły. Do artykułu gazeta
dołączyła zdjęcie dyrektor szkoły, Anny Jeż-Milerskiej. W artykule czytamy
m.in. – Budynek „B” Polskiej Szkoły Podstawowej im. Gustawa Przeczka w Trzyńcu (red. WTZ – nazwa nieoficjalna) jest cały w
rusztowaniach. Jego remont kapitalny będzie kosztował 9 mln koron i zakończy
się we wrześniu. Jeszcze większą inwestycją będzie budowa nowej sali
gimnastycznej. Prace mają ruszyć w przyszłym roku. Pani dyrektor podkreśla, że
inwestycje miejskie mają sens, ponieważ dzieci nie brakuje. – Nasza szkoła jest
w bardzo dobrej kondycji. Stan liczebny przedszkolaków i uczniów w naszych
placówkach z roku na rok rośnie. Na końcu czerwca do pięciu przedszkoli
pracujących pod naszą dyrekcją uczęszczało 125 dzieci, naukę w szkołach przy
ul. Dworcowej, na Tarasie i w Oldrzychowicach pobierało w sumie 214 uczniów.
Nasza praca owocuje tą największą satysfakcją, jaką jest uśmiech dziecka,
zadowolenie rodziców oraz podziw sympatyków szkoły i reszty społeczeństwa –
przekonuje. W artykule możemy również przeczytać o szczegółach remontu,
zamieszczona jest też wypowiedź Daniela Fojcika, kierownika Wydziału
Inwestycyjnego Urzędu Miejskiego w Trzyńcu. / Třinec – „Glos Ludu” z 30.7.2016 na první straně zveřejňuje
článek redaktor Danuty Chlup „Začátek velké opravy” n. t. rekonstrukce školní
budovy. K článku redakce připojila fotografii ředitelky školy, Anny
Jeż-Milerské. V článku čteme, m. j. – Budova „B” Polské základní školy Gustawa
Przeczka Třinec (red. WTZ – neoficiální název) je celá v lešení. Její generální
oprava bude stát 9 mln korun a bude ukončena v září. Ještě větší investicí bude
výstavba nové tělocvičny. Práce mají být zahájeny v příštím roce. Paní
ředitelka zdůrazňuje, že městské investice mají své opodstatnění protože dětí
ve škole není málo. – Naše škola je ve velmi dobré kondici. Početní stav
předškoláků a žáků v našich školských zařízeních rok od roka roste. Ke konci
června do pěti mateřských škol, které patří pod naše ředitelství, dochází 125
dětí, ve školách na ul. Nádražní, na Terase a v Oldřichovicích vzdělání dostává
celkem 214 žáků. Naše práce přináší ovoce, jako je úsměv dítěte, spokojenost
rodičů a také obdiv sympatizantů školy a ostatní veřejnosti – přesvědčuje. V
článku můžeme přečíst také o podrobnostech oprav, zveřejněno je také vyjádření
Daniela Fojcika, vedoucího Investičního odboru Městského úřadu Třinec.
|
Anna Jeż z
satysfakcją opowiada o zmianach, które przyniesie remont („Głos Ludu”,
30.7.2016 r.)
Poezja w
Piotrowicach koło Karwiny / Poezie v Petrovicích u Karviné
Gościem
spotkania w Klubie Propozycji Miejscowego Koła Polskiego Związku
Kulturalno-Oświatowego w Piotrowicach w dniu 21.6.2016 był poeta i dziennikarz
Jacek Sikora. Jego wiersze zabrzmiały również jako prezent urodzinowy dla
obchodzącej jubileusz życiowy prezes piotrowickiego Koła PZKO Jadwigi
Karolczyk. Jacek Sikora, dzięki swemu ojcu, znanemu
pisarzowi Władysławowi Sikorze, poznał środowisko artystyczne Zaolzia. W
mieszkaniu pisarza na rynku w Czeskim Cieszynie schodzili się poeci, malarze,
muzycy. Gość opowiadał o swoich początkach literackich, pierwszych sukcesach
już w gimnazjum. Zadebiutował w „Zwrocie”, drukował też swoje wiersze w „Głosie
Ludu”, z którym potem związał się przez 23 lata jako dziennikarz. W tym roku z
powodów reorganizacji rozstał się z redakcją. Na spotkaniu Jacek Sikora sam
czytał swoje wiersze, opatrując je obszernymi komentarzami. Mówił o
inspirujących go ludziach i miejscach, o spotkaniach literackich, pokoleniach
poetyckich. Główny organizator imprezy, Tadeusz Toman, przyznał, że już dawno
nie było w ich kole takiej imprezy, podczas której słuchano by poezji.
|
Hostem setkání v
Zájmovém klubu Místní skupiny Polského svazu kulturně-osvětového Petrovice dne
21.6.2016 byl básník a novinář, Jacek Sikora. Jeho básně zazněly také jako
narozeninový dárek pro slavící životní jubileum předsedkyni petrovické skupiny
PZKO, Jadwigu Karolczyk. Jacek Sikora, díky svému otci, známému spisovateli
Władysławu Sikorovi, se seznámil s uměleckým prostředím Zaolzí. V bytě
spisovatele na náměstí v Českém Těšíně se scházeli básnici, malíři, hudebníci.
Host vyprávěl o svých literárních začátcích, prvních úspěších už v gymnáziu.
Nejdříve se realizoval ve „Zwrotu”, své básně zveřejňoval také v „Głosu Ludu”,
kde potom pracoval více než 23 let jako novinář. V letošním roce z důvodu
reorganizace se rozloučil s redakcí. V průběhu setkání Jacek Sikora sám četl
své básně a doplňoval je svými rozsáhlými komentáři. Mluvil o inspirujících ho
lidech a místech, o literárních setkáních, o básnických generacích. Hlavní
pořadatel akce Tadeusz Toman uznal, že už dávno v jejich skupině nebyla taková
akce, v průběhu které bychom poslouchali poezii.
„Kawiarenka pod Pegazem” w Jabłonkowie / „Kavárnička pod Pegasem” w Jablunkově
Pierwszy dzień Gorolskiego
Święta, piątek 13.8.2016 r., związany jest tradycyjnie z poezją i „Kawiarenką
pod Pegazem”. W tym roku Kawiarenka poświęcona była niedożytym 80. urodzinom
poety, prozaika, pedagoga zaolziańskiego, Wilhelma Przeczka. W spotkaniu udział
wzięli członkowie rodziny poety. O jego twórczości opowiadał Janusz Wójcik,
wybrane wiersze przeczytał Karol Suszka, dyrektor Teatru Cieszyńskiego, a
imprezę swoim śpiewem uświetniła młoda sopranistka Beata Kantor z Jabłonkowa.
Gospodarzem spotkania był Stanisław Gawlik.
První den Gorolského svátku,
pátek 13.8.2016, je tradičně spojen s poezií a „Kavárničkou pod Pegasem”. V
tomto roce Kavárnička byla věnována nedožitým 80. narozeninám básníka,
spisovatele a zaolzanského učitele, Wilhelma Przeczka. Setkání se účastnili
členové rodiny básníka. O jeho tvorbě vyprávěl Janusz Wójcik, vybrané básně
četl Karol Szuszka, ředitel Těšínského divadla, a akci svým zpěvem zpestřila
mladá sopranistka Beata Kantor. Setkání řídil Stanislav Gawlik.
|
Opowiadania Wilhelma Przeczka „Kazinkowe granie” uważane są za jedne
z najwybitniejszych w literaturze polskiej / Povídky „Kazinkowe granie”
jsou považovány za jedny z nejvýznamnějších v polské literatuře
|
W spotkaniu brali udział członkowie rodziny pisarza
/ Setkání se účastnili členové rodiny spisovatele
Węgierskie zespoły na Gorolskim Święcie w
Jabłonkowie / Maďarské
soubory na Gorolském svátku v Jablunkově
Na Gorolskim Święcie
12-14.8.2016 r. wystąpiły dwa zespoły węgierskie. „Mórahalom z Moráhalom” – zespół został założony w 1995 roku. Jego występom towarzyszy grupa
smyczkowa Rézhúros Banda. Miasto Mórahalóm, z którego pochodzą, znajduje się na
południowo-wschodnich krańcach Węgier, w komitecie Csongrád. Festiwalowy
program grupy przybliża folklor różnych regionów Węgier i Rumunii, m.in. krainy
górnej Cisy i Transylwanii. Poszczególne sceny odzwierciedlają tło historyczne
i sprawy życia codziennego. Wszystkie wykonywane melodie i pieśni są
autentyczne. „Szászcsávás Banda” – to zespół węgierski z Rumunii.
Szászcsávás to mała wioska leżąca w dolinie rzeki Kis-Küküllo na terenie Siedmiogrodu.
Większość spośród 900 mieszkańców wsi stanowią Węgrzy, z których 20% to
Cyganie. Wieś ta jest bodajże jedynym miejscem, gdzie spotykamy się ze śpiewem
polifonicznym – niespotykanym w węgierskim i rumuńskim folklorze zdominowanym
przez śpiew jednogłosowy. Repertuar muzyków z Szászcsávás jest nadzwyczaj
szeroki, ponieważ gra się tu dla Węgrów, Rumunów i Cyganów.
Na Gorolském svátku
12-14.8.2016 se předvedly dva maďarské soubory. „Mórahalom
z Moráhalom” – soubor byl založen v 1995
roce. Jeho vystoupení doprovází smyčcová skupina Rézhúros Banda. Město
Mórahalóm, ze kterého pocházejí, se nachází na jiho-východě Maďarska, v
komitátu Csongrád. Festivalový program skupiny nám přibližuje folkór různých
regionů Maďarska a Rumunska, m. j. zemi horní Tisy a Transylvandska. „Szászcsávás Banda” – to je maďarský soubor z Rumunska. Szászcsávás je malou vesnicí,
která leží v dolině řeky Kis-Küküllo na území Sedmihradska. Většina z 900
obyvatel vesnice jsou Maďaři, ze kterých 20 % jsou Romové. Tato vesnice je zřejmě
jediným takovým místem, kde se setkáváme s polyfonickým zpěvem – který je
neobvyklý v maďarském a rumunském folkóru, ve kterém převládá jednohlasný zpěv.
Repertoár muzikantů s Szászcsávás je neobvykle široký, protože hrají pro
Maďary, Rumuny a Romy.
|
|
Węgierski zespół w korowodzie zespołów / Maďarský soubor v průvodů
souborů
Ukrajinská národnostní menšina – spolky a
periodický tisk / Ukraińska
mniejszość narodowa – stowarzyszenia i prasa periodyczna
Hlavní
náplní činnosti Sdružení Ukrajinců a Přátel Ukrajiny jsou hudební
aktivity. V rámci sdružení aktivně vystupuje pražský Sbor sv. Vladimíra.
Občanské sdružení Ukrajinská iniciativa v ČR realizuje projekt Ukrajinský
klub v ČR, jehož cílem je zajišťovat celoroční klubový život pro
příslušníky ukrajinské menšiny. Projekt Dny ukrajinské kultury v ČR si
klade za cíl především přibližovat tradice, současný kulturní život, hudební,
literární a výtvarnou tvorbu Ukrajinců žijících v České republice. Účelem
projektů Studium přítomnosti ukrajinské národnostní menšiny na území České
republiky a Dokumentace Ukrajiniky v českých a moravských archívech,
který předložilo občanské sdružení RUTA, je zmapovat přítomnost fondů
souvisejících s kulturním a společenským životem ukrajinských spolků a
institucí na území dnešní České republiky od doby meziválečné až po dnešek. Folklorní
soubor Skejušan z Chomutova zaměřuje svoji činnost, jako jediný soubor v
České republice, na udržování a uchovávání lidových tradic a zvyků v rusínském
jazyce. Vydavatelem časopisu v ukrajinském jazyce – „Porohy” je
Ukrajinská iniciativa v ČR. Časopis je zaměřen na občany Ukrajiny s trvalým
nebo dlouhodobým pobytem v České republice. Vychází jako čtvrtletník v nákladu
cca 1000 výtisků. Redakční tým je obměňován formou dohod o pracovní činnosti,
jeden pracovník je zaměstnán na částečný úvazek. Sdružení RUTA vydává „Ukrajinský
žurnál”, jeho čtenáři jsou i Ukrajinci, kteří se na území České republiky
zdržují na pracovní povolení. Vychází jako měsíčník v rozsahu 44 až 62 stran v
nákladu cca 1500 ks/číslo. V rusínském jazyce vychází čtvrtletník „Podkarpatská
Rus”, jeho vydavatelem je Společnost přátel Podkarpatské Rusi.
Vychází v nákladu cca 400 čísel v rozsahu 12 stran.
Główną
istotą działalności Stowarzyszenia Ukraińców i Przyjaciół Ukrainy są
aktywności muzyczne. W ramach stowarzyszenia działa aktywnie praski Chór św.
Włodzimierza. Stowarzyszenie obywatelskie Inicjatywa Ukraińska w RC
realizuje projekt Klub Ukraiński w RC, którego celem jest zapewniać
przez okres całego roku działalność klubową dla członków mniejszości
ukraińskiej. Projekt Dni Kultury Ukraińskiej w RC kładzie sobie za cel
przede wszystkim przybliżać tradycje, współczesne życie kulturalne, twórczość
muzyczną, literacką i plastyczną Ukraińców żyjących w Republice Czeskiej. Celem
projektu Badania obecności ukraińskiej mniejszości narodowej na terenie
Republiki Czeskiej i Dokumentacja
ukrainiki w archiwach czeskich i morawskich, który przedstawiło
stowarzyszenie obywatelskie RUTA, jest zmapować obecność funduszy związanych
z życiem kulturalnym i społecznym ukraińskich stowarzyszeń i instytucji na
terenie dzisiejszej Republiki Czeskiej od okresu międzywojennego aż po
współczesność. Zespół folklorystyczny
Skejuszan z Chomutowa swoją działalność skierował, jako jedyny
zespół w Republice Czeskiej, na utrzymanie i zachowanie tradycji ludowych i
zwyczajów w języku rusińskim. Ukraińska Inicjatywa w RC wydaje czasopismo w
języku ukraińskim – „Porohy”. Czasopismo jest przeznaczone dla obywateli
Ukrainy ze stałym miejscem zamieszkania lub pobytem długoterminowym w Republice
Czeskiej. Ukazuje się jako kwartalnik w nakładzie cca 1000 egzemplarzy. Rada
redakcyjna jest wynagradzana w formie umów o pracę, jeden pracownik jest
zatrudniony na niepełny etat. Stowarzyszenie RUTA wydaje „Ukrajiński żurnal”,
jego czytelnikami są również Ukraińcy, którzy na terenie Republiki Czeskiej
przebywają na czas określony. Jest wydawany jako miesięcznik o objętości 44 aż
62 stron w nakładzie cca 1500 egz./numer. W języku rusińskim ukazuje się kwartalnik
„Ruś Podkarpacka”, jego wydawcą jest Towarzystwo Przyjaciół Rusi
Podkarpackiej. Ukazuje się w nakładzie cca 400 egzemplarzy o objętości 12
stron.
Igrzyska olimpijskie 2016 r. – Rio de Janeiro
Olympijské hry 2016 – Rio de Janeiro
KOŃCOWA KLASYFIKACJA MEDALOWA
KONEČNÉ MEDAILOVÉ POŘADÍ (Σ; Au; Ag;
Bronz;)
1.
USA 121 46 37 38
2.
WIELKA BRYTANIA / VELKÁ BRITÁNIE 67 27 23 17
3.
CHINY / ČÍNA 70 26 18 26
4.
ROSJA / RUSKO 56 19 18 19
5.
NIEMCY / NĚMECKO 42 17 10 15
6.
JAPONIA / JAPONSKO 41 12 8 21
7.
FRANCJA / FRANCIE 42 10 18 14
8.
KOREA PŁD. / JIŽNÍ KOREA 21 9 3 9
9.
WŁOCHY / ITÁLIE 28 8 12 8
10.
AUSTRALIA / AUSTRÁLIE 29 8 11 10
11.
HOLANDIA / HOLANDSKO 19 8 7 4
12.
WĘGRY
/ MAĎARSKO 15 8 3 4
13.
BRAZYLIA / BRAZÍLIE 19 7 6 6
14.
HISZPANIA / ŠPANĚLSKO 17 7 4 6
15.
KENIA / KEŇSKO 13 6 6 1
16.
JAMAJKA 11 6 3 2
17.
CHORWACJA / CHORVATSKO 10 5 3 2
18.
KUBA 11 5 2 4
19.
NOWA ZELANDIA / NOVÝ ZELAND 18 4 9 5
20.
KANADA 22 4 3 15
21.
UZBEKISTAN / UZBEKISTÁN 13 4 2 7
22.
KAZACHSTAN / KAZACHSTÁN 17 3 5 9
23.
KOLUMBIA / KOLUMBIE 8 3 2 3
24.
SZWAJCARIA / ŠVÝCARSKO 7 3 2 2
25.
IRAN / IRÁN 8 3 1 4
26.
GRECJA / ŘECKO 6 3 1 2
27.
ARGENTYNA / ARGENTINA 4 3 1 0
28.
DANIA / DÁNSKO 15 2 6 7
29.
SZWECJA / ŠVÉDSKO 11 2 6 3
30.
RPA / JIHOAFRICKÁ REPUBLIKA 10 2 6 2
31.
UKRAINA
/ UKRAJINA 11 2 5 4
32.
SERBIA / SRBSKO 8 2 4 2
33.
POLSKA
/ POLSKO 11 2 3 6
34.
KOREA PŁN. / SEVERNÍ KOREA 7 2 3 2
35.
BELGIA / BELGIE 6 2 2 2
36.
TAJLANDIA / THAJSKO 6 2 2 2
37.
SŁOWACJA / SLOVENSKO 4 2 2 0
38.
GRUZJA / GRUZIE 7 2 1 4
39.
AZEBRAJDŻAN / AZERBAJDŹÁN 18 1 7 10
40.
BIAŁORUŚ / BÉLORUSKO 9 1 4 4
41.
TURCJA / TURECKO 8 1 3 4
42.
ARMENIA / ARMÉNSKO 4 1 3 0
43.
CZECHY / ČESKÁ REPUBLIKA 10 1 2 7
44.
ETIOPIA / ETIOPIE 8 1 2 5
45.
SŁOWENIA / SLOVINSKO 4 1 2 1
46.
INDONEZJA / INDONÉZIE 3 1 2 0
47.
RUMUNIA / RUMUNSKO 5 1 1 3
48.
BAHRAJN 2 1 1 0
49.
WIETNAM / VIETNAM 2 1 1 0
50.
TAJWAN / THAJ-VAN 3 1 0 2
51.
BAHAMY / BAHÁMY 2 1 0 1
52.
WYBRZEŻE KOŚCI / POBŘEŽÍ SLONOVINY 2 1 0 1
53.
Pod flagą olimpijską / Pod oplympijskou vlajkou 2 1 0 1
54.
FIDŻI / FIDŹI 1 1 0 0
55.
JORDANIA / JORDÁNSKO 1 1 0 0
56.
KOSOWO / KOSOVO 1 1 0 0
57.
PORTORYKO / PORTORIKO 1 1 0 0
58.
SINGAPUR 1 1 0 0
59.
TADŻYKISTAN / TADŽIKISTÁN 1 1 0 0
60.
MALEZJA / MALÉZIE 5 0 4 1
61.
MEKSYK / MEXIKO 5 0 3 2
62.
ALGIERIA / ALŽÍRSKO 2 0 2 0
63.
IRLANDIA / IRSKO 2 0 2 0
64.
LITWA / LITEVSKO 4 0 1 3
65.
BUŁGARIA / BULHARSKO 3 0 1 2
66.
WENEZUELA / VENEZUELA 3 0 1 2
67.
INDIE / INDIE 2 0 1 1
68.
MONGOLIA / MONGOLSKO 2 0 1 1
69.
BURUNDI 1 0 1 0
70.
FILIPINY / FILIPÍNY 1 0 1 0
71.
GRENADA 1 0 1 0
72.
KATAR / KATÁR 1 0 1 0
73.
NIGER 1 0 1 0
74.
NORWEGIA / NORSKO 4 0 0 4
75.
EGIPT / EGYPT 3 0 0 3
76.
TUNEZJA / TUNISKO 3 0 0 3
77.
IZRAEL 2 0 0 2
78.
AUSTRIA / RAKOUSKO 1 0 0 1
79.
DOMINIKANA / DOMINIKÁNA 1 0 0 1
80.
ESTONIA / ESTONSKO 1 0 0 1
81.
FINLANDIA / FINSKO 1 0 0 1
82.
KIRGIZSTAN / KIRGYZSTÁN 1 0 0 1
83.
MAROKO 1 0 0 1
84.
MOŁDAWIA / MOLDAVSKO 1 0 0 1
85.
NIGERIA / NIGERIE 1 0 0 1
86.
PORTUGALIA / PORTUGALSKO 1 0 0 1
87.
TRYNIDAD I TOBAGO / TRINIDAD A TOBAGO 1 0 0 1
88.
ZJEDNOCZONE EMIRATY / SAE 1 0 0 1
Medale sportowców Polski, Węgier i Ukrainy
Medaile sportovců Polska, Maďarska a Ukrajiny
|
POLSKIE MEDALE (2-3-6)
Medale złote / Zlaté medaile
Wioślarstwo, dwójka podwójna kobiet / Veslování, dvojice ženy – Magdalena Mularczyk-Kozłowska i Natalia Madaj
Walka z
Brytyjkami była zacięta. Prawie przez cały dystans rywalki miały sekundę
przewagi, po 1500 metrach nawet 1,25 sekundy, ale na ostatnich metrach szalony
finisz dał Polkom złoto. Wyniki / Souboj
s Britkami byl urputný. Téměř po celý závod měly soupeřky sekundovou převahu,
po 1250 metrech dokonce 1,25 sekundy, avšak na posledních metrech šílený finiš
dal Polkám zlato. Výsledky: 1. POLSKA / POLSKO – 7:40.10, 2. WIELKA
BRYTANIA / VELKÁ BRITÁNIE – 7:41.05, 3. LITWA / LITEVSKO – 7:43.76.
Lekka atletyka, rzut młotem kobiet / Lehká atletika, hod kladivem ženy – Anita Włodarczyk
Reprezentantka
Polski w trzeciej serii rzutów poprawiła swój własny rekord świata. Wyniki / Reprezentantka Polska ve třetím kole hodů
zlepšila svůj vlastní světový rekord. Výsledky: 1. Anita Włodarczyk (POLSKA
/ POLSKO) – 82,29 m, 2. Zhang Wenxin (CHINY / ČÍNA) – 76,19 m, 3. Sophie
Hitchon (WIELKA BRYTANIA / VELKÁ BRITÁNIE) – 073,29 m.
|
Anita Włodarczyk („Przegląd Sportowy”, 16.8.2016r.)
Medale srebrne / Stříbrné medaile
Lekka atletyka, rzut dyskiem mężczyzn / Lehká atletika, hod diskem muži – Piotr Małachowski
Piotr
Małachowski nie zdobył pierwszego złota olimpijskiego w karierze, ale okazało
się to dopiero w ostatniej kolejce rzutów. Złoto odebrał mu Christoper Harting.
Wyniki / Piotr Małachowski nezískal své
první olympijské zlato, avšak ukázalo se to teprve v posledním kole hodů. Zlato
mu odebral Christoper Harting. Výsledky: 1. Christoper Harting (NIEMCY /
NÉMECKO) – 68,37 m, 2. Piotr Małachowski (POLSKA / POLSKO) – 67,55 m, 3. Daniel
Jasinski (NIEMCY / NĚMECKO) – 67,05 m.
Kajakarstwo, kajaki K1, 200 m kobiet / Kanoistika, kaják K1, 200 m ženy – Marta Walczykiewicz
Wyniki / Výsledky: Lisa Corrington (NOWA ZELANDIA
/ NOVÝ ZELAND) – 39,86 s, 2. Marta Walczykiewicz (POLSKA / POLSKO) – 40,27 s,
3. Inna Osypenko-Radomska (AZEBRAJDŻAN / AZERBAJDŹÁN) – 40,40 s.
Kolarstwo górskie, wyścig indywidualny kobiet / Horská cyklistika, závod jednotlivců ženy – Maja Włoszczowska
Wyniki / Výsledky: 1. Jenny Rissveds (SZWECJA /
ŠVÉDSKO) – 1:30.15, Maja Włoszczowska (POLSKA / POLSKO) – 1:30.52, Catharine
Pendvel (KANADA) – 1:31.41.
Medale brązowe / Bronzové medaile
Kolarstwo, wyścig ze startu wspólnego mężczyzn / Cyklistika, závod ze společného startu muži – Rafał Majka
Rafał
Majka, przed swoim olimpijskim debiutem, zamiast faworytem wolałby zostać
czarnym koniem zawodów. Ostatecznie zajął trzecie miejsce po tym, jak na
ostatnich kilku kilometrach jechał sam z przewagą kilkunastu sekund nad
rywalami. Kluczowy dla losów całego wyścigu okazał się ostatni zjazd, na którym
przewrócili się bezpośredni rywale Majki. – Gdy oni się przewrócili miałem
myśl: jadę po złoto. Ale ci, co jechali z tyłu okazali się mocniejsi, bo wcześniej
byli pasywni. Na finiszu nie miałem sił. Wyniki wyścigu na 240 km ze startu
wspólnego / Rafał Majka, před svým prvním
olympijským závodem, místo favoritem raději chtěl být černým koněm závodu.
Nakonec získal třetí místo po tom, když na posledních kilometrech jel s
převahou několika sekund před ostatními. Pro výsledek tohoto závodu byl klíčový
poslední sjezd, ve kterém měli pád soupeři Majky. – Když oni upadli měl jsem
jedinou myšlenku: jedu pro zlato. Avšak to, co jeli vzadu byli silnější, protože dříve byla pasívni. V cíli
jsem už neměl sil. Výsledek závodu na 240 km ze společného startu: 1. Greg
van Averment (BELGIA – BELGIE) – 6:10:05, 2. Jakob Fuglsang (DANIA – DÁNSKO) –
6.10:05, 3. Rafał Majka (POLSKA – POLSKO) – 6:10:10.
Wioślarstwo, czwórka podwójna kobiet / Veslování, čtyřka ženy – Monika Ciaciuch, Agnieszka Kobus, Maria Springwald i
Joanna Leszczyńska
Polska
osada zdobyła brązowy medal na dystansie 2000 m. Polki prowadziły przez 1500
metrów, na ostatnich metrach wyprzedziły je Niemki i Holenderki. Wyniki / Polská posádka získala bronzovou medaili na
2000 m. Polky vedly do 1500 metra, na posledních metrech je předběhly Němky a
Holanďanky. Výsledky: 1. NIEMCY / NĚMECKO – 6:49.79, 2. HOLANDIA /
HOLANDSKO – 6:50.33, 3. POLSKA / POLSKO – 6:50.86.
Kajakarstwo, kajaki K2, 500 m kobiet / Kanoistika, kaják K2, 500 m ženy – Beata Mikołajczyk i Karolina Naja
Wyniki / Výsledky: 1. Gabriela Szabo i Danuta
Kozak (WĘGRY / NĚMECKO) – 1:43.68, 2. Franziska Weber i Tina Dietze (NIEMCY /
NĚMECKO) – 1:43.73, 3. Beata Mikołajczyk i Karolina Naja (POLSKA / POLSKO) –
1:43.20.
Lekka atletyka, rzut młotem mężczyzn / Lehká atletika, hod kladivem muži – Wojciech Nowicki
Polski
faworyt, Paweł Fajdek, odpadł w kwalifikacjach. W konkursie finałowym drugi z
Polaków, Wojciech Nowicki, rzutem w ostatniej kolejce na odległość 77,73 m
zdobył brązowy medal. Wyniki / Polský
favorit, Paweł Fajdek, se nekvalifikoval do finále. Druhý z Poláků, Wojciech
Nowicki, hodem v posledním kole hodů na vzdálenost 77,73 m získal bronzovou medaili.
Výsledky: 1. Dishod Nazarow (TADŻYKISTAN / TADŽIKISTÁN) – 78,18 m, 2. Iwan
Cichan (BIAŁORUŚ / BĚLORUSKO) – 77,79 m, 3. Wojciech Nowicki (POLSKA / POLSKO)
– 77,73 m.
Zapasy, styl wolny, kobiety do 63 kg / Zápas, volný styl, ženy do 63 kg – Monika Michalik
Monika
Michalik w repasażach pokonała Rosjankę Innę Trażukową na punkty 6:3. Końcowa
klasyfikacja / Monika Michalik v opravách
porazila Rusku Innu Tražukovou 6:3 na body. Konečné pořadí: 1. Risako Kawai
(JAPONIA / JAPONSKO), 2. Maryja Mamaszuk (BIAŁORUŚ / BĚLORUSKO), 3. Jekaterina
Łarionowa (KAZACHSTAN / KATACHSTÁN) i Monika Michalik (POLSKA / POLSKO).
Pięciobój nowoczesny, kobiety / Moderní pětiboj, ženy – Oktawia Nowacka
Po
szermierce, pływaniu i jeździe konnej 25-letnia Polka prowadziła, jako pierwsza
ruszyła na trasę biegu łącznego ze strzelaniem. Wyprzedziły ją dwie
zawodniczki. Ostatnie strzelanie było słabsze, dobieg do mety również, ale
końcowy wynik jest rewelacyjny. Wyniki / Po
šermu, plavání a jízdě na koni 25-letá Polka vedla, jako první vyrazila na trať
běhu spojeného se střelbou. Předběhly jí dvě soupeřky. Poslední střelba byla
slabší, doběh do cíle také, ale konečný výsledek je výborný. Výsledky: 1.
Chloe Espozito (AUSTRALIA / AUSTRÁLIE) – 1372 pkt., 2. Eloe Clouvel (FRANCJA /
FRANCIE) – 1356 pkt., 3. Oktawia Nowacka (POLSKA / POLSKO) – 1349 pkt.
|
WĘGIERSKIE MEDALE (8-3-4)
Medale złote / Zlaté medaile
Pływanie, 400 m stylem zmiennym kobiet / Plavání, 400 m kraul ženy – Katinka Hosszú
Węgierka
Katinka Hosszú w finale uzyskała czas 4:26.36 i poprawiła rekord świata. To
pierwszy olimpijski krążek w karierze 27-letniej Hosszú, która w dorobku ma
m.in. dziewięć medali mistrzostw świata. Wyniki / Maďarka Katinka Hosszú ve finále zaplavala čas 4:26.36 a zlepšila
světový rekord. To je první olympijská medaile 27-leté Hosszú, která má dosud
m. j. devět medailí z mistrovství světa. Výsledky: 1. Katinka Hosszu (WĘGRY
/ MAĎARSKO) – 4:26.36, 2. Madeline Dirado (USA) – 4:31.15, 3. Mireira Belmonte
(HISZPANIA / SPANĚLSKO) – 4:32.39.
Szermierka, szabla mężczyzn, indywidalnie / Šerm, šavle muži, jednotlivci – Aron Szilágyi
Reprezentant
WĘGIER zdobył złoty medal, srebro dla USA, brąz dla KOREI PŁD. / Reprezentant MAĎARSKA získal zlatou medaili,
stříbro je pro USA, bronz pro JIŽNÍ KOREU.
Pływanie, 100 m stylem grzbietowym kobiet / Plavání, 100 m znak ženy – Katinka Hosszú
To już
drugi złoty medal węgierskiej super-pływaczki. Katinka Hosszú (WĘGRY), w finale
uzyskała czas 58:45 s i pokonała srebrną Kathlen Baker (USA) i brązowe Kylie
Masse (KANADA) i Fu Juan-Chu (CHINY). / To
je druhá zlatá medaile pro maďarskou super-plavkyni. Katinka Hosszú (MAĎARSKO)
ve finále zaplavala čas 58:45 s a porazila stříbrnou Kathlen Baker (USA) a
bronzové Kylie Masse (KANADA) a Fu Juan-Chu (ČÍNA).
Szermierka, szpada kobiet indywidualnie / Šerm, fleret ženy, jednotlivci – Emese Szasz
Emese Szasz
z Budapesztu w swoim trzecim olimpijskim starcie odniosła największy sukces w
karierze zdobywając złoty medal. W finale pokonała leworęczną szpadzistkę –
Włoszkę Rosellę. / Emese Szasz z
Budapešti ve své třetím olympijském startu získala největší úspěch – zlatou
medaili. Ve finále porazila levorukou fleretistku – Italku Rosellu. Ćwierćfinał
/ čtvrtfinále: Emese Szasz (WĘGRY /
MAĎARSKO) – Nozimo Nakano (JAPONIA / JAPONSKO) 15-4, półfinał / semifinále: Emese Szasz – Laurem Rembi
(FRANCJA / FRANCIE) 10-6, finał / finále:
Emese Szasz – Rosella Fiamingo (WŁOCHY / ITÁLIE) 15-13.
Pływanie, 200 m stylem zmiennym kobiet / Plavání, 200 m polohový závod ženy – Katinka Hosszú
Trzeci
złoty medal Węgierki / Třetí zlatá
medaile pro Maďarku. Katinka Hosszú (WĘGRY / MAĎARSKO) w finale uzyskała
czas 2:06.58 i pokonała srebrną Siobhan-Marie O'Connor (WIELKA BRYTANIA / VELKÁ
BRINTÁNIE) – 2:06.88 i brązowa Madeline Dirado (USA) – 2:08.79.
|
Katinka Hosszu (www.sport.cz)
Kajakarstwo, kajaki K2, 500 m kobiet / Kanoistika, kaják K2, 500 m ženy – Gabriela Szabó i Danuta Kozak
Węgierki nie
dały szans rywalkom. W składzie osady Danuta Kozak – Polka z węgierskim
obywatelstwem. Gratulacje. Wyniki / Maďarky
nedaly šanci soupeřkám. V maďarské posádce Danuta Kozak – Polka z maďarským
občanstvím. Blahopřejeme. Výsledky: 1. Gabriela Szabo i Danuta Kozak (WĘGRY
/ MAĎARSKO) – 1:43,68, 2. Franziska Weber i Tina Dietze (NIEMCY / NĚMECKO) –
1:43,73, 3. Beata Mikołajczyk i Karolina Naja (POLSKA / POLSKO) – 1:43,20.
Kajakarstwo, kajaki K1, 500 m kobiet / Kanoistika,
kaják K1, 500 m ženy – Danuta Kozak
Danuta
Kozak zdobyła kolejny złoty medal dla Węgier. Wyniki / Danuta Kozak získala další zlato pro Maďarsko. Výsledky: 1. Danuta
Kozak (WĘGRY / MAĎARSKO) – 1:52.49, 2. Emma Jorgensen (DANIA / DÁNSKO) –
1:54.32, 3. Lisa Carrington (NOWA ZELANDIA / NOVÝ ZELAND) – 1:54.37.
Kajakarstwo – kajaki K4, 500 m kobiet / Kanoistika,
kaják K4, 500 m ženy – WĘGRY (MAĎARSKO)
Trzeci
złoty medal dla Danuty Kozak. Wyniki / Třetí
zlatá medaile pro Danutu Kozak. Výsledky:
1. WĘGRY / MAĎARSKO – 1:31.48, 2. NIEMCY / NĚMECKO – 1:32.38, 3.
BIAŁORUŚ / BĚLORUSKO – 1:33.90.
Medale srebrne / Stříbrné medaile
Pływanie, 200 m stylem grzbietowym kobiet / Plavání, 200 m znak ženy – Katinka Hosszú
Katinka Hosszú nie zdobyła czwartego złotego medalu i
nie wyrównała tym samym rekordu Kristin Otto z Niemieckiej Republiki
Demokratycznej z 1988 roku. Pomimo, że prowadziła niemal do samego końca, po
fenomenalnym finiszu wyprzedziła ją o 0,06 sekundy Amerykanka Madeline Dirado.
Wyniki / Katinka Hosszú čtvrtou zlatou medaili nezískala
a nesrovnala rekord Kristin Otto z Německé demokratické republiky z 1988 roku.
Přestože vedla téměř do samého konce, po neskutečném závěru ji přeplavala o
0,06 sekundy Američanka Medeline Dirado. Výsledky: 1. Madeline Dirado (USA) – 2:05.59, 2. Katinka Hosszú (WĘGRY /
MAĎARSKO) – 2:06.05, 34. Hilary Caldwell (KANADA) – 2:07.54.
Szermierka, szpada mężczyzn / Šerm, fleret muži – Geza Imre
Geze Imre
(WĘGRY) pokonał w półfinale Gauthiera Grumiera (FRANCJA) 15-13, w finale
przegrał z Park Sang-Youngiem (KOREA PŁD.) 14-15. Zdobył srebrny medal. / Geze Imre (MAĎARSKO) porazil v semifinále
Gauthiera Grumiera (FRANCIE) 15-13, ve finále prohrál s Park Sang-Youngiem
(JIŽNÍ KOREA) 14-15.
Pływanie, 100 m delfin mężczyzn / Plavání, 100 m motýlek muži – László Cseh
Zwyciężył
Joseph Schooling, natomiast trzej następni zawodnicy uzyskali taki sam czas.
Srebrny medal dla Węgier. Wyniki / Zvítězil
Joseph Schooling, naopak tří další závodníci měli stejný čas. Stříbro pro
Maďarsko. Výsledky: 1. Joseph Schooling (SINGAPUR) – 40:39 s, 2. László
Cseh (WĘGRY / MAĎARSKO), 2. Michael Phepls (USA), 2. Chad le Clos (RPA) –
wszyscy / všichni 41:14 s.
Medale brązowe / Bronzové medaile
Pływanie, 200 m delfin mężczyzn / Plavání, 200 m motýlek muži – Tamás Kenderesi
Wyniki / Výsledky: 1. Michael Phelps (USA) – 1:53.62, 2. Masako Sakai
(JAPONIA / JAPONSKO) – 1:53.36, 3. Tamás Keneresi (WĘGRY / MAĎARSKO) – 1:53.62.
Pływanie – 800 m stylem dowolnym kobiet / Plavání, 800 m kraul ženy – Boglárka Kapás
Wyniki / Výsledky: 1. Kathleen Ledecky (USA) –
8:04.79, rekord świata / světový rekord,
2. Jazmin Carlin (WIELKA BRYTANIA / VELKÁ BRITANIE) – 8:16.17, 3. Boglárka
Kapás (WĘGRY / MAĎARSKO) – 8:16.37.
Lekka atletyka, pchnięcie kulą kobiet / Lehká atletika, vrh kouli ženy – Anita Marton
Węgierski
medal w lekkiej atletyce. Wyniki / Maďarská
medaile v lehké atletice. Výsledky: 1. Michaelle Carter (USA) – 20,63 m,
Valerie Adams (NOWA ZELANDIA / NOVÝ ZELAND) – 20,43 m, 3. Anita Marton (WĘGRY /
MAĎARSKO) – 19,87 m.
Szermierka, kord mężczyzn, turniej drużynowy / Šerm, kord muži, závod družstev – WĘGRY (MAĎARSKO)
Kolejność
końcowa / Konečné pořadí: 1. FRANCJA
– FRANCIE, 2. WŁOCHY – ITÁLIE, 3. WĘGRY – MAĎARSKO.
|
UKRAIŃSKIE MEDALE (2-5-4)
Medale złote / Zlaté medaile
Gimnastyka sportowa, poręcze mężczyźni / Sportovní gymnastika, bradla muži – Oleg Verniaiev
Wyniki / Výsledky: 1. Oleg Verniaiev (UKRAINA /
UKRAJINA) – 16,041 pkt., 2. Danell Leyva (USA) – 15,900 pkt., 3. David
Belyavskiy (ROSJA / RUSKO) – 15,783 pkt.
Kajakarstwo, kanadyjka C1, 200 m mężczyzn / Kanoistika, kanoe C1, 200 m muži – Jurij Czeban
Wyniki / Výsledky: 1. Jurij Czeban (UKRAINA /
UKRAJINA) – 39.27 s, 2. Valentin Demyanenko (AZERBAJDŻAN / AZERBAJDŽÁN) – 39.49
s, 3. Isaquias Queiroz dos Santos (BRAZYLIA / BRAZÍLIE) – 39.62.
Medale srebrne / Stříbrné medaile
Strzelectwo, karabin pneumatyczny na odległość 10 m,
mężczyźni / Střelba, pneumatická malorážka na vzdálenost
10 m, muži – Serhiy Kulish
Serhiy
Kulish (UKRAINA) zdobył srebrny medal, uzyskując 204,6 pkt. Złoty medal zdobył
Nicollo Compriani (WŁOCHY) z wynikiem 206,1 pkt. / Serhyi Kulish (UKRAJINA) získal stříbrnou medaili, získal 204,6 bodů.
Zlatou medaili získal Nocollo Compriani (ITÁLIE) s výsledkem 206,1 bodů.
Gimnastyka sportowa, wielobój, mężczyźni / Sportovní gymnastika, víceboj, muži – Oleg Verniaiev
Reprezentant
UKRAINY zdobył srebrny medal w gimnastyce sportowej w dyscyplinie wieloboju, do
którego zaliczane są wyniki na poszczególnych przyrządach – drążek, kółka,
poręcze, koń z łękami, przeskok i program akrobatyczny. Wyniki / Reprezentant UKRAJINY získal stříbrnou
medaili ve sportovní gymnastice v disciplíně víceboje, do kterého jsou započítávány
výsledky na jednotlivých nářadích – hrazda, kruhy, bradla, kůň našíř, přeskok a
volná sestava. Výsledky: Kohei Uchimura (JAPONIA / JAPONSKO) – 92,365 pkt.,
2. Oleg Verniaiev (UKRAINA / UKRAJINA) – 92,266 pkt., 3. Max Whitlock (WIELKA
BRYTANIA / VELKÁ BRITÁNIE) – 90,641 pkt.
Szermierka, szabla kobiet, turniej drużynowy / Šerm, šavle ženy, závod družstev – UKRAINA (UKRAJINA)
W
ćwierćfinale Polska przegrała z USA 43:45, natomiast Ukraina pokonała Koreę
Płd. 45:40. Półfinały: Rosja-USA 45:42, Ukraina-Włochy 45:42. Finał:
Rosja-Ukraina 45:30. UKRAINA zdobyła srebrny medal. / Ve čtvrtfinále Polsko prohrálo s USA 43:45, naopak Ukrajina porazila
Severní Koreu 45:40. Semifinále: Rusko-USA 45:42, Ukrajina-Itálie 45:42.
Finále: Rusko-Ukrajina 45:30. UKRAJINA získala stříbrnou medaili.
Zapasy, styl klasyczny, mężczyźni do 85 kg / Řeckořímský zápas, muži do 85 kg – Žan Bieleniuk
Reprezentant
UKRAINY zdobył srebrny medal, przegrywając 2:9 w finale z Dawidem Czakwetadże
(ROSJA). / Reprezentant UKRAJINY získal
stříbrnou medaili, prohrál 2:9 ve finále s Dawidem Czakwetadże (RUSKO).
Pięciobój nowoczesny, mężczyźni / Moderní pětiboj, muži – Pawło Tymoszenko
Wyniki / Výsledky: 1. Aleksander Łesun (ROSJA /
RUSKO) – 1479 pkt., 2. Pawło Tymoszenko (UKRAINA / UKRAJINA) – 1472 pkt., 3.
Ismael Hernandez Uscanga (MEKSYK / MEXIKO) – 1468 pkt.
Medale brązowe / Bronzové medaile
Szermierka, szabla kobiet / Šerm, šavle ženy – Olha Charłan
Olha
Charłan (UKRAINA) zdobyła brązowy medal, w pojedynku o 3. miejsce pokonała
Manon Brunet (FRANCJA). Złoty medal zdobyła Jana Jegorian, srebrny Sofia
Wielika (obie ROSJA). / Olha Charłan
(UKRAJINA) získala bronzovou medaili, v souboji o 3. místo zvítězila nad Manon
Brunet (FRANCIE). Zlatou medaili získala Jana Jegorian, stříbrnou Sofie Wielika
(obě RUSKO).
Lekka atletyka, skok wzwyż mężczyzn / Lehká atletika, skok vysoký muži – Bohdan Bondarenko
Wyniki / Výsledky: 1. Derek Drouin (KANADA) –
2,38 m, 2. Mutazz Isa Baiszim (KATAR) – 2,36 m, 3. Bohdan Bondarenko (UKRAINA /
UKRAJINA) – 2,33 m.
|
Bohdan Bondarenko
Kajakarstwo, kanadyjka C2, 1000 m mężczyzn / Kanoistika, kanoe C2, 1000 m muži – Dmytro Janczuk i Taras Miszczuk
Wyniki / Výsledky: 1. Sebastian Brendel, Jan
Vandrey (NIEMCY / NĚMECKO) – 3,43.91, 2. Erion de Sauza Silva, Isaquias Queiroz
dos Santos (BRAZYLIA / BRAZÍLIE) – 3,44.81, 3. Dmytro Janczuk, Taras Miszuk
(UKRAINA / UKRAJINA) – 3,45.94.
Gimnastyka
artystyczna, wielobój, indywidualnie / Moderní
gymnastika, víceboj, jednotlivci – Ganna Rizatdinowa
Wyniki / Výsledky: Margarita
Mamun (ROSJA / RUSKO) – 76.483 pkt., 2. Jana Kudriawcewa (ROSJA / RUSKO) –
75.608 pkt., 3. Ganna Rizatdinowa (UKRAINA / UKRAJINA) – 73.583 pkt.
Wstęp do nazewnictwa samorządowych jednostek organizacyjnych
oraz szkolnictwa
Szanowni Państwo, po dłuższym czasie piszę znowu do Państwa, tym
razem chodzi o porównanie nazewnictwa samorządowych jednostek organizacyjnych
gmin i miast, a także ich organów stanowiących, kontrolnych i wykonawczych, po
obu stronach granicy między Republiką Czeską (RC) i Rzecząpospolitą Polską
(RP), szczególnie na terenie województwa morawsko-śląskiego i województwa
śląskiego.
Robię to z
następujących powodów:
1. Autochtoni, mieszkańcy żyjący z dziada-pradziada na terenach
tychże województw, potrafią całkiem nieźle porozumieć się między sobą w sprawach
codziennych. Jeśli jednak dochodzi między nimi do poważniejszych dyskusji, np.
na tematy związane z koniecznością załatwiania konkretnych spraw urzędowych,
jest już gorzej. Obywatele polscy na terenie RP, a czescy na terenach RC, w
urzędach różnych szczebli organizacyjnych dają sobie jakoś radę, każdy jest przecież
u siebie, na własnym terenie. Gorzej by było, gdyby musieli załatwiać swoje
sprawy w urzędach po drugiej stronie granicy. Tutaj właśnie, niezaznajomionym
obywatelom drugiego państwa z nazewnictwem samorządowych jednostek
organizacyjnych oraz ich organów państwa pierwszego, mogą zacząć się poważne
kłopoty nazewnicze!
Obywatelskie udzielanie sobie wzajemnej pomocy, przez obywateli
drugiego państwa, może, bez złego zamiaru doradcy, po prostu zawieść, ponieważ
używane przez nich tak samo brzmiących i pisanych wyrazów organów samorządowych
jednostek organizacyjnych oznaczają zupełnie inny podmiot. Są to tzw. homonimy.
2. Drugim powodem jest zazwyczaj błędne używanie tych homonimów, a
także używanie całkiem innych nazw samorządowych jednostek organizacyjnych i
ich organów stanowiących, kontrolnych i wykonawczych na różnych szczeblach.
Powoduje to trudności w porozumiewaniu się podczas dyskusji, np. obywateli
narodowości czeskiej RC z obywatelami narodowości polskiej, mieszkającymi w RP.
Dochodzi również do braku zrozumienia na terenie Zaolzia obywateli
narodowości polskiej przez obywateli narodowości czeskiej, jeśli chcieliby, na
przykład, wystąpić na ważnych zebraniach obywatelskich w gminach lub miastach
ze swoimi przyczynkami w dyskusji. Prawo gwarantuje im możliwość wypowiadania
się w języku ojczystym ─ polskim, ale obywatele narodowości czeskiej, nie zawsze poprawnie
ich rozumieją.
Na tym terenie można zauważyć, że obywatele narodowości polskiej,
znający język polski, lepiej rozumieją niuanse językowe i potrafią sprawniej
poruszać się w tłumaczeniu nazewnictwa aniżeli obywatele narodowości czeskiej,
którzy nie uczyli się języka polskiego. To jest całkiem naturalne.
Aby zmniejszyć tę różnicę w wiedzy czeskojęzycznych obywateli w
tym temacie, opracowałem ujednolicone nazwy instytucji i organów
samorządowych na wszystkich szczeblach struktur organizacyjnych w obu językach
w formie tekstowej oraz w formie tabeli, z wybranymi przykładami.
Ten opracowany materiał polecam do przestudiowania i wdrażania
naszym obywatelom obu narodowości, publikatorom, stowarzyszeniom, związkom,
szkołom, działaczom politycznym i społecznym, kronikarzom itd.
3. Trzecim powodem jest wdrażanie odpowiednich polskich nazw
jednostek samorządowych, ich organów stanowiących, kontrolnych i wykonawczych w
gminach oraz miastach, wszędzie tam, gdzie ustawa RC o gminach to umożliwia.
Dotyczy to miejsc publicznych, tj. ścian na budynkach gmin, ich westybuli,
tablic urzędowych, druków gminnych (miasto zalicza się również do gmin) ─ począwszy od
oficjalnej nazwy gminy (miasta), rady gminy (miejskiej), zarządu gminy
(miejskiego) i urzędu gminy (miejskiego), wójta gminy, burmistrza, prezydenta
miasta i ich zastępców, a także innych publikatorów, kronik, rejestrów sądowych
gminy (miasta) itp.
O to powinny postarać się organizacje polskie działające na terenie
gminy, (miasta) ─ miejscowe koła PZKO, którym odpowiednie materiały powinien
przygotować Polski Związek Kulturalno-Oświatowy w RC we współpracy z Kongresem
Polaków w RC oraz ruchem politycznym COEXISTENTIA. Można do tego
dobrze wykorzystać przeze mnie opracowany, ujednolicony materiał nazewniczy.
4. Chciałbym tutaj przypomnieć, że w drugiej połowie 2014 r.
została opracowana przeze mnie analiza
oficjalnego, niechlujnego nazewnictwa polskich (naszych) placówek szkolnych na Zaolziu (pod tym pojęciem należy tutaj
rozumieć polskie samodzielne przedszkola, samodzielne szkoły podstawowe, szkoły
podstawowe z przedszkolami i szkoły średnie), które nie zmieniło się na lepsze
do dnia dzisiejszego i chyba wcale nie przeszkadza to organom odpowiedzialnym
za stan nazewnictwa polskiego szkolnictwa na Zaolziu?! Udowodniłem i zwróciłem
uwagę na to, że ani jedna polska placówka szkolna w naszych gminach i miastach
nie jest nazwana poprawnie oraz poprawnie zapisana w rejestrze Wydziału
Szkolnictwa, Młodzieży i Sportu Urzędu Marszałkowskiego Województwa
Morawsko-Śląskiego w Ostrawie (UMWMŚO).
Współczesne nazwy
polskich szkół podstawowych razem z nazwami przedszkoli, najpierw napisane
w języku czeskim a później połączone szeregowo (obok siebie) łącznikiem
z nazwami w języku polskim, są niesystemowe, bardzo długie, i wykazują
bardzo dużą liczbę błędów! Kardynalnymi błędami pracowników urzędów, oprócz wielu innych,
jest opuszczanie przez nich w nazwach wyrazów określających, iż chodzi o szkoły
z polskim językiem nauczania! (Od redakcji:
ze względu na to, że strony
WTZ drukowane są tylko w kolorze czarnym, wszędzie tam, gdzie w oryginale
wytykane błędy są w kolorze czerwonym, będą drukowane czcionką czarną
przekreśloną).
Nawet te dwie ostatnio,
na lepsze zmienione nazwy naszej jednej szkoły średniej od 1.9.2014 r. i jednej
szkoły podstawowej od 28.11.2015 roku, a są to nazwy oficjalne: Polské
gymnázium ??? - Polskie Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego, Český
Těšín, příspěvková organizace oraz Polská základní škola ??? - Polska
Szkoła Podstawowa im. Wisławy Szymborskiej, Vendryně, příspěvková
organizace, nie są wcale zadowalające!
W nazwach tych już są
już wprawdzie wdrożone przymiotniki Polské (Polská) ─ Polskie (Polska), zamiast kilku
wyrazów przedłużających już i tak bardzo długie nazwy ─ s polským
jazykem vyučovacím oraz z Polskim Językiem Nauczania, co trzeba ocenić
dodatnio, ale to jest jeszcze stanowczo za mało!
Nie są to przykłady systemowe do naśladowania dla reszty naszych
placówek szkolnych, ponieważ nie mają pełnych nazw samodzielnych ─ w języku czeskim
i polskim (1 wielki zasadniczy błąd) i są w nich jeszcze popełnione inne
błędy, na które tutaj muszę zwrócić uwagę!
W początkowej części
nazwy gimnazjum w języku czeskim brakuje dwóch wyrazów i spacji między nimi ─ język czeski nie
może znieść imienia i nazwiska poety? ─ Juliusze Słowackého (4
błędy),dalej
dywiz (łącznik) nie powinno go tam być (raczej już myślnik ze spacjami), a jak
już tam jest, to nie powinien mieć obok siebie dwóch spacji (pauz), (3
błędy).
Za wyrazem Słowackiego
nie powinno być przecinka (1 błąd),
brakuje tam nazwy siedziby szkoły w języku polskim w Czeskim Cieszynie (6 błędów) oraz za przecinkiem określenia, że
chodzi o jednostkę (organizację) budżetową (4 błędy), razem ze spacjami 19 błędów! Ten sam charakter błędów można zauważyć i przy
nazwie szkoły podstawowej w Wędryni! Aż
wierzyć się nie chce, ile tam jest błędów!
Zostały utworzone dziwolągi nazewnicze! Nie są to ani ryby, ani
raki! A jakby te nazwy miały być napisane poprawnie, o co usiłuję i
przekonuję naszą brać nauczycielską i rodziców już ponad 5 lat? Powinny to być
samodzielne nazwy w języku czeskim i polskim, zapisane pod sobą:
Polské gymnázium Juliusze Słowackého
Český Těšín, p. o.
Polskie Gimnazjum im. Juliusza
Słowackiego w Czeskim Cieszynie (ob.)
Zamiast Gimnazjum miałoby być poprawnie
Liceum, (ob.) ─ (organizacja budżetowa, której się w RP
przy nazwach szkół raczej nie używa).
Szkoła podstawowa w
Wędryni mogłaby już mieć również nową, godną nazwę, ale niestety jej nie
ma, ponieważ nie miała dobrych doradców. A nowa, godna nazwa systemowa
była już przecież dawno przedtem przeze mnie opracowana i dostępna!
Polská základní škola Wisławy
Szymborské Vendryně, p. o.
Polska Szkoła Podstawowa im. Wisławy
Szymborskiej w Wędryni (jb. lub ob.)
Współczesne, nieoficjalne, niesystemowe polecenie zapisywania nazw
naszych szkół podstawowych razem z przedszkolami miałoby być według
urzędników następujące (i to jeszcze nazwy te miałyby być zapisane szeregowo
(obok siebie i oddzielone dywizem)):
Základní
škola s polským vyučovacím jazykem a mateřská škola s polským vyučovacím
jazykem Władysława Kowalského Nemanice nad Řekou, Jana Kochanowského 25,
příspěvková organizace
Szkoła Podstawowa z Polskim Językiem
Nauczania i Przedszkole z Polskim Językiem Nauczania im. Władysława Kowalskiego
w Niemanicach nad Rzeką, ul. Jana Kochanowskiego nr 25, Organizacja (Jednostka)
Budżetowa
Takie nazwy byłyby bardzo niepraktyczne ─ nie zmieściłyby się na pieczątkach i
drukach szkół oraz w innych jeszcze miejscach.
Po uproszczeniu i przy
dotrzymaniu wymogów aktualnej ustawy szkolnej ─ w oryginale Předpis č. 561/2004 Sb.,
Zákon o předškolním, základním, středním, vyšším odborném a jiném vzdělávání
(školský zákon) v aktuálním znění, tak miałyby wyglądać proponowane przeze
mnie systemowe, ujednolicone wzorce:
Maksymalne uproszczenie,
oficjalnych, samodzielnych nazw
systemowych naszych PS będzie następujące:
Przykład wyniku fikcyjnej nazwy dla szkoły podstawowej i
przedszkola ze znaczącą osobistością będzie następujący:
Przykład nazwy dla szkoły podstawowej i
przedszkola imienia, np. W. Kowalskiego będzie następujący:
Polská základní škola a mateřská
škola W. Kowalského
Nemanice, p. o.
Polska Szkoła Podstawowa i
Przedszkole im. W. Kowalskiego
w Niemanicach
Pozwoliłem sobie tutaj udowodnić naszym dyrektorom szkół i
przedszkoli, że i ta nowa ujednolicona, fikcyjna najdłuższa nazwa szkoły i
przedszkola z dwoma skrótami imion, dwoma nazwiskami znaczących osobistości,
godłem państwowym RC, najdłuższą nazwą siedziby szkoły i obowiązkowym
dopiskiem (příspěvková organizace ─ organizacja
budżetowa, który mógłby być jeszcze skrócony na p. o. ─ ob.), zmieści się całkiem dobrze na fikcyjnej, okrągłej pieczątce o
średnicy 3,9 cm!
Jest tutaj przykład
pieczątki bez imion i z pełnymi nazwiskami znaczących osobistości:
Polská základní škola a
mateřská škola
Żwirka a Wigury Mosty u
Jablunkova,
příspěvková organizace
Polska Szkoła Podstawowa
i Przedszkole im. Żwirki i Wigury
w Mostach koło Jabłonkowa ob.
oraz przykład pieczątki ze skrótami imion i pełnymi nazwiskami dwu znaczących osobistości:
Polská základní škola a
mateřská škola
F. Żwirka a S. Wigury Mosty
u Jablunkova,
příspěvková organizace
Polska Szkoła Podstawowa
i Przedszkole im. F. Żwirki i S. Wigury
w Mostach
koło Jabłonkowa ob.
Należy uświadomić kierownictwu naszych placówek szkolnych, aby
zmieniali ich nazwy według opracowanych systemowych, ujednoliconych wzorców,
najlepiej już i ze skrótami imion i pełnymi nazwiskami znaczących osobistości
(musi być na nią zgoda MSMiWF RC). Kreowanie nowych bubli w nazewnictwie
naszych placówek szkolnych i w dodatku z błędami nie jest polecane, jest wręcz
szkodliwe!
Na podstawie analizy historycznego oraz aktualnego,
ogólnego nazewnictwa placówek szkolnych w RC i zagranicą oraz głównie
niechlujnego nazewnictwa naszych polskich placówek szkolnych, opracowałem syntezę
ujednoliconych, systemowych, samodzielnych, oficjalnych nazw w języku czeskim i
polskim dla wszystkich naszych placówek szkolnych i każdej z osobna.
Uzupełniłem je jeszcze o ich nazwy w skróconej formie i skrótowce, również w
obu językach.
Bogate materiały pomocnicze i opracowanie całościowe były przeze
mnie przesyłane e-mailami do wszystkich naszych placówek szkolnych, Towarzystwa
Nauczycieli Polskich w RC, Centrum Pedagogicznego dla Polskiego Szkolnictwa
Narodowościowego w Czeskim Cieszynie, Macierzy Szkolnej w RC, Polskiego Związku
Kulturalno-Oświatowego w RC, ZG PZKO, Kongresu Polaków w RC, Ośrodka
Dokumentacyjnego KP, Komisji Szkolnej przy KP, członków COEXISTENTII, niektórym
wójtom i burmistrzom, dużej liczbie uczestników Zaolziańskiego Okrągłego Stołu
(ZOS), naukowcom, byłemu inspektorowi (wizytatorowi) szkolnemu, sympatyzującym
z nami Polakom z RP itp.
Dzięki, niekompetentnym
i przywłaszczonym sobie bez zgody innych, kierowniczym
działaniom głównych organizatorów ZOS, którzy z przyczyn swoich niskich
pobudek ─ zazdroszcząc mi
moich dobrych osiągnięć w opracowywanej przeze mnie materii bez pomocy innych,
ich mała wiedza na temat szkolnictwa, odpłata za moją,
uzasadnioną ocenę ich częstej negatywnej działalności, niezdolność do zawarcia
kompromisów w ważnych sprawach, mściwość, pycha, zarozumiałość, żądza mocy i
sławy ─ postarali się na
podstawie tendencyjnego zbierania nieprawdziwych plotek i podżegania przez
trzecią i znaną osobistość, żądnej pozbierania anormalnej liczby różnorodnych
funkcji, a z nich płynącej wątpliwej sławy, posunęli się razem aż do
szachrajstwa i fałszerstwa nieistniejącego dokumentu PSN Ruchu Politycznego
COEXISTENTII, i na piśmie 14.10.2014 r. wycofali, pono mi udzielone
pełnomocnictwo, (którego mi oni ale wcale nie udzielili!) do prowadzenia obrad
w ramach grupy roboczej Kultura ─ Szkolnictwo polskie na Zaolziu. To już ale było
po terminie ukończenia obrad ZOS i po oddaniu mego opracowania do dyspozycji
zainteresowanym daną problematyką!
Była to wielka i ciężka
kłoda rzucona mi pod nogi, tym bardziej przykra, że nikt z nich ze mną
wcześniej tej sprawy nie dyskutował.
Wszystkie przeze mnie
opracowane materiały, dotyczące aktualnego tematu „Ujednolicenie oficjalnego
nazewnictwa polskich placówek szkolnych na Zaolziu“ dałem do dyspozycji
dziesiątkom internautów. Niestety, na podsumowaniu i ocenie końcowych wyników
ZOS, które odbyło się w salce konferencyjnej Bajka ZG PZKO aż 9.4.2015 r. o
godz. 16.00, nie uczestniczyłem z obiektywnych powodów i nie mogłem tam bronić
solidnych wyników swojej dobrowolnej i ofiarnej pracy w wyżej wymienionym
temacie.
Były tam za
to i te osoby, które bezprawnie wycofały moje prowadzenie grupy
dyskusyjnej ds. Szkolnictwa ZOS, którego, oczywiście nie przyjąłem! Do
wszystkich internautów, którym przesyłałem wyniki mojej pracy, napisałem
40-stronicowy list razem z moim ustosunkowaniem się do całej problematyki
niekompetentnego prowadzenia obrad ZOS przez te osoby oraz ich fałszerstwa
dokumentu COEXISTENTII. Wbrew mojemu oczekiwaniu nie było w tym podsumowaniu
stronniczej, negatywnej oceny wyników mojej pracy, oprócz kilku nieistotnych,
niepotwierdzonych plotek, które i tak były nieprawdziwe! Będę musiał zająć się
jeszcze oczyszczeniem mojego dobrego imienia! Jedynym, opracowanym i przesłanym
do dyspozycji zainteresowanym, materiałem z ZOS był materiał opracowany przeze
mnie. Cytuję z protokołu tego zebrania:
„─ Polska Sekcja Narodowa COEXISTENTIA
działała w dwóch kierunkach, upoważniła B. Kaletę do reprezentacji PSN
COEXISTENTIA. Ten włożył ogrom pracy w merytoryczne przygotowanie tematu.
─ opracowanie ujednolicenia oficjalnego
nazewnictwa polskich szkół podstawowych jest dobrze opracowane i dlatego
zostało przekazane do Rady Rządu ds. Mniejszości Narodowych RC oraz prawnikom
senatu RC z prośbą o ich stanowisko.
─ działaniami na rzecz ujednolicenia
oficjalnych nazw w szkołach była zainteresowana Komisja Europejska.“
Za obiektywizm
podsumowania w tej sprawie muszę im w tym przypadku podziękować. Mam jednak
poważne zastrzeżenie do osoby, która przekazywała w losowej kolejności kilku
instytucjom wyższego szczebla opracowane przeze mnie materiały na temat Ujednolicenia
oficjalnego nazewnictwa polskich placówek szkolnych na Zaolziu. Na pewno,
jak zwykle, były przerobione naprędce byle jak, z pominięciem sedna sprawy i
przede wszystkim bez mojej surowej autoryzacji tekstu, co z pewnością może
przynieść szkodę oczekiwanemu celowi! Do dnia dzisiejszego, niestety, nie
doczekałem się odpowiedzi na moje żądanie, aby osoba ta pokazała mi lub np.
zarządowi PSN COEXISTENTII, jaka była ostateczna treść oddanego materiału,
zresztą nie wiadomo dokładnie kiedy, komu i w czyim imieniu przekazanego!
Dzisiaj wystarczy
opracowany przeze mnie materiał zaktualizować, ewentualnie przetłumaczyć na
język czeski, dodać materiały źródłowe i pomocnicze, i zacząć wreszcie,
niezwłocznie działać najpierw na wyższym szczeblu organizacyjnym, a później w
tej sprawie również w jednostkach ustanawiających nazwy placówek szkolnych
(rady gmin, miejskie, sejmik Województwa Morawsko-Śląskiego). Nie możemy czekać
do czasu, aż liczba obywateli narodowości polskiej w gminie lub mieście
zmniejszy się poniżej 10% liczby wszystkich obywateli gminy lub miasta!
Chyba delegaci XII
Zgromadzenia Ogólnego KP nie będą marnowali swego czasu nad dyskusją na temat
zmiany nazwy Głosu Ludu, która jest całkiem dobra i nie trzeba jej na siłę
zmieniać z powodu wyrazu lud. Gdyby tego ludu, w którym jest
i nadal będzie największa siła życiodajna i zachowawcza naszych zwyczajów,
mowy, pieśni, kultury i przetrwania naszej społeczności polskiej na Zaolziu,
nie było, a byłyby tylko niepewne i zmienne, niekiedy obce i zdradzieckie
przywództwa elitarne, to tej naszej społeczności polskiej by już tutaj dawno nie
było!
Wektory działalności naszych reprezentantów trzech
instytucji ─ Polskiego
Związku Kulturalno-Oświatowego w RC, Kongresu Polaków w RC oraz ruchu
politycznego COEXISTENTII, muszą mieć wielką wartość absolutną i muszą
być wszystkie spójnie skierowane na efektywne działanie na rzecz
polskiej społeczności na Zaolziu, nie na odwrót! Wywalczone, równoległe do
czeskich, samodzielne polskie nazwy
instytucji samorządowych i ich organów, polskie napisy na tablicach
wjazdowych, polskie nazwy w określonych miejscach publicznych oraz godne,
systemowe, ujednolicone, oficjalne nazwy polskich placówek szkolnych na Zaolziu,
powinny być otaczane najwyższą opieką, jako symbole polskości i katalizatory
jej długiego jeszcze utrzymania się na Zaolziu!
W Jabłonkowie 15.4.2016 r. (drobne zmiany 28.7.2016)
Bogusław Kaleta
PS.: Proszę, przyczynek do dyskusji na XII Zebranie Ogólne
Kongresu Polaków w RC, zawarty w tych 3 załączonych plikach, czytać w
następującej kolejności:
·
Wstęp do
nazewnictwa..., tj. aktualnie czytany tekst, w kolejnym zeszycie WTZ będą:
·
Struktury
organizacyjne... oraz równocześnie zaglądać do punktu 3.
·
Tabela ─ w niej są w trzech kolumnach, głownie w
kolumnie prawej, przykłady proponowanych przeze mnie, ujednoliconych nazw
samorządowych jednostek organizacyjnych wszystkich szczebli, ich organów
stanowiących, kontrolnych i wykonawczych.
Úvod do názvosloví samosprávných organizačních jednotek a
školství (překlad do jazyka českého)
S ohledem na
skutečnost, že „WTZ” je tištěno písmem černé barvy, všude kde jsou v originále
vytýkané chyby v červené barvě, budou vytištěny černou přeškrtnutou literou.
Vážení, po delší době Vás opět oslovuji. Tentokrát jde o srovnání
názvosloví samosprávných organizačních jednotek obcí a měst, a také jejich rozhodovacích,
kontrolních a výkonných orgánů, na obou stranách hranice mezi Českou republikou
(dále ČR) a Polskou republikou (dále PR), především na území moravskoslezského
kraje a slezského kraje.
Své závěry zveřejňuji ze dvou důvodů:
1.
Autochtonní, občané žijící z děda-praděda na území těchto krajů, se umí celkem
dobře mezi sebou domluvit v každodenních záležitostech. Pokud však začínají
vést diskusi, např. na témata související s nutnosti vyřizování konkrétních
úředních záležitostí, potom už je to horší. Polští občané na území PR, a čeští
občané na území ČR, na úřadech různých stupňů si umějí poradit, každý je přece
u sebe, na vlastním území. Horší to už je, pokud jsou nuceni vyřizovat
záležitostí na úřadech na druhé straně hranice. Zde právě občanům druhého
státu, neseznámeným z názvoslovím samosprávných organizačních jednotek a také
jejich státních orgánů prvního státu, mohou začít vážné potíže týkající se
názvosloví! Vzájemná občanská pomoc občanům druhého státu, bez zlého úmyslu
poradce, může prostě zklamat, protože používané stejně znějící a psaná slova
orgánů samosprávných organizačních jednotek znamenají úplně jiný subjekt.
To jsou tzv. homonyma.
2.
Druhým důvodem je obvykle chybné používání tzv. homonymu, a také používání
úplně jiných názvů samosprávných organizačních jednotek a jejich rozhodovacích,
kontrolních a výkonných orgánů na různých stupních. Má to za následek těžkosti
v dorozumívání se při diskusi, např. občanů české národnosti ČR s občany polské
národnosti, kteří bydlí v PR. Dochází také k nepochopení na území Zaolzí občanů
polské národnosti občany české národnosti, pokud chtějí, např. vystoupit se
svými diskusními příspěvky na důležitých veřejných občanských schůzích v obcích
nebo městech. Právo jim zaručuje možnost používat polský jazyk, ale občané
české národnosti, ne vždy je správně pochopí.
Na tomto území je možno pozorovat, že
občané polské národnosti, kteří ovládají polský jazyk, lépe chápou jazykové
nuance a dokážou se správně pohybovat při překladech názvosloví, než občané
české národností, kteří se neučili polský jazyk. To je celkem přirozené.
Abychom zmenšili rozdíly ve znalostech českojazyčných občanů na tomto území,
zpravoval jsem sjednocené názvosloví samosprávných institucí a orgánů na všech
úrovních organizačních struktur v obou jazycích formou textovou a také formou
tabulek, se zvolenými příklady.
Tento zpracovaný materiál doporučuji k
prostudování a zavádění našim občanům obou národností, tiskovinám, sdružením,
svazům, školám, politickým a společenským funkcionářům, kronikářům apod.
3.
Třetím důvodem je zavádění příslušných polských názvů samosprávných jednotek,
jejich rozhodovacích, kontrolních a výkonných orgánů v obcích a městech, všude
tam, kde zákon ČR o obcích to umožňuje. Týká se to veřejných prostranství, to
je stěn na budovách obcí, jejich vestibulů, úředních tabulí, obecních tiskovin
(město je také obec) – počínaje od oficiálního názvů obce (města),
zastupitelstva obce (města) zastupitelstva, rady obce (města), obecního a městského
úřadu, magistrátů, starosty obce (města), primátora statutárního města, jejich
místostarostů, náměstků primátora, a důležitých tiskopisů, také jiných
tiskovin, kronik, soudních registrů obce (města) atd.
O to by se měly postarat polské spolky, které
působí na území obce (města) – MS PZKO, kterým příslušný materiál má připravit
Polský svaz kulturně-osvětový v ČR ve spolupráci s Kongresem Poláků v ČR a
politickým hnutím COEXISTENTIA. Je možno k tomu využít dobře zpracovaný
materiál o sjednocení názvosloví.
4.
Chtěl bych zde připomenout, že ve druhé polovině 2014 r. jsem zpracoval
oficiální rozbor chybného slohu názvosloví polských školských zařízení na
Zaolzí, které trvá do dnešního dne a zřejmě vůbec to nevadí orgánům odpovědným
za stav názvosloví polského školství na Zaolzí?! Upozornil jsem s příslušným
zdůvodněním na skutečnost, že ani jedno polské školské zařízení v našich obcích
a městech nemá uveden název podle pravidel a není správně zapsán do registrů
Oddělení školství, mládeže a sportu Krajského úřadu Moravskoslezského kraje v
Ostravě (OŠMSKÚ).
Názvy polských základních škol spolu s
názvy mateřských škol, nejdřív zapsány v českém jazyce a později spojeny řadově
spojovníkem s názvy v polském jazyce, jsou nesystémové, velmi dlouhé, a
vykazují velmi velký počet chyb! Kardinálními chybami úřadu, kromě mnoha
jiných, je vynechávání jimi v názvech výrazů určujících, že se jedná o školy s
polským vyučovacím jazykem! Dokonce tyto dva nedávno nahrazené k lepšímu názvy
jedné naší střední školy od 1.9.2014 r. a jedné základní školy od 28.11.2015
r., a jsou to názvy oficiální: Polské gymnázium ??? – Polskie
Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego, Český
Těšín, příspěvková organizace a také Polská základní škola ??? – Polska Szkoła Podstawowa im. Wisławy Szymborskiej, Vendryně,
příspěvková organizace, nejsou vůbec uspokojivé. I když v těchto názvech je
už zavedeno přídavné jméno Polské (Polská) ─ Polskie (Polska), místo několika
slov prodlužujících už i tak velmi zdlouhavé názvy ─ s polským jazykem
vyučovacím a také z Polskim Językiem Nauczania, což je nutno hodnotit
kladně, avšak je to rozhodně málo! Nejedná se o systémové příklady k
následování pro zbytek našich školských zařízení, protože neobsahují
plnohodnotné samostatné názvy – v českém a polském jazyce (1 velká zásadní chyba) a jsou v nich ještě
spáchány jiné chyby, na které jsem nucen zde upozornit! V počáteční částí názvu
gymnázia v českém jazyce chybí dvě slova a mezera mezi nimi – český jazyk
nemůže strpět jméno a příjmení básníka? ─ Juliusze Słowackého (4 chyby) dále diviz (spojovník) by tam neměl
být (pokud už, potom pomlčka s mezerami), a pokud už tam je, potom nemá
obsahovat vedle sebe dvě mezery (pauzy), (3. chyby).
Za slovem Słowackiego nemá být čárka (1 chyba), chybí zde název
sídla školy v polském jazyce w Czeskim Cieszynie (6 chyb)
a také za čárkou vyjádření, že jde o příspěvkovou organizací – jednostkę
budżetową (4 chyby), celkem s mezerami 19 chyb!
Stejný charakter chyb vidíme i u názvu základní školy Vendryně! Až
se nechce věřit kolik je tam chyb!
Byly vytvořeny názvoslovné podivnosti! Není to ani
ryba, ani rak! A jak by tyto názvy měly být napsány podle pravidel, o což
usiluji a přesvědčuji naši učitelskou obec a rodiče už více jak 5 let? Měly by
to být samostatné názvy v českém a polském jazyce, napsány pod sebou:
Polské gymnázium Juliusze Słowackého Český Těšín, p. o.
Polskie Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Czeskim Cieszynie
(jb.)
Místo
Gimnazjum
by mělo být správně Liceum, (jb.) ─ (jednostka
budżetowa lub organizacja budżetowa (ob.), kterou se v PR u názvů škol spíše
nepoužívá).
Základní škola Vendryně mohla už dávno mít nový, důstojný název, avšak, bohužel, dosud ho
nemá, protože neměla dobré poradce. A nový, důstojný systémový název jsem
přece už dávno zpracoval a zpřístupnil!
Polská základní škola Wisławy Szymborské Vendryně, p. o.
Polska Szkoła Podstawowa im. Wisławy Szymborskiej w Wędryni (jb.
lub ob.)
Obecný,
oficiální, systémový vzor názvů našich základních škol spolu s mateřskými
školami by
měl být podle úředníků následující (a to ještě názvy by měly být zapsány řadově
(vedle sebe a rozděleny spojovníkem):
Základní škola s polským
vyučovacím jazykem a mateřská škola s polským vyučovacím jazykem Władysława
Kowalského Nemanice nad Řekou, Jana Kochanowského 25, příspěvková organizace
Szkoła Podstawowa z Polskim Językiem Nauczania i Przedszkole z
Polskim Językiem Nauczania im. Władysława Kowalskiego w Niemanicach nad Rzeką,
ul. Jana Kochanowskiego nr 25, Organizacja (Jednostka) Budżetowa
Takové
názvy jsou velmi nepraktické ─ nevměstnají se na razítko a na potisky škol. Po zjednodušení a
při dodržení požadavků současně platného školského zákona ─ v originále Předpis č. 561/2004 Sb., Zákon o
předškolním, základním, středním, vyšším odborném a jiném vzdělávání (školský
zákon) v aktuálním znění, navrhovaný sjednocený vzor by měl vypadat
následovně:
Maximální
zjednodušení, oficiálních, samostatných systémových názvů našich polských škol
je následující – příklad názvu pro základní školu a mateřskou školu s významnou
osobností:
Polská základní škola a mateřská škola W. Kowalského
Nemanice, p. o.
Polska Szkoła Podstawowa i Przedszkole im. W. Kowalskiego
w Niemanicach
Na
základě historického rozboru, a také současného názvosloví školských zařízení,
nejen u nás v ČR, ale i za jejími hranicemi, jsem zpracoval syntézu
systémových, samostatných, oficiálních názvů v českém a polském jazyce pro všechna
naše školská zařízení a každé zvlášť. Doplnil jsem také názvy ve zkrácené
podobě a zkratková slova, rovněž v obou jazycích.
Pomocné materiály, komplexně zpracované,
jsem zaslal e-mailem všem našim školským zařízením, Sdružení
polských učitelů v ČR, Pedagogickému centru pro polské národnostní školství
Český Těšín, Matici školské v ČR, Polskému svazu kulturně-osvětovému v ČR, MS
PZKO, Kongresu Poláků v ČR, Dokumentačnímu středisku KP, Školské komisi při KP,
členům COEXISTENTIE, některým starostům a primátorům, velkému počtu účastníků
Zaolzanského kulatého stolu (ZOS), vědcům, bývalému školnímu inspektorovi
(vizitátorovi), sympatizujícím s námi Polákům v ČR atd.
Díky nekompetentním a přivlastněným bez
souhlasu jiných, vedoucím pořadatelům ZOS, kteří z důvodů svých nízkých impulzů
– závidíc mi moje úspěchy při zpracování této látky, jejich nedostatečné
znalosti v oboru školství, odplata za moje, oprávněné hodnocení jejich časté
negativní činnosti, neschopnost k přijetí kompromisu v důležitých záležitostech,
mstivost, nadutost, touha po moci a slávě – vynasnažili se na základě
tendenčního shromaždování nepravdivých pomluv a pobuřování známou osobností,
prahnoucí po abnormálním počtu různorodých funkcí, a z nich plynoucí pochybné
slávě, dospěli spolu až k čachrům a padělání neexistujících dokumentů PNS
politického hnutí COEXISTENTIA, a písemně dne 14.10.2014 stáhli prý udělené mi
zmocnění (avšak které mi oni vůbec neudělili) k řízení jednání v rámci pracovní
skupiny Kultura
─ Polské školství
na Záolzší. To byl velký klacek hozený mi pod nohy, tím více nepříjemný, že
nikdo z nich se mnou předem o této záležitosti nediskutoval.
Všechny mnou zpracované materiály,
týkající se současného tématu „Sjednocení oficiálního názvosloví polských
školských zařízení na Záolší“ jsem předal k dispozici desítkám internautů.
Bohužel, shrnutí a zhodnocení konečných výsledků ZOS, které proběhlo v zasedací
místnosti Bajka HV PZKO dne 9.4.2015 v 16:00 h, jsem se nezúčastnil z
objektivních důvodů a nemohl jsem obhajovat výsledky své dobrovolné a obětavé
práce ve výše uvedeném tématu. Byly tam naopak osoby,
které protiprávně stáhly moje řízení diskusní skupiny ve věci školství
ZOS, ke kterému jsem se zavázal. Všem internautům, kterým jsem zaslal výsledky
mé práce, jsem napsal 40-stránkový dopis spolu s mnou zaujatým stanoviskem k
celé problematice řízení jednání ZOS těmito osobami. Přes moje očekávání, toto
shrnutí neobsahovalo tendenční a negativní hodnocení výsledků mé práce, kromě
několika nepodstatných, nepotvrzených pomluv, které stejně byly nepravdivé.
Jediným
zpracovaným a zaslaným k dispozici zájemcům materiálem ze ZOS byl materiál,
který jsem osobně zpracoval. Cituji podle zápisu z této schůze:
„─
Polská
národní sekce COEXISTENTIA působí ve dvou směrech, zmocnila B. Kaletu
zastupovat PNS COEXISTENTIA. Ten věnoval velký rozsah práce na meritorní
přípravu tématu.
─
zpracování sjednoceného oficiálního názvosloví polských základních škol je
dobře provedeno a proto bylo předáno Radě vlády pro národnostní menšiny ČR a
také právnikům Senátu ČR s prosbou o jejích názor.
─
o činnosti v
zájmu sjednocení oficiálního názvosloví škol měla zájem Evropská komise.“
Za objektivitu shrnutí v této věci jim
musím poděkovat. Mám však vážné výhrady k osobě, která předávala zřejmě v náhodném
pořadí několika institucím na vyšší úrovni mnou zpracované materiály na téma Sjednocení oficiálního názvosloví
polských školských zařízení na Zaolzí. Určitě, jako obvykle,
byly přepracovány narychlo, lajdácky, s
opomenutím podstaty věci, a především bez mé přísné autorizace textu, což
zajisté nemůže přinést prospěch očekávanému cíli! K dnešnímu dni, bohužel, jsem
neobdržel odpověď na moji žádost, aby tato osoba mi nebo např. výboru PNS
COEXISTENTIE, sdělila jaký byl konečný obsah předaného materiálu, ostatně není
známo přesně kdy, komu a jménem koho předaného!
Dnes stačí mnou zpracovaný materiál
aktualizovat, případně přeložit do českého jazyka, doplnit počáteční zdroje a
pomocné materiály, a začít konečně, neodkladně působit v této záležitosti nejdříve
na vyšším organizačním stupni, a později také v útvarech určujících názvy
školských zařízení (zastupitelstvo obce, města, kraje). Nemůžeme čekat do doby,
až počet občanů polské národnosti v obci nebo městě poklesne pod 10% počtu
všech občanů obce nebo města!
Patrně delegáti XII Valného shromáždění KP
v ČR nebudou plýtvat svým časem na diskusi na
téma změny názvu Głosu Ludu, který je celkem dobrý a není třeba násilím ho
měnit z důvodu slova lud (lid). Kdyby nebylo tohoto lidu, ve kterém
je a nadále bude největší životadárná a konzervativní síla našich zvyků, řeči,
písní, kultury a zachování naši polské společnosti na Zaolzí, a existovalo by
pouze nejisté a náladové, někdy cizí a zrádcovské vybrané vedení, potom této
naší polské společnosti by již zde dávno nebylo!
Vektory činnosti zástupců našich tří institucí ─ PZKO v ČR, KP v
ČR, a také COEXISTENTIE, musí mít velkou absolutní hodnotu a musí být všechny
kompaktně namířeny na efektivní činnost v zájmu polské společnosti na Zaolzí, a
nikoliv naopak! Je povinností pečovat o vybojované, souběžně k českým,
samostatné polské názvy samosprávných institucí a jejich orgánů, polské nápisy
na vjezdových tabulích, polské názvy na určitých veřejných prostranstvích, a
také důstojné, systémové, sjednocené, oficiální názvy polských školských
zařízení na Zaolzí, jako symboly polskosti a katalyzátory její dlouhé
existence na Záolzí!
Jablunkov
15.4.2016 (drobné změny 28.7.2016)
Bohuslav Kaleta
János Esterházy a problematika židovské otázky na
Slovensku
Je to velmi
složitě uchopitelná otázka, protože tato problematika je příliš
propolitizována. Pokusím se proto osvětlit události z odborného hlediska a
pokud možno objektivně. Slovenští i maďarští politici jsou pod velkým tlakem, aby
zaujali k této otázce stanovisko. V maďarské odborné literatuře je János
Esterházy představován především jako kritik totalitních praktik. Maďarská
historiografie píše o něm pozitivně. Na základě projevů lze Esterházyho
jednoznačně charakterizovat jako opozičního politika. Na maďarské straně se
Esterházy stal určitým symbolem, hrdinou a mučedníkem. Jako každý symbol i
tento je složitě přístupný a lze ho vykládat různými způsoby. Z maďarské strany
je symbolem v tom smyslu, že je to on, kdo na Benešovy dekrety, které jsou pro
slovenské Maďary dosud bolestivé, doplatil. Poznamenáváme, že Esterházy v 1945
roce mohl utéct, ale neudělal to, protože se necítil vinen. Mýtus hrdiny
spočívá v tom, že jako jediný nepodpořil zákon na deportaci slovenských Židů a
svůj názor sdělil veřejně. Maďarské straně se navzdory tomu nepodařilo
dosáhnout ani toho, aby mu jeruzalémský ústav Yad Vashem udělil titul zachránce
Židů. Na Slovensku dosud nedošlo ani k rehabilitaci Esterházyho, ani
slovenských Maďarů, kteří byli kolektivně označeni za viníky.
Esterházy byl, jako válečný zločinec, po
válce odsouzen k trestu smrti, čímž byl odsouzen nejen on, ale i celé maďarské
společenství na Slovensku. V jeho osudu se zhmotnilo to, že československý stát
nakládal s Maďary na základě kolektivní viny. V československém národním státě
byli Maďaři kolektivně označeni za viníky, ale je jasné, že byla rovněž nutná
taková osobnost, která toto odsouzení zhmotní, a kterou jako hlavního viníka
potrestají. Z tohoto důvodu se osobnost Esterházyho stala v očích Maďarů na
Slovensku příkladnou.
Ze slovenské strany je Esterházy
ztělesněním, symbolem iredentismu, navíc válečného kolaboranta, fašistickým
politikem, kterého nelze rehabilitovat. Kdyby ho rehabilitovali, potom by
slovenská veřejnost, slovenští historici museli uznat, že všechno co udělali po
druhé světové válce s Maďary na Slovensku, bylo protiprávní a bezdůvodné. Úlohu
Esterházyho hodnotí slovenská a maďarská historiografie převážně protichůdně.
Pokud jde o vztah Esterházyho k židovské
otázce, situaci ztěžuje skutečnost, že zatím neproběhl dostatečně hluboký
odborný výzkum této otázky a je nutný další základní výzkum. Na maďarské straně
se touto problematikou zabýval Imre Molnár v několika svých knihách a také
někteří další maďarští autoři. Na slovenské straně tuto problematiku podrobněji
zkoumali Ladislav Deák, Ivan Kamenec a Eduard Nižňanský, přičemž první dva
jmenovaní se zabývali i Esterházym. Chybí monografie slovenských historiků,
která by podrobněji zpracovala vztah
Esterházyho k židovské otázce i jeho další kariéru na základě dostupných
pramenů. Nové materiály možná najdeme také v ruských, českých, izraelských čí
židovských archívech.
Dne 15.5.1942 ve slovenském parlamentu
János Esterházy jako jediný hlasoval proti židovskému zákonu. Martinu Sokolovi,
předsedovi slovenského parlamentu, Esterházy ještě před hlasováním řekl, že
bude hlasovat proti deportaci Židů, a věřil, že se mu podaří pro to přesvědčit
své spoluposlance a možná dosáhnout i toho, aby otázka byla stažena z programu
schůze a možná i odložena.
Svůj hlas proti zdůvodnil Esterházy
Sokolovi a slovenské vládě následovně: „(…) Od útlého mládí jsem byl
protižidovsky založen, a takový i zůstanu. To ale neznamená, že svým hlasem
podpořím takový zákon, který by pošlapal všechny božské i lidské zákony. Při
deportaci Židů Slováci nedeportují Židy jako náboženský spolek, ale jako rasu,
a to je dalším důvodem, abych hlasoval proti. Maďaři na Slovensku tvoří národní
menšinu a proto je zcela vyloučeno, aby schvalovali takový návrh zákona, který
umožňuje deportaci jedné menšiny. My Maďaři jsme více než tisíc let žili a
pracovali prokazatelně v duchu svatého Štěpána, čehož nejlepším důkazem je to,
že z území Maďarska nikdy nikoho ani jako jedince, ani jako skupinu
nedeportovali”.
Kritici Esterházyho využívají tento citát k
dokazování jeho protižidovského zaměření. Avšak pro pochopení jeho slov musíme
přihlédnout k době, tehdejším náladám, poměrům. V době pronásledování Židů,
když trestali každého, kdo se jim pokusil pomoci, či s nimi soucítil, nemohl
Esterházy napsat, že „byl vždy přítelem Židů”. Takové prohlášení by okamžitě
vedlo k jeho odsouzení a nikoho by nepřesvědčil, že návrh zákona je škodlivý.
Tehdejší mocní očekávali, že přednese prorežimní prohlášení. Esterházy svými protižidovskými
prohlášeními jen zmátl své nepřátele, protože si musel dávat pozor na to, aby
ho nemohli obvinit z přátelství se Židy. Toto prohlášení, které odeznělo ze
strategických důvodů, je pro hodnocení jeho celkového postoje irelevantní.
Esterházy chtěl využít všech možností, aby sdělil slovenské vládě, že v tomto
případě ani protižidovský postoj nemůže být omluvou schválení zákona. Slovenská
vláda zabloudila na nebezpečnou cestu – zdůrazňoval Esterházy – protože tímto
uznávala právo, že většina může menšinu jednoduše vyhodit ze své země.
Esterházy rozhodně odmítal schválení protižidovského zákona: „Je to hanebná
věc, že vláda, jejíž ministerský předseda, který se považuje za dobrého
katolíka, chce židovské obyvatelstvo deportovat do Německa, do hitlerovských
koncentračních táborů. Je hanebné i to, že, tato vláda zřizuje na Slovensku
koncentrační tábory, kde zadržuje Židy a Čechy bez soudního rozhodnutí.”
Esterházyho motivovala jeho hodnotová orientace založena na jeho katolickém
vyznání, sociálním cítění a vědomí příslušnosti k maďarské národní menšině. Byl
člověkem pevných morálních zásad, který ze svého přesvědčení a svých zásad
neslevil. Považoval svůj život a svou činnost za poslání, jeho životním cílem
bylo pomoci Maďarům, kteří zůstali na Slovensku, a pomáhat pronásledovaným, a
tedy i Židům.
V tehdejším slovenském parlamentu se
hlasovalo zdvižením ruky, kontrolu nařídili jen v případě, když nějaký návrh
zákona nezískal viditelnou podporu. Při hlasování všichni viděli, že Esterházy
ruku nezvedl, a protože kontrola nebyla nařízena, Esterházy na protest opustil
sál. Ve slovenském parlamentu nechtěli, aby Esterházy své „ne” odůvodnil i
slovně. K popisu události patří i to, že před hlasováním několik slovenských
poslanců opustilo sál, údajně proto, aby nemuseli hlasovat. Tito poslanci,
zejména patřící do okruhu Pavla Čarnogurského, se zdržovali v bufetu či na
toaletě. Dodatečně to nelze prokázat, protože písemné záznamy neexistují.
Kálmám Kéri, maďarský zástupce v lóži diplomatů celou událost sledoval a viděl
Esterházyho opustit sál. Poznamenává, že po odchodu Esterházyho v sále nastalo
velké pobouření a křik, a Sokolovi se složitě dařilo udělat pořádek.
Rezsö Peéry, maďarský spisovatel ze
Slovenska, Esterházyho vystoupení charakterizoval následně: „v praxi
totalitního lidového parlamentarismu, zřejmě i od té doby bezprecedentní
odvahou proti poníženému souhlasu všech členů parlamentu” jedině ruka Jánose
Esterázyho se nezvedla. Rezsö Szalatnai, maďarský literární historik ze
Slovenska, dále vzpomíná: „Viděl jsem a slyšel, jak ve velkém sále bývalého
župního domu v Bratislavě, který se stal národním shromážděním, s odvahou
nepodpořil židovský zákon, čili široké otevření vrat nelidskosti. Viděl jsem,
když se tam postavil ministrům a Franzu Karmasinu, Hitlerovu prokurátorovi na
Slovensku, vůdci slovenských Němců, který by ho nejraději spolu s jeho stranou
zničil”.
Bratislavský „Gardista”, orgán Hlinkovy
gardy, poznamenal: „S výjimkou jednoho hlasovali všichni poslanci”. „Gardista”
napsal i to, že mezi slovenskými poslanci předem kolovala informace, že
Esterházy deportaci Židů nepodpoří. Gardisté z Nitry po hlasování oslovili
redakci, protože vyhráli sázku, předpokládali, že Esterházy vystěhování Židů
nepodpoří. Esterházyho čin v daných podmínkách byl i demonstrací toho, že se
otevřeně postavil proti tehdy ještě vítězné nacistické ideologii a hitlerismu.
Je zásluhou Esterházyho, že svým činem dal příklad svým spoluobčanům i budoucím
generacím.
Druhý den po hlasování Esterházy řekl své
rodině: „Bylo to odporné!”. Národní shromáždění slovenské Židy odsoudilo k
deportaci. Vrcholem hrůzy bylo, že tam seděli sami černokněžníci. V obavě před
Hitlerovou pomstou všichni tento zákon schválili. Až takto hluboko dokázali
klesnout odpovědní činitelé malých národů pod Hitlerovou krutovládou, dokonce i
faráři, a to kvůli obavám, aby Slovensko nenásledovalo osud Polska. Podle
vzpomínek Lujzy Esterházy, byli v Bratislavě důstojníci Wehrmachtu, kteří
obdivovali vystoupení Esterázyho. Podle nich byl Estrházy „nejodvážnějším
člověkem ve Střední Evropě”. Avšak německá propaganda, stejně jako slovenský
tisk, jeho čin odsoudila. Bratislavský list „Grenzbote” informoval o události
pod ironickým titulkem „Jedině pan hrabě zákon nepodpořil!”. List „Gardista”
šel ještě dál. Esterházyho stanovisko neoznačil za vnitropolitickou, či
zahraničněpolitickou demonstraci, ale za takové přátelské gesto vůči Židům, na
kterém má osobní zájem, protože jeho majetky řídí Židé.
Velitelé Gestapa a slovenské policie
navrhli Esterházyho zatknout pro jeho hlasování. Avšak na návrh německého
vyslance v Bratislavě tento nápad zavrhli. Zatčení Esterházyho by nepochybně
vyvolalo mezi Slovenském a Maďarskem obrovský diplomatický a politický skandál,
a to ani jedna strana nechtěla riskovat. Němci si uvědomovali, jak je Esterházy
v Maďarsku oblíben, a obávali se, že tento krok by mohl vést k růstu
protiněmeckých nálad. Esterházyho činnost na záchranu Židů se později stala
nepříjemnou i pro maďarskou vládu, a proto Lászlo Bárdossy maďarský ministerský
předseda byl nucen rozhodně zakázat Esterházymu činnost ve prospěch Židů. Avšak
Esterházy se tím nedal vyrušit a v tichosti pokračoval ve své činnosti. Alice
Esterházy, dcera Esterházyho, v jedné ze svých vzpomínek uvádí, že si pamatuje,
jak otec jednou přinesl celý kufr cestovních pasů z Maďarska, které pak
rozdával Židům a jiným uprchlíkům.
|
(přednášku
přednesl na konferenci dne 27.6.2015 v Praze – Navrátit čest Jánosi Esterházymu
– István Janek, historik, pracovník Maďarské akademie věd v Budapešti)
János Esterházy a problematyka żydowska na Słowacji
Tłumaczenie na język polski: To bardzo skomplikowana problematyka, ponieważ temat jest bardzo zpolityzowany. Dlatego
postaram się przedstawić wydarzenia z naukowego punktu widzenia i możliwie
obiektywnie. Słowaccy i węgierscy politycy są pod wielkim naciskiem, aby zajęli w
tej sprawie stanowisko. W węgierskiej literaturze naukowej János Esterházy jest
przedstawiany przede wszystkim jako krytyk praktyk totalitarnych. Węgierska
historiografia pisze o nim pozytywnie. Na postawie przemówień można
Esterházyego charakteryzować jednoznacznie jako polityka opozycyjnego. Z
węgierskiego punktu widzenia Esterházy stał się określonym symbolem, bohaterem
i męczennikiem. Jak każdy symbol i ten jest dostępny i można go tłumaczyć na
różne sposoby. Z węgierskiego punktu widzenia jest symbolem w tym znaczeniu, że
jest to właśnie on, kto boleśnie przypłacił na Dekrety Benesza, które dla
słowackich Węgrów są dotąd bolesne. Zwracamy uwagę, że Esterházy w 1945 roku
miał możliwość uciec, ale nie zrobił tego, ponieważ nie czuł się winien. Mit
bohatera spoczywa w tym, że jako jedyny nie poparł ustawy o deportacji
słowackich Żydów i swój pogląd przedstawił publicznie. Pomimo tego, stronie
węgierskiej nie udało się nawet przeforsować, aby jerozolimski Yad Vashem
udzielił mu tytuł Sprawiedliwy wśród Narodów Świata jako wybawcę Żydów. Na
Słowacji dotąd nie doszło nawet do rehabilitacji Esterházyego, ani słowackich
Węgrów, którzy byli kolektywnie oznaczeni winowajcami.
Esterházy był, jako zbrodniarz wojenny, po
wojnie odsądzony na karę śmierci, tym samym był odsądzony nie tylko on, ale
również cała społeczność węgierska na Słowacji. W jego losie zmaterializowano
fakt, że państwo czechosłowackie zastosowało wobec Węgrów zasadę winy kolektywnej.
W czechosłowackim państwie narodowym Węgrzy byli kolektywnie oznaczeni
winowajcami, ale konieczna była taka osobistość, która by to oznaczenie
zmaterializowała i którą oskarżą jako głównego winowajcę. Z tego powodu osoba
Esterházyego stała się dla Węgrów na Słowacji wzorem.
Ze słowackiego punktu widzenia Esterházy
jest ucieleśnieniem, symbolem irredentyzmu, co więcej kolaborantem wojennym,
politykiem faszystowskim, którego nie można rehabilitować. O ile by go
zrehabilitowano, słowacka opinia publiczna, słowaccy historycy musieli by
uznać, że wszystko czego dokonano po drugiej wojnie światowej wobec Węgrów na
Słowacji, było bezprawne i bezpodstawne. Znaczenie Esterházyego słowacka i
węgierska historiografia ocenia przeciwstawnie.
O ile chodzi o stanowisko Esterházyego
wobec problematyki żydowskiej, sytuację komplikuje fakt, że dotąd nie były
przeprowadzone dostatecznie głębokie badania naukowe tego tematu i koniecznie
trzeba przeprowadzić kolejne badania podstawowe. Ze strony węgierskiej problematyką
interesował się Imre Molnár w kilku swoich książkach, jak również niektórzy
inni autorzy węgierscy. Ze strony węgierskiej problematykę tę szczegółowo
badali Ladislav Deák, Ivan Kamenec i Eduard Nižňanský, przy czym pierwsi dwaj
wymienieni interesowali się również Esterházym. Brak monografii słowackich
historyków, która by szczegółowo opisała stosunek Eserházyego wobec
problematyki żydowskiej i przedstawiła jego dalszą karierę na podstawie
dostępnych źródeł. Nowe materiały może znajdziemy w rosyjskich, czeskich,
izraelskich lub żydowskich archiwach.
W dniu 15.5.1942 r. w parlamencie słowackim
János Esterházy, jako jedyny, głosował przeciw przyjęciu ustawy żydowskiej.
Jeszcze przed głosowaniem powiedział Martinu Sokolowi, przewodniczącemu
parlamentu słowackiego, że będzie głosował przeciw deportacji Żydów, i wierzył,
że uda mu się przekonać swoich współposłów, a może nawet osiągnąć, aby temat
został ściągnięty z programu obrad, a
nawet odłożony.
Głosowanie przeciw, Esterházy tłumaczył
Sokolowi i rządowi słowackiemu w następujący sposób: „(...) Od wczesnej
młodości miałem antyżydowski charakter – i taki już pozostanę. Ale nie oznacza
to, że swoim głosowaniem poprę taką ustawę, która by podeptała wszystkie boskie
i ludzkie ustawy. Słowacy nie deportują Żydów jako członków stowarzyszenia
wyznaniowego, ale jako rasę, i to jest kolejnym powodem, abym głosował przeciw.
Węgrzy na Słowacji są mniejszością narodową, dlatego jest absolutnie
wykluczone, aby akceptowali taką ustawę, która umożliwia deportację jednej
mniejszości. My, Węgrzy, żyliśmy i pracowali ponad tysiąc lat w duchu św.
Szczepana, czego najlepszym dowodem jest to, że z terytorium Węgier nigdy
nikogo ani jako osoby, ani jako grupy nie deportowano.”
Krytycy Esterházyego wykorzystują powyższy
cytat, aby potwierdzić jego antyżydowskie nastawienie. Jednak, aby zrozumieć
jego słowa, musimy wziąć pod uwagę ówczesną epokę, nastroje, stosunki. W
okresie prześladowań Żydów, kiedy karano każdego, kto tylko próbowałby im
pomóc, lub z nimi współczuł, nie mógł Esterházy napisać, że „zawsze był
przyjacielem Żydów”. Takie oświadczenie nieuchronnie prowadziłoby do jego
potępienia i nikogo nie przekonałby, że wniosek ustawy jest szkodliwy. Ówcześni
mocni oczekiwali, że wygłosi pro rządowe oświadczenie. Esterházy swoim
antyżydowskim oświadczeniem tylko wprowadził w błąd swoich przeciwników,
ponieważ musiał uważać, aby go nie można było oskarżyć o przyjaźń z Żydami.
Oświadczenie to, które było wygłoszone z powodów strategicznych, jest dla oceny
jego ogólnej postawy relewantne
Esterházy chciał wykorzystać wszystkie możliwości, aby przekazać rządowi
słowackiemu, że w tym wypadku, nawet antyżydowskie nastawienie, nie może
usprawiedliwiać uchwalenie takiej ustawy. Rząd słowacki zabłądził na niebezpieczną drogę – podkreślał
Estraházy – ponieważ wyrażał tym samym zgodę na prawo, w którym większość może
po prostu wyrzucić mniejszość ze swego kraju. Esterházy zdecydowanie odrzucał
uchwalenie antyżydowskiej ustawy: „To haniebne, że rząd, którego premier uważa
się za dobrego katolika, chce
obywateli żydowskich deportować do Niemiec, do hitlerowskich obozów
koncentracyjnych. Jest haniebne, że rząd na Słowacji buduje obozy koncentracyjne dla Żydów, gdzie zatrzymuje Żydów i Czechów
bez decyzji sądu”. Esterházyego motywowała jego orientacja wartości, której
podstawą jest wyznanie katolickie, współczucie socjalne i świadomość
przynależności do węgierskiej mniejszości narodowej. Był człowiekiem twardych
zasad moralnych, który ze swoich przekonań i swoich zasad nie ustępował. Uważał
bowiem swoje życie i swoją działalność za posłannictwo i jego celem życiowym
było pomagać Węgrom, którzy pozostali na Słowacji, jak też pomagać
prześladowanym, a tym samym również Żydom.
W ówczesnym parlamencie słowackim głosowano
przez podniesienie ręki, o kontroli głosowania zadecydowano tylko w wypadku,
kiedy jakaś ustawa nie uzyskała widocznego poparcia. Podczas głosowania wszyscy
wiedzieli, że Estarházy ręki nie podniósł, dlatego kontrola nie była
wprowadzona, a Esterházy w proteście opuścił salę. W parlamencie słowackim
chcieli zapobiec, aby Esterházy swoje „nie” wytłumaczył również słownie.
Opisując wydarzenie trzeba dodać również, że przed głosowaniem kilku słowackich
posłów opuściło salę, podobno dlatego, aby nie musieli głosować. Posłowie ci, przede
wszystkim należący do koła Pavla Čarnogurskiego, przebywali w bufecie lub w
toalecie. Dziś dodatkowo nie można już tego udowodnić, ponieważ notatki pisemne
nie zachowały się. Kálmám Kéri, węgierski przedstawiciel w loży dyplomatów całe
wydarzenie śledził i widział Esterházyego opuścić salę. Zwraca też uwagę, że po
opuszczeniu przez Esterházyego sali nastało wielkie wzburzenie i krzyk, a
Sokolowi z problemami udawało się zaprowadzić porządek.
Rezsö Peéry, węgierski pisarz ze Słowacji,
Esterházyego wystąpienie charakteryzował w następujący sposób: „w praktyce
totalitarnego parlamentaryzmu ludowego, niewątpliwie również od tego momentu
bezprecedensowa odwaga przeciw pokornej zgodzie wszystkich członków parlamentu”
tylko ręka Jánosa Esterázyego nie podniosła się. Rezsö Szalatnai, węgierski
krytyk literacki ze Słowacji, dalej wspomina: „Widziałem i słyszałem, jak w
wielkiej sali dawnego domu okręgowego w Bratysławie, który został budynkiem
zgromadzenia narodowego, z odwagą nie poparł ustawy żydowskiej, tym samym
szerokiego otwarcia wrót antyczłowieczeństwa. Widziałem, kiedy przeciwstawił
się tam ministrom i Franzowi Karmasinowi, prokuratorowi Hitlera na Słowacji,
przywódcy słowackich Niemców, którzy by go najchętniej razem z jego partią
zniszczyli”.
Bratysławski „Gardista”, organ Gwardii
Hlinki, poinformował: „Za wyjątkiem jednego głosowali wszyscy posłowie”.
„Gardista” napisał również, że wśród posłów słowackich już wcześniej kołowała
informacja, że Esterházy nie poprze deportacji Żydów. Gardyści z Nitry po
głosowaniu zwrócili się do redakcji, ponieważ wygrali zakład, byli przekonani,
że Esterházy wysiedlenia Żydów nie poprze. Czyn Esterházyego w danych warunkach
był demonstracją tego, że wprost
przeciwstawił się wówczas jeszcze zwycięskiej ideologii nazistowskiej i
hitleryzmowi. Jest zasługą Esterházyego, że swoim czynem dał przykład swoim
współobywatelom i przyszłym generacjom.
Drugi dzień po głosowaniu Esterházy
powiedział swojej rodzinie: „To było obrzydliwe!” Zgromadzenie Narodowe
odsądziło słowackich Żydów na deportację. Szczytem grozy było, że siedzieli tam
sami czarnoksiężnicy. W obawie przed zemstą Hitlera wszyscy ustawę tę
uchwalili. Aż tak głęboko potrafili upaść
odpowiedzialni działacze małych narodów pod okrutnymi rządami Hitlera, nawet księża, i to z powodu
obaw, aby Słowacja nie naśladowała losu Polski. Według wspomnień Lujzy
Esterházy, w Bratysławie byli oficerowie Wehrmachtu, którzy podziwiali wystąpienie Esterázyhego. Ich zdaniem
Esterházy był „najodważniejszym człowiekiem w Europie Środkowej”. Pomimo to
propaganda niemiecka, podobnie jak prasa słowacka, jego czyn odsądziła. Gazeta
bratysławska „Grenzbote” poinformowała o wydarzeniu pod ironicznym tytułem
„Tylko pan hrabia nie poparł ustawy!”. Gazeta „Gardista” poszła jeszcze dalej.
Esterházyego stanowisko oznaczyła nie za demonstrację wewnątrzpolityczną lub
zagranicznopolityczną, ale za taki sobie gest przyjacielski wobec Żydów, na
którym miał osobisty interes, ponieważ jego majątkami kierują Żydzi.
Dowódcy Gestapo i policji słowackiej
wnioskowali, aby Estrházyego w związku z jego głosowaniem zamknąć. Jednak na
wniosek niemieckiego wysłannika w Bratysławie pomysł ten odrzucili. Uwięzienie
Esterházyego wywołałoby niewątpliwie ogromny
skandal dyplomatyczny i polityczny między Słowacją a Węgrami, a tego ani
jedna ze stron nie chciała ryzykować. Niemcy uświadamiali sobie, jaką
popularnością na Węgrzech cieszy się Esterházy i obawiali się, że krok ten
mógłby prowadzić do wzrostu nastrojów antyniemieckich. Działalność Esterházyego
na rzecz ratunku Żydów później stała się nieprzyjemna również dla rządu
węgierskiego, dlatego Lászlo Bárdossy, węgierski premier, był zmuszony
zdecydowanie zakazać Esterházyemu działalności na korzyść Żydów. Jednak
Esterházy nie dał się tym wyprowadzić z równowagi i spokojnie kontynuował swoją działalność. Alicja
Esterházy, córka Esterházyego, w jednym ze swoich wspomnień pisze, że pamięta,
jak ojciec pewnego razu przyniósł walizkę pełną paszportów turystycznych z
Węgier, które później rozdawał Żydom i innym uciekinierom.
|
Sponsorzy międzynarodowej konferencji naukowej „PRZYWRÓCIĆ
HONOR JÁNOSOWI ESTERÁZYEMU”, Praga, 27.6.2015 r.
Sponsoři mezinárodní vědecké konference „NAVRÁTIT ČEST JÁNOSI
ESTERHÁZYMU”, Praha, 27.6.2015
Zmarł ks. pastor Bogusław Kokotek / Zemřel kn. pastor Bohuslav Kokotek
W
niedzielę 24.7.2016 r. zmarł nagle w wieku 67 lat Bogusław Kokotek, pastor,
dziennikarz, polityk i działacz polskich stowarzyszeń. Po studiach na
ewangelicko-augsburskim fakultecie teologicznym w Bratysławie został duchownym
Śląskiego Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego Wyznania. Władze komunistyczne
przenosiły go z miejsca na miejsce, był pastorem w Ligotce Kameralnej, Nawsiu,
Trzanowicach. W 1996 roku objął kierowanie zborem w Czeskim Cieszynie na
Niwach. Był również dziennikarzem, współpracował z wydawnictwami ewangelickimi,
„ZWROTEM”, prowadził audycję w ostrawskim radiu. Jako prezes Towarzystwa
Ewangelickiego w RC organizował koncerty adwentowe i inne imprezy. Zaangażował
się również w polityce komunalnej w Trzyńcu, gdzie mieszkał. W kadencji
wyborczej 2010-2014 r. był radnym z listy stowarzyszenia ruchu politycznego
COEXISTENTIA i kandydatów niezależnych, od 2014 r. z listy partii politycznej
TOP 09. Pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu ds. Mniejszości Narodowych.
Cześć jego pamięci!
V
neděli 24.7.2016 zemřel náhle ve věku 67 let Bohuslav Kokotek, pastor, novinář,
politik a funkcionář polských sdružení. Po studiích na evangelicko-augsburgské
teologické fakultě v Bratislavě zůstal duchovním Slezské církve evangelicko-augsburgkého
vyznání. Komunistické vedení ho přemísťovalo z místa na místo, byl pastorem v
Komorní Lhotce, Návsí, Třanovicích. V 1996 roce převzal vedení sboru v Českém
Těšíne na Nivách. Byl také novinářem, spolupracoval s evangelickými
vydavatelstvími, „ZWROTEM”, vedl pořad v ostravském rozhlase. Jako předseda
Evangelického sdružení v ČR pořádal adventní koncerty a jiné akce. Angažoval se
také v komunální politice v Třinci, kde bydlel. Ve volebním období 2010-2014
był členem zastupitelstva z listiny sdružení politického hnutí COEXISTENTIA a
nezávislých kandidátů, od 2014 z listiny politické strany TOP 09. Byl předsedou
Výboru pro národnostní menšiny. Čest jeho památce!
|
Wyrazy głębokiego współczucia Rodzinie Zmarłego
śp. Ks. Seniora BOGUSŁAWA KOKOTKA
składają członkowie Polskiej Sekcji Narodowej
ruchu politycznego COEXISTENTIA-WSPÓLNOTA.
|
Vanderlei de Lima zapalił znicz igrzysk w Rio. Maratończyk był
jednym z bohaterów igrzysk w Atenach w 2004 roku. Prowadził w biegu, ale na 36.
kilometrze atak irlandzkiego demonstranta Nella Horana pozbawił go szansy
zdobycia złotego medalu. Wywalczył brąz.
„Wiadomości-Tudósítások-Zprávy“,
wydawca / kiadó / vydavatel: Organizacja Pożytku Publicznego Koexistencia o.p.p.
/ Koexistencia o.p.s. Közhasznú társaság / Obecně prospěšná společnost
Koexistencia o.p.s., IČO: 68899289, adres wydawcy / a kiadó címe / adresa
vydavatele: 737 01 Český Těšín / Czeski Cieszyn, Střelniční / ul. Strzelnicza
209/28, rada redakcyjna / szerkesztőbizottság / redakční rada: Tadeusz Toman
(redaktor naczelny / főszerkesztő / šéfredaktor), Zoltán Domonkos, Władysław
Drong, Stanisław Gawlik, zamknięcie numeru / lapzárta / uzávěrka čísla:
21.8.2016, treść numeru zamieszczona na stronach internetowych www.coexistentia.cz,
w formie drukowanego zeszytu gazeta jest przekazywana instytucjom i archiwom,
czytelnikom wyłącznie na zamówienie / a kiadvány nyilvánosan elérhető a www.coexistentia.cz
honlapon, nyomtatott formában újságunkat intézmények és archívumok számára készítjük, olvasók számára csak
megrendelésre / obsah čísla zveřejněn na webových stránkách www.coexistentia.cz,
v tištěné podobě jsou noviny poskytovány institucím a archivům, čtenářům pouze
na objednávku